Hoi Bart
Ik plaats hier en daar wat kanttekeningen
bart.klinton Schreef:
——————————————————-
> Dat is een interpretatie waar ik niet in mee kan
> gaan omdat het zo niet werkt gewoonweg.
> Vergeving krijgen is perfect mogelijk, en is te
> ervaren ook.
Dat is waar
> Daarvoor dienen we eerst dat waar we vergeving
> voor willen vragen te doorleven als iets dat we
> inzien als fout.
Je hebt het hier over ‘berouw’ neem ik aan
> Elke eigenschap die we in onszelf herkennen als
> onjuist, horen we te herkennen om verder te komen
> tot een grotere zuivering.
Eigenschappen behoeven we niet te veroordelen, juist dat maakt
dat ze opgeblazen worden omdat er een oordeel over geveld wordt.
Eigenschappen zijn eigenschappen, immers in deze wereld is alles
zowel goed als kwaad, er is geen onderscheid tussen het
begin en het einde van hetzelfde koord.
Wat we wel zouden moeten doen is onderzoeken wat in ons
strijd levert tegen dat wat Waarheid en Liefde is.
> Ervaren wat in dat proces gebeurd, is werkelijk
> leren hoe het zit met vergeving krijgen, waarvan
> het ook de bedoeling was dat we die zouden vinden !
> De Liefde van de Vader, de niet bestraffende God
> maar zacht sturende God die enkel de ziel wil
> verheffen naar grote gelukzaligheid. En zoals mij
> Pa, hij kan ook wat meer op mijn weg zetten als ik
> mijn ogen sluit voor zaken die gezien moeten
> worden.
Klopt ja
> En hoewel dat niet “leuk” is, is het
> vanuit Liefde aangereikt om te zien wat gezien
> moet worden. Maar nooit zal je in deze Vader, de
> god van het oude testament herkennen.
Waarom niet Bart?
Wat is het verschil, als er volgens jou al verschil in herkenning zal zijn?
Wie leidde Mozes, wie Abraham, en wie doordrong de profeten met het Woord?
Wie schonk vergeving aan mannen als David na zijn overspeligheid, en waarom zou
deze vergeving hebben geschonken?
> Er is dus geen naam van Hem) die van belang is..in
> deze toenadering en ervaring, dat wil ik maar
> uitdrukken naar de lezer hier.
De Naam is een uitdrukking van de Kracht van de godheid zoals deze zich
destijds Manifest maakte aan zijn volk.
Ik ben het met je eens dat het lastig is deze in dezelfde lijn te zetten
als de incarnatie van Christus in Jezus, die een aspect van dezelfde godheid ‘Vader’ noemde
In het OT zien we de afdaling van de Mens, naar een afgescheiden lijkend bewustzijn, ofwel
de val. Echter wat we ook zien is de genade en het erbarmen die verleend werden aan hen
die de godheid Horig waren met hart en ziel en verstand
Juist die laatste elementen herhaalde ook Christus, als van wezenlijk belang.
Wat Hij wegnam was de reden tot angst, en wat Hij toevoegde was de verbinding
naar dat Ene Bewustzijn, dat in hem was ge-Incarneerd en dat Hem tevens overschaduwde
vanuit de Liefdeskracht van de ware Godheid.
Het is waarschijnlijk beter te spreken van twee invloeden in het OT, dan van slechts één invloed
Mozes en anderen stonden onder beide invloeden, en beide invloeden worden duidelijk
bij degenen die deze willen erkennen in het OT, maar ook in het NT
De invloeden kun je benoemen als ‘instandhoudend’ en ‘verheffend’
Door Christus werd duidelijk dat de neerhalende en onderdrukkende invloed geen macht
meer hoeft te hebben als de mens zich wendt tot de weg tot Bevrijding door dat Ene element
in hemzelf aan te spreken, te erkennen en te herkennen. De goddelijke Vonk
Dan verdwijnt de angst voor de dood, en komt het licht in de duisternis opdat
de ziel haar Opgang begint na zo lange tijd gevangen te zijn geweest aan het rad
van geboren worden, opgaan en blinken en weer sterven.
> Zoek en Gij Zult Vinden, klop en er zal worden
> opengedaan. Dat zijn zekerheden. Maar niet…in
> het tempo waarin het lagere zelf dit graag zou
> hebben soms.
>
> Is het niet wat naief om te denken dat Jezus
> gestorven is voor “onze zonden”?
Het is naief voor degenen die kunnen zeggen als Paulus
Toen ik nog een kind was, dacht en handelde ik als een kind
Nu ben ik een man, en handel ik als een man
Maar in hoeverre zijn wij reeds verschoond van het denken en
handelen als dat kind, waarmee Paulus juist duidt op ‘blind geloof’
en afhankelijkheid, dat wij iemand anders hierin naief kunnen noemen?
Bevinden zich in ons niet ook nog kinderlijke neigingen en overtuigingen
die ons telkens weer terugbrengen naar die starre natuurgebonden staat?
Deze neigingen zijn zoveel anders als die van het onvervalste en reine
kind, dat in de mens tot geboorte wordt gewekt, als de Vonk tot Ontwaken
wordt geschudt. Het Kind in ons, zo geheel anders, wordt Man
> Het is nog een hol geloof Perihelium, waar je mee
> worstelt, en dito interpretatie die het niet waard
> is om te verkondigen aan hen die zoekende zijn.
Ik zou Peri's geloof niet willen oordelen Bart
Herinner je liever je eigen holheid, toen die jou duidelijk werde
Vergeet daarbij niet de holheden die je nog niet kent, maar mogelijk morgen
zult ontdekken.
Herinner je elk oordeel naar een ander, als een oordeel naar het gelijkende in jezelf
> Het komt neer op de blinde, die de blinde wil
> verder leiden… Wat heeft het voor een zin.?
Het is niet aan jou of mij iemand te wijzen op zijn blindheid of doofheid of holheid
zolang er ook nog bij jou of mij blinde vlekken zijn, holle frasen worden gebezigd etc
Wassen we liever onze eigen ogen, en laat ons bidden om zicht
daar waar we zelf nog in duisternis tasten.
Jezus berispte huichelaars en leugenaars, niet degenen die zich
nog werkelijk onbewust waren van hun sluiers.
Hij oordeelde de tollenaars en prostituees niet, daar Hij zag waarnaar
zij hunkerden.
Laat ons hart spreken Bart, niet het oordelende zelf
Baldu