Nada Schreef:
——————————————————-
> ik ben zoals je weet islamitisch opgevoed en ik geloof al die dingen niet meer zo. Ik wil wel geloven dat er iets is maar dan weet ik niet of ik dat doe omdat anders mijn leven en dood zinloos is, (of nog erger, de dood van mijn dierbaren is zinloos, want dood is > dood) ik ga immers geen boek schrijven of een wetenschappelijke ontdekking doen en zal dus vergeten worden over zo'n honderd jaar.
> Misschien dat mijn eventuele kleinkind nog weet wie ik was, maar over 200 jaar ben ik echt dood en begraven en vergeten.
>
> Nu ik dit schrijf vraag ik me ook af wat er zo erg aan is dat ik maar een stipje ben.
Hoe je bent opgevoed houdt niet in wie je wordt uiteindelijk. Als mens(jes) zullen we zeker vergeten worden, dat vervaagd vrij snel, zeker als je niet die opgewekte vrolijke feestende figuur was. Maar wat mensen denken is ook niet waar het om gaat. Ik geloof dat God er geen moment van vergeet, niet van wie je echt was of bent. De bijbel zegt ook dat we maar een stofje zijn maar dan gaat het inderdaad om ons lichaam en onze menselijke vorm die andere mensen kennen. Er is meer in jou, mij en iedereen dan we zelf soms willen weten. God weet het wel.