Marith Schreef:
——————————————————-
> LeSage Schreef:
> ————————————————–
> —–
> > Gesteld je bent een christenouder en je hebt
> een
> > kind dat net even onvoldoende op let met
> > oversteken - het noodlot slaat toe, en een
> andere
> > christen, een automobilist die ergens in jouw
> > buurt woont, let even net niet voldoende op en
> > rijdt het kind aan. Het is je enige kind, en
> > onderweg naar het ziekenhuis sterft het.
> > Je bent in grote rouw.
> >
> > Een week later zie je de automobilist. Het
> > verbaast je dat de man er nogal kalm onder is.
> Je
> > stapt op hem af - vraagt hoe het kan dat hij
> zo
> > relaxed is en of hij beseft wat hij heeft
> gedaan.
> > De man zegt:" jazeker. Ik was fout, en ik heb
> mijn
> > fout beleden - maar halleluja Jezus leeft en
> God
> > ziet mij aan in Christus. God heeft mijn zonden
> > vergeven en ik mag nu leven uit zijn rust.
> > Kan ik misschien met jou bidden?"
> >
> > De vraag die ik wil stellen, is hoe het
> mogelijk
> > is dat God “alvast” zonden vergeeft terwijl het
> > slachtoffer nog lang zover niet is - en of het
> > slachtoffer daarmee niet voor een tweede keer
> > onrecht wordt aangedaan.
> > Heeft God eigenlijk wel het recht om
> wat-dan-ook
> > te vergeven als er slachtoffers in het spel
> zijn?
>
> Geloof je dat dit vergeving van zonden betekent
> als je ze met de mond belijdt?
> In elk mens huist de dader en slachtoffer, wie
> moet wie vergeven?
> God trekt zich van dit alles niets aan.
> In het oude afgescheiden denken geldt nog de wet
> oog om oog, tand om tand en die overheerst de
> wereld. In Christus heerst de wet van de Liefde ,
> Hij veroordeelde niet maar nam de schuldenlast weg
> en Heelde daardoor..
> Ik heb zelf ervaring met het verlies van kinderen,
> denk je dat het geloof daardoor afneemt bij mensen
> die een kind verloren (die dus slachtoffer zijn)
> denk je dat ze God verantwoordelijk stellen
> hiervoor?
> Als God het hart aanziet, dan zou ook de mens dit
> moeten doen, ongeacht of hij nu christen of
> mohammedaan is of boeddhist.
(tu)