Frans Schreef:
——————————————————-
> Ik vind vergeven het mooiste wat er is. Ook daar
> zit (menselijk) weer een egoïstisch trekje aan,
> van als je iemand vergeeft red je dan wel levens,
> maar de innerlijke verlossing van haatgevoelens
> als die er zijn, frustraties enz… echt los
> kunnen laten geeft een echt gevoel van geluk.
je gelukkig voelen is toch niet egoistisch?
>
> Dat lukt niet altijd, als de betrokkene doorgaat
> met deze zaken zullen we het zeven maal zeventig
> maal moeten kunnen, dat vergt veel geloof.
Waarom zou iemand doorgaan met het slechte gedrag als iemand werkelijk berouw heeft?
En waarom zou je iemand vergeven die géén berouw heeft?
Overigens sit maar misshien ook wel de opmerking van Ellen-Josee verscholen, da iemand vergeven die geen berouw toont eigenlijk het vragen is om iemand misschien wel 70 maal 7 maal te moeten vergeven.
Vergeven is ook een leerproces.