Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's
theo
Om kleding te maken zoals in de bijbel beschreven kab God niet zonder een dood dier in ieder geval.
Een door Hem geschapen dier wat God noodgedwongen ook heeft moetem villen.
Denk jij wel?
Dit forum staat op alleen-lezen. Je kan hier informatie zoeken en oude berichten terugvinden, maar geen nieuwe berichten plaatsen.
Meer informatie op bijbel.startpagina.nl
Bs'd
In Oost Afrika vertellen de Masaï over de vloed die door Tumbainot, een rechtvaardige man, en zijn drie zoons Oshomo, Bartimaro, en Barmao, overleefd werd. De vloed werd gezonden omdat de aarde overbevolkt was, en omdat de mensen ongehoorzaam waren aan de godheid. Ze hadden echter nog geen moorden begaan, totdat een man Nambija een andere man genaamd Suage, op het hoofd sloeg. Toen was de maat vol en werd de vloed gezonden . Tumbainot vond genade in de ogen van de godheid en overleefde de vloed in een ark van hout met zijn familie en met dieren van iedere soort.
Nadat de regen gestopt was, liet Tumbainot een duif uitvliegen, die vermoeid terugkeerde, daarna liet hij een gier uit. Uiteindelijk strandde de ark op de steppe. Na de vloed zag Tumbainot vier regenbogen, één in elke hoek van de hemel, die symboliseerden dat Gods wraak over was.
Bs'd
De inwoners van Hawaï zeggen, dat lang na de eerste mens, Kumuhonua, de aarde goddeloos werd en de verering van de goden verwaarloosde. Eén man was rechtvaardig, Nuu. Hij bouwde een grote kano met een woning erop en sloeg er voedsel in op en nam planten en dieren in. Toen rezen de wateren over de gehele aarde en vernietigden alle mensen behalve Nuu en zijn gezin. Toen hij weer aan land ging, nadat het water gezakt was, keek hij op en zag de maan en dacht, dat het Cane, de grote god was; daarom vereerde hij hem. Dit misnoegde Cane, die op een regenboog afdaalde om Nuu te berispen, maar hij strafte hem niet want Nuu had het bij vergissing gedaan. Toen hij weer naar de hemel terugkeerde liet hij de regenboog achter als een teken van zijn vergevingsgezindheid.
Uit “De Vloed” van Rehwinkel.
