Dit forum staat op alleen-lezen. Je kan hier informatie zoeken en oude berichten terugvinden, maar geen nieuwe berichten plaatsen.
Meer informatie op bijbel.startpagina.nl
Ja dat is inderdaad een andere kant van jouw denkbeelden: het afwijzen van de wereld.
Volgens mij openbaart “God” zich in alles.
Anderzijds heeft jouw opmerking wel als nadeel dat het jouw eigen idee van het “Zoonschap” in de mens uitsluit, als er geen sprake van schemering kan zijn maar het een of/of-situatie is.
Hopeloos dus van ieder die zoekend is, en zich stap-voor-stap een weg moet banen door het oerwoud van de ontwikkeling. Ze zullen het nooit vinden.
LeSage Schreef:
——————————————————-
> Ja dat is inderdaad een andere kant van jouw
> denkbeelden: het afwijzen van de wereld.
Geen afwijzen, maar inzien dat de wereld van de dualiteit, van kennis van goed en kwaad, bestaat zolang de mens deze in beweging houdt. In zichzelf. En zolang deze begeerte-wereld voedt en gevoed wordt door de mens zelf, in zichzelf, zal Godsvrucht er niet zijn.
> Volgens mij openbaart “God” zich in alles.
> Anderzijds heeft jouw opmerking wel als nadeel dat
> het jouw eigen idee van het “Zoonschap” in de
> mens uitsluit, als er geen sprake van schemering
> kan zijn maar het een of/of-situatie is.
> Hopeloos dus van ieder die zoekend is, en zich
> stap-voor-stap een weg moet banen door het oerwoud
> van de ontwikkeling. Ze zullen het nooit vinden.
thomas Schreef:
——————————————————-
> LeSage Schreef:
> ————————————————–
> —–
> > Ja dat is inderdaad een andere kant van jouw
> > denkbeelden: het afwijzen van de wereld.
>
> Geen afwijzen, maar inzien dat de wereld van de
> dualiteit, van kennis van goed en kwaad, bestaat
> zolang de mens deze in beweging houdt. In
> zichzelf. En zolang deze begeerte-wereld voedt en
> gevoed wordt door de mens zelf, in zichzelf, zal
> Godsvrucht er niet zijn.
Zoiets heet: afwijzen van ‘de wereld’.
Ik wijs haar niet af. Integendeel: ik aanvaard de dualiteit als aan mij gegeven, als een situatie die mij kan laten ont-dekken wie/wat ik ben in relatie tot mijn
naaste(n). En daar geniet ik van.
>
> > Volgens mij openbaart “God” zich in alles.
>
> > Anderzijds heeft jouw opmerking wel als nadeel
> dat
> > het jouw eigen idee van het “Zoonschap” in de
> > mens uitsluit, als er geen sprake van
> schemering
> > kan zijn maar het een of/of-situatie is.
> > Hopeloos dus van ieder die zoekend is, en zich
> > stap-voor-stap een weg moet banen door het
> oerwoud
> > van de ontwikkeling. Ze zullen het nooit vinden.
LeSage Schreef:
——————————————————-
> ‘als het erop aankomt’ lijkt me wat vreemd in dit
> verband.
> Het hele leven is toch een situatie waarin het
> erop aan komt?
> Of bedoel je wat anders?
Je schrijft ook; Zoiets heet: afwijzen van ‘de wereld’.
Ik wijs haar niet af. Integendeel: ik aanvaard de dualiteit als aan mij gegeven, als een situatie die mij kan laten ont-dekken wie/wat ik ben in relatie tot mijn
naaste(n). En daar geniet ik van.
Het leven ontdekken, is in de taal van de bijbel en andere heilige boekwerken, goddelijk leven ontvangen, eeuwig leven.
De bijbel staat van begin tot het einde vol van deze twee naturen; wie de mens was, en wat we nu zijn, en wat we weer kunnen worden. Goddelijk. Zijn Beeld gelijk.
Nu, in de huidige staat, zijn wij aan het genieten van de dualistische wereld, zoals jij het noemt. Met alle plezier, maar ook het lijden en de dood, als opkomen, blinken en verzinken wereld. Een cyclische wereld van doodgaan en weer geboren worden.
Ik snap niet zo goed, dat ik dit ook steeds herhalen moet, als een cyclisch proces om de 10 reacties.
Ontdekken wie je bent, kan alleen als de goddelijke kant geraakt wordt. Dat is door het Evangelie te horen én te behouden om de veranderingen te laten gebeuren, in de mens, door de werking van het Licht, dat de Christus is.
Het is toch wel bijzonder, dit steeds niet te willen zien, en van alles te kunnen verzinnen, om niet te hoeven aanvaarden waar het geloof om gaat. Eigenlijk beschouw je het NT ook als onwaar?
thomas Schreef:
——————————————————-
> LeSage Schreef:
> ————————————————–
> —–
> > ‘als het erop aankomt’ lijkt me wat vreemd in
> dit
> > verband.
> > Het hele leven is toch een situatie waarin het
> > erop aan komt?
> > Of bedoel je wat anders?
>
> Je schrijft ook; Zoiets heet: afwijzen van 'de
> wereld'.
> Ik wijs haar niet af. Integendeel: ik aanvaard de
> dualiteit als aan mij gegeven, als een situatie
> die mij kan laten ont-dekken wie/wat ik ben in
> relatie tot mijn
> naaste(n). En daar geniet ik van.
>
> Het leven ontdekken, is in de taal van de bijbel
> en andere heilige boekwerken, goddelijk leven
> ontvangen, eeuwig leven.
Ik weet niet of dat zo is. Maar ach…..eigenlijk interesseert het me ook maar matig óf de bijbel dat zo noemt. mij gaat het om de ervaring ervan. Het plezier. de lol.
>
> De bijbel staat van begin tot het einde vol van
> deze twee naturen; wie de mens was, en wat we nu
> zijn, en wat we weer kunnen worden. Goddelijk.
> Zijn Beeld gelijk.
>
> Nu, in de huidige staat, zijn wij aan het genieten
> van de dualistische wereld, zoals jij het noemt.
> Met alle plezier, maar ook het lijden en de dood,
> als opkomen, blinken en verzinken wereld. Een
> cyclische wereld van doodgaan en weer geboren
> worden.
>
> Ik snap niet zo goed, dat ik dit ook steeds
> herhalen moet, als een cyclisch proces om de 10
> reacties.
>
> Ontdekken wie je bent, kan alleen als de
> goddelijke kant geraakt wordt.
Waarom?
> Dat is door het
> Evangelie te horen én te behouden om de
> veranderingen te laten gebeuren, in de mens, door
> de werking van het Licht, dat de Christus is.
>
> Het is toch wel bijzonder, dit steeds niet te
> willen zien, en van alles te kunnen verzinnen, om
> niet te hoeven aanvaarden waar het geloof om gaat.
> Eigenlijk beschouw je het NT ook als onwaar?
Het NT zie ik sowieso niet als een coherent geheel zoals het OT. Ik kan dus moeilijk zeggen of het NT waar of onwaar is.
Maa daarbij: wie ben ik om daarover te oordelen? Ik heb me er min of meer van los gevochten, en ben mijn eigen kleine natuurlijke leventje gaanontdekken, wetende dat ik gras en, en in de kiem niet meer dan dat.
Maar als ik christen ben, en nadenk over de mens as beeld en gelijkenis van God, dan zou het zo moeten zijn als ik deze draad inzette - de spiegel, die alleen maar herhaalt wat “God” doet.
Misschien dat een kindje in haar onbevangenheid dat nog het dichtste nabij komt.
LeSage Schreef:
——————————————————-
> thomas Schreef:
> ————————————————–
> —–
> > LeSage Schreef:
> >
> ————————————————–
>
> > —–
> > > ‘als het erop aankomt’ lijkt me wat vreemd in
> > dit
> > > verband.
> > > Het hele leven is toch een situatie waarin
> het
> > > erop aan komt?
> > > Of bedoel je wat anders?
> >
> > Je schrijft ook; Zoiets heet: afwijzen van 'de
> > wereld'.
> > Ik wijs haar niet af. Integendeel: ik aanvaard
> de
> > dualiteit als aan mij gegeven, als een situatie
> > die mij kan laten ont-dekken wie/wat ik ben in
> > relatie tot mijn
> > naaste(n). En daar geniet ik van.
> >
> > Het leven ontdekken, is in de taal van de
> bijbel
> > en andere heilige boekwerken, goddelijk leven
> > ontvangen, eeuwig leven.
>
> Ik weet niet of dat zo is. Maar ach…..eigenlijk
> interesseert het me ook maar matig óf de bijbel
> dat zo noemt. mij gaat het om de ervaring ervan.
> Het plezier. de lol.
> >
> > De bijbel staat van begin tot het einde vol van
> > deze twee naturen; wie de mens was, en wat we
> nu
> > zijn, en wat we weer kunnen worden. Goddelijk.
> > Zijn Beeld gelijk.
> >
> > Nu, in de huidige staat, zijn wij aan het
> genieten
> > van de dualistische wereld, zoals jij het
> noemt.
> > Met alle plezier, maar ook het lijden en de
> dood,
> > als opkomen, blinken en verzinken wereld. Een
> > cyclische wereld van doodgaan en weer geboren
> > worden.
> >
> > Ik snap niet zo goed, dat ik dit ook steeds
> > herhalen moet, als een cyclisch proces om de 10
> > reacties.
> >
> > Ontdekken wie je bent, kan alleen als de
> > goddelijke kant geraakt wordt.
>
> Waarom?
>
> > Dat is door het
> > Evangelie te horen én te behouden om de
> > veranderingen te laten gebeuren, in de mens,
> door
> > de werking van het Licht, dat de Christus is.
> >
> > Het is toch wel bijzonder, dit steeds niet te
> > willen zien, en van alles te kunnen verzinnen,
> om
> > niet te hoeven aanvaarden waar het geloof om
> gaat.
> > Eigenlijk beschouw je het NT ook als onwaar?
>
> Het NT zie ik sowieso niet als een coherent geheel
> zoals het OT. Ik kan dus moeilijk zeggen of het NT
> waar of onwaar is. Paulus was een heel ander mens met heel andere ideeen dan Jezus.
> Maar daarbij: wie ben ik om daarover te oordelen?
> Ik heb me er min of meer van los gevochten, en ben
> mijn eigen kleine natuurlijke leventje
> gaanontdekken, wetende dat ik gras en, en in de
> kiem niet meer dan dat.
> Maar als ik christen ben, en nadenk over de mens
> as beeld en gelijkenis van God, dan zou het zo
> moeten zijn als ik deze draad inzette - de
> spiegel, die alleen maar herhaalt wat “God” doet.
> Misschien dat een kindje in haar onbevangenheid
> dat nog het dichtste nabij komt.
Ik begrijp hieruit dat je de wereld wil ontdekken en opgaan in haar natuur: de boom van de kennis van goed en kwaad?
Ik heb laatst een boekje gelezen, uit de ankertjes serie nr 200, van Marcel Messing; van levensboom tot kruis. Een prachtige en duidelijke uitleg over de levensboom die de mens in zich heeft, die de mens is, mits..
De levensboom,de stam, de vruchten wortels en bladeren, die in alle religies, mythen en sprookjes terugkomt.
Misschien een idee om het eens te lezen, want het geeft veel vragen een duidelijk antwoord.
Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's