Elia Schreef:
——————————————————-
> Ik heb het nu over de Jacobus uit de Bijbel en dat
> het de broer van Jezus Christus zou zijn is een
> nadere aanduiding.
> Zoiets van: die Jacobus bedoel ik.
Oke, voor mij niet relevant hoor
Er zijn meer discipelen naast de genoemde, dan je vemoedt
> Nou als dat zo is, kan je ook niet toetsen of die
> geschriften wel uit de goede hoek komen.
Mijn toetssteen is mijn hart
> Vandaar dat christenen (fundamentele) over het
> algemeen niet beginnen aan dergelijke
> geschriften.
Wat zijn fundamentele christenen dan?
Volgens mij zijn degenen die jij vernoemt niet echt fundamenteel, buiten
dan dat ze hun fundament op geleende kennis hebben gesteld
> Nou hoe druk ook of wat er dan verder aan de hand
> mag zijn: God komt bij mij altijd op de eerste
> plaats.
Dat waag ik echt te betwijfelen Ellen
“altijd” is nogal een woord
> Maar het kan zijn dat er een heel stuk zit tussen
> God, vervolgens mijn eigen zaken en dan andere
> filosofiën en leringen.
Zeker weten, en dat moet je niet onderschatten
> Ik houd mij niet bezig met versluierde zaken. Als
> de Geest tegen mij spreekt is Hij altijd heel
> duidelijk, eigenlijk ontsluierd Hij.
Tsja, als je dat zo ervaart.
Hoe spreekt die dan?
> Maar dat gaat niet over spirituele zaken maar
> gewoon over dingen (gedrag of situatie van mijzelf
> of anderen) die ik niet wist hoe het kwam en die
> mij dan duidelijk gemaakt worden.
Over welke geest heb je het dan?
> Ik weet daarnaast vrij veel over de heilige Geest
> maar dat zijn gewoon logische zaken. Zoals dat HIj
> eeuwig is, dat het dezelfde Geest is als die door
> Jezus Christus en de profeten en apostelen werkte,
> als die door broeders en door mijzelf werkt.
Wat weet je dan?
Is iets aannemen, dan hetzelfde als ‘weten’?
Weten is voor mij iets dat zijn wortels in de ervaring heeft, niet in geleende kennis
> Dat vind ik eigenlijk al mooi genoeg. Meer dan
> mooi zelfs. Mooier dan dat kan niet eens.
Zeker wel hoor 
Baldu