w.edelbroek@upcmail.nl Schreef:
——————————————————-
> Ik vind de alverzoeningsleer een zwakke leer, mede
> omdat het dan verder geen moer uitmaakt hoe iemand
> leeft of geleefd heeft.
Misschien wel aardig om dit element eens centraal te houden.
leef je volgens Gods wetten omdat God dat wil? Omdat jewel moet ofschoon dat tegen je natuur ingaat, en omdat je anders het eeuwig brandende vuur in gesmeten wordt?
Of leef je volgens die wetten omdat de mens nu eenmaal geschapen is om lief te hebben, goed te doen, een zinvolle samenleving te organiseren en het daarom een vanzelfsprekende zaak is?
Ik kies voor de laatste optie. niet omdat het ergens in een heilig boekje staat dat dat zo moet, maar omdat het gevoelsmatig beter bij me past. Moorden, echtbreken etc. … het voelt als een soort van hel op zich als ik dat zou doen, en die hel kan eeuwig branden als ik niet terug keer op mijn schreden en ‘normaal ga doen’.
Gesteld dat er een God die én bestaat én mij geschapen heeft, én die een soort van wetgeving verzonnen zou hebben, dan zouden die regels bij mij passen als een soort van goedzittende kleding.
niet voor niets wordt de wetgeving in de psalmen niet zozeer gezien als een bron van frusratie, zoals Paulus haar beschrijft, maar als iet dat het waard is om te overdenken en je er intens gelukkig mee te voelen (Ps 119)
En bekijk het idee van ‘de Alverzoening’ nu eens vanuit dat oogpunt. Als dat zo is, dan zullen alle mensen die voor zichzelf het goede willen, niet ander doen dan op een normale, natuurlijke manier terug keren tot goede en passende regels - en voor hen is het eeuwige vuur niet bedoeld.