Dag Theo,
je weet inmiddels mijn standpunten maar ik wil deze graag nog een keer uiteenzetten beantwoordend in jou vragen, ik ben tenslotte die e.a…
Eigenlijk is het heel simpel: als het handelen van God en de daaruit voortvloeiende gebeurtenissen niet historische en huidige realiteit is dan is ons geloof niet meer dan een papieren tijger, een luchtfietserij die in de hoogste vorm misschien een “lekker gevoel” voor ons nu op dit moment geeft maar verder inhoudsloos is. PS en z'n geloof in kabouters is dan aan mij gelijkwaardig……
Neem het in het klein maar: je liefde voor je vrouw, stel je even voor dat die (volledig) symbolisch zou zijn…. gewoon eens even rustig tot je door laten dringen….
kan je dan met droge ogen nog beweren dat dat de drijfveer is om uberhaupt lief te hebben? gebaseerd op symboliek?
Ik ben er van overtuigd dat de bijbel en God zelf ons op een spoor zet naar een vervolmaking die in beginsel verstoord is geweest.
Echt een toeleven naar een climax nl. een leven bij en met Hem zoals Hij dat heeft bedoeld. Alles is gericht op die komst, alles in Gods Woord richt zich daarnaar, want juist die richting, die hoop in het geloof, doet ons de huidige ellende overleven. Als die hoop, die toekomst maar vooral die historie waarop ik mijn geloof bouw symbolisch zou zijn, dan heb ik juist nu in dit leven geen enkel anker of houvast. Dan sta ik met net zulke lege handen (vanuit geloofsoptiek gezien dan) als elke atheist hier, en ben ik puur mijzelf een wishfull thinking aan het aanpraten….
Mijn handelen, jou speerpunten: omzien naar, troost, heilzaam voor het nu komen daar allemaal uit voort. Zonder toekomst, zonder uitzien naar Zijn terugkomst en het eeuwige leven, zonder een historische Jezus aan het kruis en vergeving als wij in Hem geloven: geen troost, welzijn kracht en inspiratie…. dàt is nl. het ultieme verschil met een ongelovige, die kijkt en kan ook niet verder kijken dan dit leven nu en daarna het licht uitdoen… mijn leven, als gelovige in die God, begint pas werkelijk als de atheist het licht heeft uitgedaan ……
Dat maakt mij in dit leven gelijk aan een atheist, maar tegelijkertijd ook juist weer niet… snap je wat ik bedoel?
Ik ga niet weer helemaal in discussie, we kennen elkaar wel denk ik zo, toch mis ik juist bij jou die glorieuze toekomstvisie en moet ik helaas toegeven dat je dan binnen je geloofsvisie een humanist niet oversteigt. Mag ik vinden dat je juist het hart van het evangelie eruitgesneden hebt, voor jezelf maar bovenal juist voor je naaste? denk er eens over na, bedankt voor je eerlijke vragen, ik hoop dat ik ze ook eerlijk en gewoon hebt beantwoord.
groet,
Jan