Er was eens een man met een perfect leven, hij telde zijn zegeningen en persoonlijk succes. Tijdens een van deze momenten vroeg hij zich af of er iets was dat miste in zijn leven. Het antwoord leek nogal groot. Er was een berg achter zijn huis en die nam het zicht weg van de oceaan. Als een spirituele man besloot hij te bidden om de berg te verplaatsen, vertrouwend op Matteüs17:20 dat als je geloof hebt gelijk een mosterdzaadje je tegen de berg kan zeggen ‘ga van hier naar daar’ en het zal verplaatsen omdat met geloof niks onmogelijk voor je is.
Hij besloot voor een maand te bidden, in de ochtend, in de middag en in de avond, dat de berg die zijn uitzicht naar de zee blokkeerde zich zou verplaatsen.
Bij het ochtendgloren van de aangewezen dag stond de man vroeg op en rende naar het raam en deed het gordijn open om vervolgens de berg op dezelfde plek te zien staan.
Met een woeste beweging sloten de gordijnen weer, de man stampte zijn voeten en riep: ‘Ik wist het’.
Stel je voor om het perfecte geloof te hebben: je nooit af te hoeven vragen naar Gods plan voor ons, nooit vragend of Hij wel echt van ons houdt. Het element dat van belang is bij geloof is dat we weten dat we misschien niet het perfecte geloof hebben, maar wel het geloof in een perfecte God.
vertaald uit het boekje met een strik die ik cadeau ga doen aan de eerste de beste met wie ik het evangelie deel in het engels: ‘the promise of faith’