Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's
¥ Lotje ¥
Wat dat lachebekje er nu tussen doe , weet ik niet ,
Dit forum staat op alleen-lezen. Je kan hier informatie zoeken en oude berichten terugvinden, maar geen nieuwe berichten plaatsen.
Meer informatie op bijbel.startpagina.nl
Martin hoe zie jij dat?? uitstrooiing van de heilige geest of leg eens uit…
Hier een mooi verhaaltje over uitstrooiing
Een blik op de klok vertelde dat ik door moest
gaan om op tijd in de kerk te komen. Ja, ja,
het was zondagmorgen en we zaten te eten.
En terwijl ik nadacht wat wij straks 'geestelijk
te eten’ zouden krijgen, zag ik dat hij weer
op een andere plaats was gaan zitten.
“Werp je brood uit over het water, want je vindt het later weer terug”. en “Geef, dan zal je gegeven worden; een goede, stevig aangedrukte, goed geschudde en overvolle maat zal je worden toebedeeld. Want de maat die je voor anderen gebruikt, zal ook voor jullie worden gebruikt”. Prediker 11:1 en Lucas 6:38
Daar zat hij weer, ik had hem wel vaker gezien. Maar deze keer trok hij meer mijn aandacht dan de andere keren. Een beetje zenuwachtig om zich heen kijkend zat hij daar, net of hij eerst wilde controleren of hij ook door anderen in de gaten werd gehouden. Maar dat was niet zo, gelukkig maar. Hij was echt alleen, helemaal alleen! Maar toch voelde hij zich die morgen niet zo op zijn gemak, dat kon je zo zien. En of dat nou bij zijn manier van leven hoorde of een soort voorzichtigheid was van ‘eerst de kat uit de boom kijken’, en dan ……….
Ik dacht bij mijzelf, mooi laten zitten, schenk er maar geen aandacht aan, maar dat lukte me echt niet. Want waarom zat hij daar? Ik was nieuwsgierig geworden en besloot hem goed in de gaten te houden. Plotseling ging hij op een andere plaats zitten, om vanaf dat punt de zaak nog eens goed te controleren. Ik probeerde te ontdekken waarom hij zo zenuwachtig was, had hij daar een reden voor? Ik dacht dat hij wel wat gewend was in het leven. Hij was van het soort dat aan de ene kant zo brutaal was, maar aan de andere kant zo voorzichtig, zo kwetsbaar.
Een blik op de klok vertelde dat ik door moest gaan om op tijd in de samenkomst te komen. Ja, ja, het was zondagmorgen en we zaten te eten. En terwijl ik nadacht wat wij straks ‘geestelijk te eten’ zouden krijgen, zag ik dat hij voor de zoveelste keer op een andere plaats was gaan zitten. Dit keer zat hij op de grond. Ik dacht: ’jij bent er ook een van ‘hak op de tak’ hoor!'
Inmiddels had ik ontdekt dat zijn aandacht getrokken werd door iets wat op een tafeltje lag. Het zal er wel aantrekkelijk uitgezien hebben. Het was natuurlijk iets wat hij persé wilde hebben, misschien had hij het wel broodnodig. Ja, natuurlijk dat was het, er lag iets op het tafeltje wat hij beslist nodig had, eigenlijk kon hij er niet buiten. Het was voor hem van levensbelang. Maar wat lag daar dan? Wel, er lag een stuk brood en daar was hij op af gekomen. Hij had daar zo'n zin in! Het daagde hem voortdurend uit, maar ja, hij durfde niet. Hij was niet gewend dat daar zomaar een tafeltje stond voor hem alleen. Ik denk dat jullie wel begrijpen over wie het gaat. Maar voor hen die het niet snappen, zal ik hem even voorstellen:
“Ik ben meneer Spreeuw, gedoemd om een leven lang te slijten in een zwart pak met witte stippen. Het klopt dat ik altijd eerst de kat uit de boom kijk, voordat ik kan genieten van wat anderen in moeilijke tijden voor me over hebben. Zo zit ik nu eenmaal in elkaar, dat is mijn natuur. Dat hebben ze ontdekt, door jarenlang naar mij te kijken door van die grote glazen ogen waardoor het net lijkt of ik bij hen op de lip zit, maar dat is niet zo.
Dat ik zo voorzichtig ben, komt voort uit het feit dat ik moet leven in een wereld die sterk bepaald wordt door de macht van de sterkste. Dat is niet zo leuk, maar toch is het zo, niets aan te doen. Ik moet proberen om ermee te leven. Mijn grootste geluk is dat ik niet de enige ben. Ik heb vele soortgenoten en een ieder probeert er op zijn manier het beste van te maken. Samen lukt dat ook wel hoor! Tenminste, als je niet al te hoge eisen aan het leven stelt.
Maar toch, die zondagmorgen, ik durfde haast niet te geloven dat al dat lekkers voor mij was, helemaal voor mij alleen! Dat maakte me zo voorzichtig en ik voelde me ook erg zenuwachtig. En dat van ‘hak op de tak’ snap ik ook wel. Eigenlijk ben ik best brutaal en val meestal meteen aan als ik iets lekkers zie liggen. Maar die zondagmorgen, toen ik helemaal alleen was, besefte ik, dat het niet altijd vanzelfsprekend is om aan je kostje te komen. En daar wilde ik eerst eens goed over nadenken voordat ik mij boven op al dat lekkers stortte".
Zo, nu weten jullie hoe een vogel zich soms kan voelen. En wat mijzelf betreft, ik keerde weer terug in de wereld van de grote mensen die toch wel veel overeenkomsten vertonen met vogels. Toen ik dat besefte, moest ik denken aan Prediker 11:1 “Zoals wij ons brood uitstrooien voor de vogels en de dieren, die in tijden van schaarste toch ook wel een beetje afhankelijk zijn van de mensen. Zo zijn wij weer afhankelijk van DE MENS Jezus Christus, die zichzelf als hét Levende Brood gaf voor alle mensen!”
Toen we van de samenkomst thuiskwamen was al het lekkers door meneer Spreeuw opgegeten en of hij daarbij geholpen is door lotgenoten, dat zal ik nooit weten, misschien wel. Want ik zat te genieten van Vaders Brood in de samenkomst. Het ging over vriendschap en alles wat daarbij komt kijken. Heel leerzaam, boeiend, verzadigend, maar ook zo teer en kwetsbaar.
Maar goed, om nog even terug te komen op wat Prediker zegt: “Werp je brood uit over het water, want je vindt het later weer terug”. Kijk, dat is vriendschap sluiten met je omgeving, gewoon uitstrooien van wat je hebt. Laten zien wie je bent. Strooi jezelf maar uit in je gezin, je gemeente, je familie, op je werk. Voor de mensen met wie je het moeilijk hebt, of zomaar iemand die je ontmoet. Uitstrooien betekent letterlijk ‘geven wat in je vermogen ligt’. Het is een vorm van investeren met het aanvaarden van de daarbij horende risico’s! Als we uitstrooien namens God zullen we het resultaat ook zien. Of zoals Jezus het zegt: “Geeft en u zal gegeven worden”. Lucas 6:38
Uitstrooien, geven, het is wel een wonderlijke vermenigvuldiging, om eerst iets uit te strooien of weg te geven en er dan nog rijker van te worden ook. Maar beste mensen, het is wel waar. Want weet je wat nou zo mooi was? 's Middags zat onze tuin vol met allerlei vogels, het leek wel een soort samenkomst. En allemaal zaten ze te kijken naar dat lege tafeltje, en misschien wel met de zekerheid in hun vogelhart, als we hier maar lang genoeg blijven zitten, leggen zij er wel weer wat lekkers neer en zo is het ook gebeurd.
http://www.aresko.nl/asp/layout/asp/content_handler.asp?node=2214
Dank God voor de gave van de heilige Geest in ons leven en laten we de beslissing nemen om vandaag gehoorzaam te zijn aan de directies van de heilige Geest.
**********************************************************************
Dat we dankbaar moeten zijn is een feit .
En de beslissing moeten we altijd nemen en niet alleen vandaag. , maar,,,,,,,,,,, we moeten ook zelf ondervinden.En niet alleen af gaan op de heilige Geest.
Zelfstandigheid………waarmaken dus..
