Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's
carl
Het klinkt logisch - maar of het inderdaad ‘zo werkt’…..
je broer
Carl
Dit forum staat op alleen-lezen. Je kan hier informatie zoeken en oude berichten terugvinden, maar geen nieuwe berichten plaatsen.
Meer informatie op bijbel.startpagina.nl
Ng steeds denk ik na over deze uitspraak van “Bernlef”. Ik kom er nog niet uit, hij is inderdaad erg “rood” (dat is mijn eerste indruk) en daar ben ik niet in grootgebracht.
Verder moet ik nog uitwerken het thema geluk en welvarend in combinatie met egoïsme…en de eeuwige toestand, het is uitspraak die haaks staat op het christendom in wereldse zin en toch ook eigenlijk weer niet…Tja, eigenlijk weet ik zeker dat je me begrijpt.
Douce
De oplettende lezertjes zullen onmiddellijk denken aan Beckett:
——————————–
AUTHENTIEKE ‘KRAPP’ IN BREDA
De befaamde Engelse (film)acteur Patrick Magee vertolkte in oktober 1958 te Londen de eerste Krapp. In feite had Samuel Beckett het personage uit ‘Krapps Laatste Band’ (‘Krapp’s Last Tape’) voor hem geschapen. Patrick Magee heeft immers meermalen in werk van Beckett geëxcelleerd. Dit kleine dramatische meesterwerk biedt aan de ‘performer’ vele mogelijkheden om talenten ten toon te spreiden. Er is monoloog en dialoog; tekst en handeling, mens en machine. Door de critici werd het stuk bij de première gekenschetst als het beste wat ooit over het fenomeen van de herinnering was geschreven: bezwerend en aangrijpend. Een lyrisch gedicht ook over de eenzaamheid. Wat het personage Winnie (‘Gelukkige Dagen’) is voor de ambitieuze actrice, is de figuur van Krapp voor de professionele acteur. Wellicht kan de vertolking van Krapp door Martin Held in 1960 te Berlijn onder regie van de meester zelf als de beste worden aangemerkt. Een van de meest recente vertolkingen – ook op film vastgelegd – is die van de befaamde Britse acteur John Hurt. In Nederland was de uitvoering door Lou Landré toonaangevend.
Krapp’s Laatste Band
Een oudere man, Krapp, luistert op de avond voor zijn 69ste verjaardag naar een bandopname die hij 30 jaar geleden op zijn verjaardag heeft ingesproken, alvorens hij zijn nieuwe band wil inspreken. Soms begrijpt hij niet dat de woorden op de band ooit de zijne waren. Nu eens luistert hij geamuseerd, dan weer geïrriteerd naar de jonge idioot die hij toen was, maar eigenlijk is hij op zoek naar één passage op de band: een onvergetelijk ogenblik van liefde…
Freek Claasen, autodidact in het theatervak, staat garant voor een eigenzinnige vertolking van dit toneelwerk van een grimmige tederheid.
———————
http://www.theaterpoolzand.nl/documents/krappslasttape.html
Magee is bekend uit de serie “De wrekers” (die nu nauwelijks meer om aan te zien is).
Wellicht zijn er twee soorten egoïsme:
- egoïsme op korte termijn (dat vaak averechts uitpakt)
- egoïsme op langere termijn (dat vaak beter uitpakt?).
Als ik nu jou terwille ben, dan ben jij hopelijk mij morge terwille. Do hodies ut cras dabis (dit Latijn doe ik uit mijn hoofd, dus het rammelt).
PS
Oplettende lezertjes? Je bent weer in je kleinerende vorm bezig…..je weet wel, de vorm waar ik helemaal nnnnnnnnnnnnnnnieeeeeeeeeeet gek op ben.pff.
Patrick McNee was toch de acteur in de Wrekers (als John Steed)? Volgens mij is dat toch echt iemand anders dan Patrick Magee. Ik neem wraak…met Emma, maar…..het kan zijn dat ik je verkeerd begrijp.
Douce
