Ik lees elke dag in een dagteksten boekje van de Evangelische Broedergemeente, en nu bezit ik het boekje voor 2013.
In dit boekje staat een inleiding die ik graag met jullie wil delen.
14 Want wij hebben hier geen blijvende stad, maar wij zoeken de toekomstige. Hebreeën 13:14 NBG 51
God bevindt Zich zelden daar, waar wij Hem verwachten. Hij laat zich niet fixeren op plaatsen, die wij met Hem in verband brengen. Dat is ontnuchterend en telkens weer teleurstellend. Toch is het ook een bijzonder heerlijke en bevrijdende ervaring, die ons als christenen zomaar kan toevallen, vooral wanneer we ons op Christus richten.
Als wij Jezus bij de notabelen verwachten, zit Hij bij de tollenaars en zondaars. Als Jezus op weg is naar Jeruzalem, moet Hij zich tot koning laten kronen; daarom bejubelden de mensen Hem tijdens de intocht. En dan laat Hij zich arresteren. De schrijver van de Brief aan de Hebreeën herinnert ons daaraan in het vers voorafgaande de de inleidende tekst.
En dat niet alleen: aan het eind staat de veroordeling en de terechtstelling buiten de stad. God laat Zich verdrijven uit de stad, uit het machtscentrum van kerk en geloof, omdat Hij zich niet laat binden aan onze verwachtingen en voorstellingen, die vaak zulke dodelijke consequenties hebben. God gaat in Jezus Christus de weg naar het sterven, aan het kruis, opdat eens voor al de koers en de plannen van hen, die zich een verzekerde positie ten koste van anderen verschaffen, doorkruist worden. Wij worden daarom met klem uitgenodigd telkens weer onze positie en onze zekerheid niet slechts te evalueren maar er ook afstand van te nemen, en Christus na te volgen.
Navolging betekend bij Christus zijn, en daarom steeds weer op plaatsen die geen aanzien opleveren, maar smaad en lijden. dat was en is het risico voor de de gemeente, voor de kerk, dat zij een instituut wordt, en probeert vestigingen te bouwen, afgeschermd van alles, wat stoort, irriteert of belast. Juist op dat punt komt de Brief aan de Hebreeën met ontwapende nuchterheid op ons af: Wij hebben hier geen blijvende stad.
Niet alleen dat wij allemaal sterven moeten, maar omdat wij in dit leven onderweg zijn naar een doel. En Hij die ons voorgaat, Jezus Christus, schept telkens weer plekken om op adem te komen, plaatsen waar vrijheid heerst en heil geschiedt, waar allen geroepen zijn dit te beleven en zich te laten veranderen.
Maar met Hem zijn wij onderweg naar een doel: wij zoeken de toekomstige, de stad die komt, het nieuwe, hemelse Jeruzalem, de plaats waar God alle tranen zal afwissen, en waar geen leed, geen geween en geen moeite meer zal zijn, zoals Johannes het schildert in het boek Openbaring.
God bevindt zich zelden daar, waar wij Hem verwachten. Hij is wel daar waar mensen Hem nodig hebben, om hun levensweg te gaan. Zo nodigt het Woord ons uit, om ons vrolijk en met vertrouwen op deze weg in te zetten, omdat wij een helder doel hebben. En als wegwijzers, om Christus na te volgen, hebben wij de Schriftwoorden, die ons naar buiten roepen, waar dat nodig is, opbouwen als wij nieuwe kracht nodig hebben en richting geven, waar behoefte is aan oriëntatie.
De Evangelische Broedergemeente.