thomas Schreef:
——————————————————-
> LeSage Schreef:
> ————————————————–
> —–
> > thomas Schreef:
> >
> ————————————————–
>
> > —–
> > > Ik zie de moeilijkheid ook met Samuel en zijn
> > > gedrag. Ik heb er vaak genoeg op gewezen.
> >
> > Tja.
> > En om dan meteen terug te keren naar het
> > onderwerp:
> > c. hoe onderricht je iemand?
> > Meer algemeen, dus niet specifiek naar Samuel,
> of
> > jou, zou ik er zelf dit op willen antwoorden:
> > de allerbelangrijkste vaardigheid, als het om
> > onderrichten gaat, is luisteren.
> > Te vaak hebben we de neiging om te snel te
> > reageren op wat iemand anders zegt. We nemen te
> > weinig tijd om te be-luisteren. Grappig (vooral
> > voor prikkers) is interessant de ontwikkeling
> in
> > het amerikaans-engels, om te zeggen 'yes I read
> > you' of ‘did you read’ me als het gaat om het
> > mondeling oppikken van een bepaalde instructie.
> > Daarbij staat snelheid van begrijpen en het
> > vervolgens alert reageren voorop.
> > Zo moet het dus juist niet zijn als het gaat om
> > iemand te onderrichten.
> > Luisteren is een innerlijke aktie.
>
> Exact. En daar komt het geloof dan bij de
> gelovigen of bekeerden of hoe je het noemen wilt,
> als factor of drijfveer bij; naar wat wordt er
> geluisterd. En wat spreekt. Vandaar ook; wie
> roemt, hij roemt in de Here.
>
Of misschien juist daarom “roemen” in zichzelf. Bij luisteren als innerlijke aktie gaat hert er immers om om echt naar binnen te gaan, en dáár te weten te komen wat écht belangrijk is; wat er écht aan de hand is.
Is er op dat nivo verschil tussen God en mens?
> Dat is een uitspraak voor en vanuit hen, met een
> innerlijk leven gericht op Hem. En vanuit die
> ‘'wereld’' is er het eten en drinken, of het
> vergaderen zoals in Psalm 1. Wiens weg wordt er
> bewandeld, en samen in opgetrokken.
>
> Mensen die niet
> > naar een ander luisteren staan niet open voor
> een
> > ander - staan in feite dus niet open voor het
> > leven zelf. Niet luisteren is dus meer dan
> alleen
> > maar de ander tekort doen, het is óók jezelf
> > tekort doen.
> >
> > Dan komt -in onderricht- de kunst van het
> spreken.
> > Paulus heeft daar een aantal mooie dingen over
> > geschreven. En dat zeg ik niet vaak over Paulus
> > 
> > Spreken moet m.i. vooral een evenwicht bevatten
> > tussen de vraag die gesteld werd, plus het
> > antwoord daarop. De verleiding voor ons is om
> in
> > het spreken onszelf te etaleren.
>
> En daarin is het onderscheiden van de geest; welke
> tongen spreken, en waarin wordt er geroemd.
>
> Ook als het gaat
> > om onderricht. daarom wijs ik graag nog maar
> eens
> > op een 3e element dat ik in spreken (bij
> > onderricht) belangrijk vind: de zelfdiscipline.
> > Zodanig spreken dat je iemand prikkelt om door
> te
> > denken zonder door een overdosis aan informatie
> > afbreuk te doen aan de prikkel.
> > En dus stop ik hier maar weer even>
<
> >
> > >
> > > Het is de hond in de voederbak van de ossen;
> > zelf
> > > het eten niet lusten of als voeding
> herkennen,
> > > maar een ander, die werkelijke honger heeft
> het
> > > ontnemen willen.
Ik vind het een beetje ver gezocht, maar snap het (geloof ik) wel:)
> > >
> > > ‘'Wie roemt, hij roemt in de Here’' is zo'n
> > > uitspraak die gegeten moet worden om te
> kunnen
> > > geven waar de horige om vraagt..
Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's
