Het evangelie van Thomas is een van de apocriefe evangeliën. In de Proloog wordt gesteld dat het door Judas Thomas geschreven zou zijn. We mogen aannemen dat daarmee de apostel Thomas bedoeld wordt. Het Thomas-evangelie werd in 1945 door twee boeren bij Nag Hammadi gevonden in een kruik, tezamen met een aantal andere koptische geschriften, de meeste met een gnostische inslag. Het bestaat uit een 114-tal losse ‘uitspraken van Jezus’, zogeheten logia - enkelvoud: logion - en heeft dus niet de vorm van een evangelie uit het verhalende genre. Het teruggevonden manuscript zelf is gedateerd op de 4e eeuw en is waarschijnlijk een vertaling van een Griekse tekst. Een aantal tekstfragmenten werd al eerder, rond 1900, in Egypte bij Oxyrrhynchus gevonden en dateert uit de 3e eeuw. Wiki
Welke boeken horen in de Bijbel en hoe is dat besloten? Het canoniseren van de Bijbel is het proces waarbij de boeken hun uiteindelijke bestemming in de Bijbel hebben gekregen door acceptatie van de kerk(leiders). Als iemand moeite heeft met autoriteit of bedenkingen heeft ten opzichte van de kerk, opstandig is naar God en geen vertrouwen heeft in God en Zijn Woord, is het makkelijk de juistheid van de Bijbel te betwijfelen of het niet eens als het Woord van God te zien. Dan kan je alles als waarheid zien en heb je daar geen zekerheid over.
Het is erg leerzaam over de criteria van de canonisering te spreken zoals de autoriteit, komt het van God, de profetische waarde, is het door een dienaar van God geschreven en komt de boodschap van God, is het authentiek, zegt het de waarheid over God en de mens etc, is het dynamisch, bezit het levens veranderende kracht, en is het geaccepteerd, is het boek ontvangen door de mensen voor wie het is bedoeld, etc etc. Maar dan is het wel van belang om er de grootste waarde aan te hechten, oftewel er geloof in te hebben dat het het ware en onveranderlijke woord is van de levende God.