Dit forum staat op alleen-lezen. Je kan hier informatie zoeken en oude berichten terugvinden, maar geen nieuwe berichten plaatsen.
Meer informatie op bijbel.startpagina.nl
Je kletst weer naar je verstand hebt.
Binnen de normale wetenschap is Darwin totaal niet omstreden. Integendeel.
Die Van Flandern is binnen de wetenschap wel omstreden. Dat hij met de dolste speculaties aankomt, is tot daaraan toe. Op zich is speculeren niet fout. Maar hij kon zijn speculaties totaal niet bewijzen.
Overigens was hij wel eigenwijs maar geen blindgelovige die dommelijk doordramt.
Fysica is niet aan jou besteed.
En er zijn geen archeologische bewijzen, noch in de vorm van geologische bewijzen (extra afzettingen van stofje B of zoiets), noch in de vorm van documentatie.
Jouw Felix Koffie springt al te vrijelijk om met oude documenten en oude verhalen. En al is hij psychiater geweest, hij begrijpt weinig van de menselijke geest, die geneigd is tot confabulatie. Hij neemt oude sterke verhalen te letterlijk.
Frederik D Schreef:
——————————————————-
> Fysica is niet aan jou besteed.
>
> En er zijn geen archeologische bewijzen, noch in
> de vorm van geologische bewijzen (extra
> afzettingen van stofje B of zoiets), noch in de
> vorm van documentatie.
>
> Jouw Felix Koffie springt al te vrijelijk om met
> oude documenten en oude verhalen. En al is hij
> psychiater geweest, hij begrijpt weinig van de
> menselijke geest, die geneigd is tot confabulatie.
> Hij neemt oude sterke verhalen te letterlijk.
Bs'd
Ah, hij als psychiater begrijpt weinig van de menselijke geest. Fred begrijpt het allemaal veel beter.
Zie je nou zelf niet wat een idioterie je verkondigt??
Zie je nou echt niet dat het je helemaal in je bol geslagen is?
Jij met geen noemenswaardige opleiding, die ons probeert wijs te maken dat jij meer van de menselijke geest afweet dat een briljante psychiater?
En Velikovsky heeft meer boeken geschreven dan alleen “Werelden in Botsing”. Veel meer.
Het vervolg op “Werelden in Botsing” is “Aarde in Beroering”. En daar in de inleiding schrijft hij:
"Aarde in beroering is een boek over de grote beroeringen der aardkorst waaraan de planeet waarop wij leven in prehistorische en historische tijden onderworpen is geweest.
De bladzijden van dit werk bevatten het afschrift van de verklaringen van stille getuigen in de rechtszaal van het hemelse verkeer: de gesteenten. Door hun eigen uiterlijk voorkomen en en door de dode lichamen, de versteende skeletten die in hun liggen ingebed, leggen zij getuigenis af van hun verleden. Myriaden en nog eens myriaden kwamen op deze in het niets zwevende rotsbol tot leven en vergingen weer tot stof. Velen stierven een natuurlijke dood, velen werden gedood in oorlogen tussen rassen en soorten, en velen werden bedolven tijdens grote natuurrampen, waarbij land en zee met elkaar wedijverden in verwoestend geweld. Gehele visstammen die de oceanen hadden bevolkt, hielden op te bestaan; van hele soorten en zelfs geslachten van landdieren, bleef er zelfs niet één in leven.
De aarde en het water, voor ons leven onontbeerlijk, werden plotseling onze vijanden en verzwolgen het dierenrijk met inbegrip van het menselijk ras, en daartegen was er geen wijkplaats of toevluchtsoord. Tijdens dergelijke rampen verwisselden land en zee herhaaldelijk van plaats, waarbij het rijk van de zee werd drooggelegd, en het rijk van het land door water werd verzwolgen.
In “Werelden in Botsing” gaf ik verslag van twee - de allerlaatste - van dergelijke catastrophen, namelijk die welke onze aarde in de tweede en eerste duizend jaar voor onze jaartelling bezochten. Daar deze beroeringen plaatsvonden in historische tijden toen de schrijfkunst in de antieke beschavingscentra zich al ten volle had ontwikkeld, beschreef ik ze in hoofdzaak aan de hand van historische documenten, gebaseerd op kaarten van de hemel, kalenders, zonnewijzers, en waterklokken die door de archeologen waren ontdekt, en ontleende ik ook gegevens aan de klassieke gewijde boeken van het Oosten en het Westen, de heldendichten van de noordelijke rassen, en de mondelinge overleveringen van primitieve volkeren vanaf Lapland tot aan de Stille Zuidzee. Slechts hier en daar, waar ik meende dat het onmiddelijke getuigenis van de rotsen moest worden vermeld, samen met het historische bewijsmateriaal, werd op de geologische overblijfselen van de in de documenten en overleveringen genoemde gebeurtenissen gewezen. Ik besloot die beschrijving van geweldige natuurrampen met de belofte dat ik op een later tijdstip een poging zou doen om soortgelijke aardse catastrofen in nog vroeger tijden, en daaronder ook de zondvloed, te reconstrueren.
Aanvankelijk was mijn voornemen, na de geschiedenis van deze vroegere aardse beroeringen tot één samenhangend geheel aaneen geregen te hebben, ter ondersteuning van de menselijke getuigenissen, ook geologisch en paleontologisch materiaal aan te dragen. Maar de wijze waarop Werelden in Botsing door zekere wetenschappelijke kringen werd ontvangen, bracht mij er toe, alvorens het schouwspel van vroegere catastrofen te doen herleven, ten minste iets van het bewijsmateriaal der gesteenten, dat al even luid spreekt als dat wat door de geschreven kronieken en mondelinge overleveringen tot ons is gekomen, hier te bespreken. Dat bewijsmateriaal komt nimmer tot ons in overdrachtelijke vorm; en evenals de bladzijden van het Oude Testament of van de Ilias, valt er niets aan te veranderen. Grint en gesteenten, bergen en de bodem van de zee, zullen getuigenis afleggen. Weten zij van de dagen, niet zo lang geleden, en in de oudheid, waarin de harmonie van deze wereld door de natuurkrachten werd verbroken? Hebben zij talloze wezens bedolven en in gesteenten ingebed? Hebben zij de oceaan zich over vaste landen zien schuiven en werelddelen onder water zien verdwijnen?
Werd deze aarde en de uitgestrektheid van haar zeeën gestriemd met een regen van stenen en met as bedekt? Werden haar wouden door orkanen ontworteld en in brand gestoken, door de vloedgolven bedekt met zand en de overblijfselen van de bodem van oceanen? Er zijn miljoenen jaren nodig om een houtblok te verkolen, maar als het brandt slechts één uur. Hier ligt de kern van het probleem: Veranderde de aarde in een langzaam proces, voegende jaar bij jaar, en een miljoen jaar bij een miljoen jaar, waarbij het vredige gebied van de natuur de wijde arena was voor de strijd der menigten waarin de sterksten overleefden? Of gebeurt het hier ook wel dat het strijdperk zelf zich verwoed verhief tegen de strijdenden en aan hun gevechten een einde maakte?
Ik geef hier enkele bladzijden uit het boek der natuur. Ik heb alle verwijzingen naar antieke literatuur, overleveringen, en volksverhalen er buiten gehouden; en ik deed dit opzettelijk, zodat achteloze critici het gehele boek niet kunnen uitmaken voor ‘verhalen en legenden’.
Stenen en beenderen zijn de enige getuigen. Al zijn ze stom, ze zullen duidelijk en ondubbelzinnig getuigen. Toch zullen lieden met hardhorende oren en slechtziende ogen dit bewijsmateriaal ontkennen; en hoe troebeler hun visie, hou luider en hardnekkiger ze zullen protesteren. Dit boek is niet geschreven voor hen die zweren bij de verba magistri - de heiligheid van hun schoolkennis (de meester heeft het zo gezegd); en laten zij er maar over debatteren zonder het gelezen te hebben.
Velikovsky, inleiding tot “Aarde in Beroering”.
Dat ben jij fred, je blaft en blaast maar in de rondte, terwijl je het niet eens gelezen hebt, en dus geen flauw idee hebt waar je het over hebt.
Frederik D Schreef:
——————————————————-
> Moeilijk, heh, fatsoenlijk en ter zake debatteren.
Bs'd
Ik ben niet degene die vervalt tot ordinaire scheldpartijen.
Maar moeilijk he, antwoord geven op een simpele vraag?
Komt ie weer:
Nou, vertel het ons dan eens Fred, aan welke universiteiten ben jij afgestudeerd, en in welke gebieden?
Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's