> Maar waar staat in de Bijbel dat christenen
> verjaardagen vieren, of er nu mensen voor de deur
> staan op de stoep of niet?
Van christenen kan ik geen voorbeeld geven. Maar vierde (de jarige) Job niet zijn verjaardag?
> Is een verjaardag vieren dan ook afgoderij in de
> context naar de door jou geplaatste tekst?
Niet perse. Ik heb het over kerst als religieuze inzetting. En verjaardag is meer een feestje ter eer en meerdere glorie van jezelf. En in die zin, zou je ook dat als een vorm van afgoderij kunnen zien.
Maar waarom toch allemaal zo wettisch, samuel? Is het niet duidelijk dat wanneer iemand tot het geloof komt, deze dingen een vanzelfsprekendheid worden? Natuurlijk zal een bekeerde gelovige zich van zichzelf afkeren, natuurlijk verlaat hij dan zijn vroegere afgodendienst. Wanneer de Bijbel hier over spreekt, is dat eerder ter bevestiging van hen die in het geloof staan, dan dat daarmee ‘regels’ gegeven worden aan hen die die daar vooralsnog buiten staan. Je weet toch wel dat je het Koninkrijk niet kunt ‘verdienen’, samuel? Het geloof inspireert tot gehoorzaamheid. Niet aan uiterlijke regels of inzettingen van mensen maar aan Gods Wet welke Hij schrijft in ons hart. Wanneer wij iets doen of laten, is dat niet omdat we geloven daarmee iets te kunnen verdienen of veilig te stellen. We ze het uit dankbaarheid en liefde tot Hem die onze ziel behouden heeft van het verderf. Dan hou je spontaan op met het houden van deze telkens terugkerende wereldse feesten en inzettingen. Wie tot het geloof komt, ‘viert’ slechts eenmaal de geboorte van Jezus Christus als een innerlijk feest door het geloof.
Ik weet heus wel dat de mensen nu eenmaal graag feestjes vieren. En zeker ook in een religieuze context. Maar vanuit het geloof bezien, verliezen deze dingen iedere wezenlijk. Ze schijnen je toe als leeg en hol vermaak van mensen die niet weten hoe ze God moeten eren. En dus doen ze dat maar op de enige manier die ze geleerd is: via rituelen. Maar Jezus' offer aan het kruis maakte een einde aan dat soort ritualisme. De aardse voorafschaduwingen werden voor eens en altijd aan het kruis genageld en Jezus Christus zelf werd de eeuwige vervulling. En om daarin te gaan staan, daaruit te gaan leven, is iedere gelovige geroepen. We zouden de mensen niet leren om de wereldse inzettingen te houden maar te getuigen van die de enige eeuwige Inzetting die redt en zalig maakt: het geloof van Jezus Christus.