Vergeving, draad nr 4: Je zal maar slachtoffer zijn.

• 

  theo

  23-10-2012 20:57

  Wat een geluk…een geluk dat een gelovige zijn/haar mooie en slechte en goede en zorgelijke en verongelijkte kant persoonlijk tot diezelfde God mag richten.

  De machteloze woede en de wanhoop tegen God mag uiten.

  Zelfs kwaad mag worden op God en God ter verantwoording mag roepen.

  Het mag en kan allemaal en nog “” legaal“” ook !

  Want; jouw “”Stel dat….“” en je zoeken naar antwoorden daarop is je eigen onvrede met verkeerde onrechtvaardige ( zondige) zaken op deez aardkloot.

  IN die onvrede wil je een God zien die moet doen wat jij graag wilt.

  Daarin ben je natuurlijk niet de enige en je zult daarin ook zeker niet de laatste zijn.

  Doorgaans worden mensen trouwens niet kwaad op God als er in Verweggistan een jong kind verdrinkt of wordt doodgereden maar “plotseling”" wel als het een eigen (klein)kind /dierbare is maar dat terzijde.

  In plaats van kwaad zijn op God(sgoedheid) kan een mens m.i. beter proberen troost en moed en kracht te putten uit God en daar waar het nodig en mogelijk is de helpende/troostende hand bieden bij treurende teleurgestelde mensen.
• 

  samuel

  23-10-2012 21:00

  LeSage Schreef:

  ——————————————————-

  > Het is een verschrikkelijke toekomst, Samuel.

  Voor jou wellicht wel, dat hoeft niet voor een ander ook zo te zijn, we moeten wel realistisch blijven, het is maar een hypothese van je, een verzonnen verhaal, daar kan je dus ook een verzonnen/hypothetisch antwoord op geven.

  > Zo'n vrouw heeft ieder sprankje geloof en hoop dat

  > zij heeft in een rechtvaardige, beschermende,

  > begrijpende, en liefdevolle God de bodem in zien

  > slaan door te zien hoe een dader kennelijk al

  > vergeven werd, nog voordat zij ook maar aan enige

  > verwerking heeft kunnen beginnen.

  Dat is weer een verzonnen stelling, de vraag kan eerder bij haar rijzen, hypothetisch gezien waarom mijn kind, en dan kan men ook invullen waarom niet het kind van een ander!

  Dat heb je met hypotheses. Dus mijn hypothese zou zijn dat ze meer met de vraag bezig is als waarom, dan met de dader.

  >

  > Vergeving door een derde (in dit geval God) is

  > waardeloos als het slachtoffer van de wandaad niet

  > egelijkertijd wordt (h)erkend in haar verdriet,

  > wanhoop, eenzaamheid, en radeloosheid.

  Wie zegt dat God dat niet doet? Dat maak jij ervan!
• 

  keessie

  23-10-2012 21:25

  (tu)
• 

  LeSage

  23-10-2012 22:00

  samuel Schreef:

  ——————————————————-

  > LeSage Schreef:

  > ————————————————–

  > —–

  > > Het gaat om de vraag die ik aan het slot stel.

  > > het verhaal is verzonnen, maar gebaseerd op

  > echt

  > > gebeurde feiten.
• 

  LeSage

  23-10-2012 22:05

  Je kunt in de bijbel terugvinden dat Jezus de straf heeft gedragen die ons toekomt voor de zonden die wij gedaan hebben. Voltooid tegenwoordige tijd.

  ik geloof daar niks van, maar ik kan niet ontkennen dat dat een bijbelse gedachte is. Hij “is het Lam Gods dat de zonden der wereld heeft weggedragen”.
• 

  LeSage

  23-10-2012 22:06

  die snap ik niet.

  Je zondigt niet tegen de HG als je volgens Gods maatstaven leeft?

  En welke maatstaven bedoel je dan? de 10 geboden?
• 

  LeSage

  23-10-2012 22:07

  mee eens.
• 

  LeSage

  23-10-2012 22:12

  theo Schreef:

  ——————————————————-

  > Wat een geluk…een geluk dat een gelovige

  > zijn/haar mooie en slechte en goede en zorgelijke

  > en verongelijkte kant persoonlijk tot diezelfde

  > God mag richten.

  >

  > De machteloze woede en de wanhoop tegen God mag

  > uiten.

  >

  > Zelfs kwaad mag worden op God en God ter

  > verantwoording mag roepen.

  >

  > Het mag en kan allemaal en nog “” legaal“” ook !

  >

  > Want; jouw “”Stel dat….“” en je zoeken naar

  > antwoorden daarop is je eigen onvrede met

  > verkeerde onrechtvaardige ( zondige) zaken op deez

  > aardkloot.

  >

  > IN die onvrede wil je een God zien die moet doen

  > wat jij graag wilt.

  Zover ga ik niet. Ik stel vragen en zoek antwoorden.

  >

  > Daarin ben je natuurlijk niet de enige en je zult

  > daarin ook zeker niet de laatste zijn.

  >

  > Doorgaans worden mensen trouwens niet kwaad op God

  > als er in Verweggistan een jong kind verdrinkt of

  > wordt doodgereden maar “plotseling”" wel als het

  > een eigen (klein)kind /dierbare is maar dat

  > terzijde.

  >

  > In plaats van kwaad zijn op God(sgoedheid) kan

  > een mens m.i. beter proberen troost en moed en

  > kracht te putten uit God en daar waar het nodig en

  > mogelijk is de helpende/troostende hand bieden bij

  > treurende teleurgestelde mensen.

  Dat laatste is zeker nodig.

  maar je draait nu om de vraag heen.

  God is goed door een dader zijn zonde te vergeven. Zeker. Maar hoe gepast is het om de zonde van deen te vergeven waar de ander nog van de mentale pijn omkomt? In deze situatie zou ik me voorstellen dat vergiffenis voor de dader alleen verkregen kan worden door de heel-wording van het slachtoffer.
• 

  LeSage

  23-10-2012 22:13

  of je bent zelf ook radeloos en je weet niet waar je het anders zoeken moet.
• 

  LeSage

  23-10-2012 22:16

  Uiteraard. Maar op zich klopt de stelling bijbels gesproken toch dat als je je zonden belijdt voor God, en berouw toont, dat je toch mag geloven dat God je vergeven heeft?