thomas Schreef:
——————————————————-
> Ellen-Josee Schreef:
> ————————————————–
> —–
> > Betekend dat nou dat 'omdat jij het niet met
> mij
> > eens bent, er geen discussie tussen ons
> mogelijk
> > is'?
>
> We spreken elkaar toch?
Natuurlijk, ik waardeer je ook wel hoor.
>
> > Ik gaf je gewoon even een handreiking, over wat
> > beschikbaar is voor iedereen.
>
> Doe ik ook.
Dat ben ik wel met je eens. Alleen wat je aangeeft maakt een weg die eenvoudig is véél moeilijker omdat het voorwaardelijk is.
>
> > Maar als jij jouw visie niet wil en kunt
> > veranderen,
>
> Waarom moet dat dan?
Als je niet kunt veranderen, niet flexibel bent in je inzicht en daardoor niet kunt groeien, krijg je minstends last van een stijve nek of een stijve poot.
>
> dan blijf je daarin (wat wil en moet)
> > ook vastzitten.
>
>
Zit je me nou een beetje uit te lachen?
>
> > Ik zelf vond het niet echt moeilijk wat ik
> > schreef, meer dat jij het moeilijk maakte.
>
> Wat jij schrijft, maak ik moeilijk?
In mijn opinie wel
>
> > Dus wat dat betreft ben je zelf ‘de mens’ in
> jouw
> > verhaal.
>
> Logisch toch. Daarom is er een gesprek met een
> verschillende visie, wat inzicht kan geven.
Oh oké dat is goed.
(waarschijnlijk heb je geen bril nodig)
>
> > Groetjes, Ellen