Stel er komt een einde aan je leven binnenkort, en de dood in de ogen kijkt, ben je dan tevreden met je leven???
Zou je dan uitzien naar de ontmoeting van God, of zou je beven van angst voor Zijn oordeel?
Dit forum staat op alleen-lezen. Je kan hier informatie zoeken en oude berichten terugvinden, maar geen nieuwe berichten plaatsen.
Meer informatie op bijbel.startpagina.nlIk ben tevreden met mijn leven en ik ben niet bang voor God, niet vanwege mijn perfect geleefd leventje of mijn jioste geloof maar vanwege o.a. b.v. de woorden van de psalmist van psalm 103 en van Paulus uit Romeinen 8 ;38.
Maar ik zou er nog wel graag een jaar of 20- 30 aards leven bij willen en dan ook nog graag in goede of anders redelijke gezondheid.
Een paar jaar geleden was ik met mijn vader naar het ziekenhuis voor een controle en het leven viel hem wat zwaar, het lopen werd minder, zijn gehoor werd er niet beter op, zoveel dingen die hij lichamelijk niet meer kon en hij mocht niet meer auto rijden, kortom ouderdomskwalen.
Toen zei de arts: Meneer, als u geen ouderdomskwalen wilt krijgen dan moet u eerder doodgaan.
Ik schrok van zijn botheid maar die arts had natuurlijk wel gelijk.
Als we oud(er) worden dan komen er gebreken. Als je jong(er) bent dan kunnen gebreken komen als je oud(er) weet je zeker dat er gebreken komen.
¥ Lotje ¥ Schreef:
——————————————————-
> Stel er komt een einde aan je leven binnenkort, en
> de dood in de ogen kijkt, ben je dan tevreden met
> je leven???
> Zou je dan uitzien naar de ontmoeting van God, of
> zou je beven van angst voor Zijn oordeel?
Als je je hart volgt in alles wat je doet dan mag je best tevreden zijn en hoef je geen angst te hebben voor de fysieke dood.
Ik kan me voorstellen dat de angst groot moet zijn wanneer je Hem niet kent, want elk moment is een kans om Hem te ontmoeten..
De vraag is of we die kans benutten.
Ik zou het niet anders doen zoals het nu was, ieder moment is een leermoment, wat het ook is.
Nou ik heb al een gezegende leeftijd bereikt, veel sterven eerder.
Ik heb ook veel gedaan toen ik het nog kon qua gezondheid, b.v. sportprestaties. Waardoor ik nu begrijp wat Paulus bedoelde met ‘ik loop om te winnen’.
Ik bekijk het leven soms wel eens als het lopen van een marathon.
Eerst begin je fris en vol spanning want alles is nog mogelijk, hoewel je wel in ‘je tempo’ moet komen. Dan weet je op de 2de helft, je hebt het langste stuk gehad en dan het laatste deel wordt het echt moeilijk; iedere stap gaat pijn doen maar je weet dat je wilt finishen. En dan het allerlaatste stukje valt alles van je af, je voelt ontroering want je weet dat je het gaat halen en voelt geen pijn meer en je gaat echt weer keihard rennen.
Nu even je vraag natuurlijk. Ik weet dat ik fouten heb gemaakt en nog maak (al wil ik dat niet) maar ten eerste heeft de Here Jezus Christus deze fouten en zonden al voor mij naar het kruis gedragen en mag ik mij daarop beroepen.
Ten tweede heb ik al dagelijks contact of een ontmoeting met God, door mijn gebeden.
Ik ben niet bang voor Zijn oordeel, maar als ik zou weten dat ik voor God kwam te staan en Hem echt zou zien (voor de Here Jezus Christus geldt hetzelfde) dan zou ik wel trillen en beven van ontzag en spanning.
Ik weet dat, want ik heb een keer gedroomd dat dit zou gaan gebeuren. Ik weet nog dat ik zelfs naar beneden keek om te controleren wat ik aan had en of ik er wel netjes uitzag. Maar ik ging wel uit mezelf in de richting van het oordeel. Andere mensen in die droom, waren ook heel gewoon gekleed; spijkerbroeken en geruite overhemden. Ze stonden te juichen en te roepen “eindelijk zal ik mijn God zien!”. Ik werd toen wel in die vreugde meegezogen.
Groet, Ellen
¥ Lotje ¥ Schreef:
——————————————————-
> Stel er komt een einde aan je leven binnenkort, en
> de dood in de ogen kijkt, ben je dan tevreden met
> je leven???
>
> Zou je dan uitzien naar de ontmoeting van God, of
> zou je beven van angst voor Zijn oordeel?
Misschien ligt het aan de illusie die we eraan verbinden, welke verwachting er is …over dat na de dood?
Jezus zei erover dat als je het koninkrijk der hemelen wilt binnengaan je moet zijn als een kind (Mattheus 18:3)
Dat betekent dat indien we tijdens ons leven niet losgekomen zijn uit de illusie, er een desillusie zal volgen. Als we als mens niet de weg vinden om anders te gaan leven, en niet langer prioritair handelen en beslissingen nemen vanuit het denken, in plaats van te luisteren naar ons vervulde hart, er een illusie zal volgen eens het aardse lichaam achtergelaten wordt.
Weet je zeker dat je deze post als spam wil rapporteren aan de beheerder?
Deze post wordt als spam gerapporteerd aan de beheerder van het forum. Bedankt!
Weet u zeker dat u dit topic wil verwijderen?