Misschien is het beter om bij een Bijbel begrip van ziel te blijven? Daar betekent ziel meer iets als ‘leven’ of ‘bloed’. En wanneer we zo naar ‘dat leven’ kijken, vragen velen zich wel eens af : wat ‘bezielt deze of gene nu eigenlijk, dat hij of zij dat doet of zegt". Hetgeen waaruit we leven is ook hetgeen waarvan we getuigen. Vaak wordt de verkeerde veronderstelling gemaakt dat de menselijke ziel intrinsiek ’goddelijk' zou zijn. En dat, wanneer we maar luisteren naar de stem van onze ziel, het allemaal wel goed zal komen. Maar dit is in het allerminst wat de Bijbel ons leert. Daarin lezen juist hoe het leven dat nu door onze aderen stroomt in feite de dood is. De gevallen mens ‘leeft’ dus uit de dood. Ons zielsleven is een leven uit de dood! Beseffen velen dit? En is het dan verstandig om je te verlaten op zo'n ziels-'leven'? De Bijbel wijst ons naar Jezus Christus. Hij is de Weg, het Leven en de Waarheid. Wanneer we door het geloof gaan leven uit het Leven dat in Hem is, komt er een geheel ander Leven in ons. We worden dan opnieuw bezield. Dit keer niet door de gevallen wereld van de dood maar van boven, van God. het is een Geestleven dat ons dan gaat bezielen. Deze wedergeboorte van boven af vindt plaats wanneer we ons in geloof richten tot Hem die ons dit Leven schenkt. Dit is niet een of andere gevoelservaring maar komt door het kennen van wie Jezus Christus is en wat Hij heeft gedaan. Door de Bijbel leren we Jezus Christus kennen en het is het geloof dat van harte instemt met Gods Waarheid. Alleen op deze basis kan Gods Tempel worden gebouwd. Dan bouwen we op de Rots die is: Jezus Christus.