Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's
samuel
Nu zijn we al een tijdje over alverzoening aan het debatteren, en wat er mee samen hangt zoals de straf van God ondergaan wat voor de alverzoener niet betekent eeuwig, maar een periode van honderd, honderden, duizend, duizenden, honderdduizenden, miljoenen jaren, dus God straft de ongelovige de zondaren voor een periode van marteling en zuivering door die marteling met een onuitblusbaar vuur dat wat men de hel noemt, en dan na die periode is men zonder bekering en vergiffenis voor hun zonden vragend schoon, en mag het eeuwige leven in.
Deze leer is niet nieuw, maar is oorspronkelijk en ik durf zelfs te zeggen rechtstreeks van de Rooms Katholieke kerk, de Rooms Katholieke kerk spreekt van het vagevuur.
De Rooms Katholieke kerk gelooft dat boetedoening plaatsvindt door middel van goede werken in dit leven of door hels lijden, dat men ondergaat in het vagevuur na de dood. Diegenen, die in het vagevuur verblijven, worden de lijdende kerk genoemd en het zijn diegenen, die gestorven zijn in genade en van wie de zielen gezuiverd worden in het vagevuur. Dus, de tijdelijke straf over de zonde wordt verzoend in het zuiverende vuur (vagevuur) door het gewillig ondergaan van de boetestraf door God opgelegd.
De gedachte, waarmee het vagevuur wordt gerechtvaardigd, is deze: Omdat niemand de hemel kan binnengaan die ook maar een vlekje zonde draagt, moet een ieder die niet perfect is eerst gereinigd worden in het vagevuur, voordat hij toegelaten kan worden in de hemel. Ook al kan technisch gezien de ziel in het vagevuur niet waarlijk genoegdoening bewerken voor de zonden, men gelooft toch, dat de persoon die in het vagevuur de straf ondergaat, gereinigd wordt van de overgebleven zonden en zo toegang verkrijgt tot de hemel als nieuw en volmaakt mens.
Dus, in het vagevuur betaalt de gelovige de straf voor zowel de dagelijkse zonden als de doodzonden, zelfs al is de schuld al vergeven door het sacrament van hun biecht.
De Katholieke encyclopedie leert: de zielen van hen, die in de genadestaat gestorven zijn, lijden voor een tijd in het vagevuur, dat hen klaarmaakt om de hemel binnen te kunnen gaan. Het doel van het vagevuur is om iemand te reinigen van onvolkomenheden, dagelijkse zonden en fouten en om dit met tijdelijke straffen te vergeven of de doodszonden weg te doen, die al vergeven waren in het sacrament van de biecht. het is een tussenliggende toestand, waarin de overleden zielen kunnen boeten voor onvergeven zonden, voordat de uiteindelijke beloning verkregen wordt. Deze zuiverende straffen kunnen verminderd worden door offers van levende gelovigen, zoals de mis, gebeden, aalmoezen, en andere vrome daden van toewijding.
Maar de Bijbel leert duidelijk dat volledige vergeving over de zonden en de straf daarvoor alleen plaatsvindt door genade, door het geloof in Jezus Christus, alleen gebaseerd op Zijn volbrachte werk aan het kruis, waar Zijn dood volledige verzoening teweegbracht. Hier staat tegenover dat de Rooms katholieke kerk leert, dat voor sommige dingen de dood van Christus niet toereikend is geweest. En ook al mogen de katholieken het niet eens zijn met deze bewering, het is een logische conclusie van hun eigen geloof en praktijken.
