Jammer dat je het grootste deel van je reaktie wijt aan negatieve uitingen van vrijheid.
Volgens mij heb je het dan over vormen van schijnvrijheid, die een poosje wel bevallen, maar daarna is het moeilijk om dat los te laten.
Iemand die iets steelt voo de 1e, 10e, of 100.000e keer…. is die wel vrij? Onlangs sprak ik een jonge, maar tamelijk geharde crimineel, die me verzekerde ‘joh, Lesage, ik kon in die tijd krijgen wat ik wilde. maar weet je, ergens eerlijk voor gewerkt hebben en het verdiend hebben, en het dan ook krijgen…..er is niks dat zo goed voelt als dat’.
Zo iemand heeft -denk ik- een bepaalde vorm van vrijheid bereikt, nl. het inzicht dat er te kiezen valt voor bepaald gedrag.
En iets anders mbt het hebben-ideaal wat jij bespreekt: is vrij zijn niet juist het besef dat je in feite niets nodig hebt, dan natuurlijk wat basisbehoeften? Dan zou de onvrijheid 'm juist zitten in wat we elkaar dus vertellen wat we nodig hebben (reclame) en dan denk ik aan bijvoorbeeld monniken, die de vrijheid genomen hebben om zich allerlei genoegens bewust te ontzeggen.
Tenslotte verbaast het me dat het ‘Gods woord maakt vrij ’ met 3x ! zo maar naar beneden komt vallen, en dat terwijl je iets eerder Eli herinnert aan het stenigen - terwijl dát nu juist wel door Gods woord genoemd wordt.
M.a.w. …. een beetje vreemde reaktie al met al. Wat wat zou Gods woord bij kunnen dragen aan werkelijke vrijheid?