God kan pas spreken tot ons als wij eerst zwijgen.
Daarom moeten we weer de lof der zwijgzaamheid zoeken.
De angst voor de stilte wil de moderne mens uitdrijven door lawaai te maken.
Maar een goed gesprek begint met zwijgend de ander in de ogen te kijken.
Als we zwijgen krijgen we weer de beschikking over al onze zintuigen.
De zwijgende mens ziet meer, hoort meer en neemt veel meer waar dan de mens die als maar aan het praten is.
Elke goede spreker zal ook tijdens zijn toespraak telkens korte pauzes van zwijgen inlassen.
Daardoor geeft hij de toehoorder de kans om te verwerken wat hij zegt.
Er is een zwijgen dat voortkomt uit ons ambtsgeheim.
En er is een zwijgen dat geboren is uit liefde voor de ander, wiens smeerlapperij men wil bedekken. De liefde bedekt en verzwijgt alle dingen.
Zwijgen als kunst
Zwijgen kan daarom ook een gestalte van de liefde zijn.
Er is ook een zwijgen uit verlegenheid, uit schaamte of uit onwetendheid.
We zeggen maar niks, want we durven het niet, we schamen of we zwijgen omdat we niets weten.
Dan zijn we als een klok zonder klepel. Dit zwijgen kan voortkomen uit een innerlijke leegte.
Er zijn drie vormen van zwijgen:
Betekenisloze zwijgen
het betekenisloze zwijgen. Dat is een zwijgen vanuit een innerlijke leegte.
Het verwachtingsvolle zwijgen als de mens zich open stelt voor iets dat intree in zijn leven zal doen en hij met spanning daarnaar uitkijkt.
Echte vroomheid begint niet me speculaties over God en het pogen zijn wezen in begrippen vast te leggen. Echte vroomheid begint met het zwijgen voor Gods aangezicht.
Als we de hogeschool van het zwijgen met vrucht willen doorlopen moeten we het binnenste gedeelte van het heiligdom betreden. Oog in oog met de majesteit van de Eeuwige moeten we leren te zwijgen. Schaamte vanwege onze schuld en schrik vanwege ons vergankelijk leven doen ons verstommen.
Het vervulde zwijgen
Er is ook het vervulde zwijgen.
Als het leven goed en mooi is en er niets meer te wensen valt.
Er zijn landschappen in de natuur die ons doen verstommen.
We kunnen geen woord meer uitbrengen.
We zijn er stil van. 11
De mooiste tekst van het vervulde zwijgen vinden we in Zefanja 3 : 17 De Here uw God, is in uw midden, een held die verlost.
Zwijgen in liefde
Hij zal zich over u met vreugde verblijden. Hij zal zwijgen in zijn liefde. Er komt een dag waarop God Zelf sprakeloos van liefde zal zijn voor zijn volk.
Die liefde zal zo oeverloos groot zijn dat Hij geen woord meer kan uitbrengen!
Dan houdt de Here God niet alleen van ons, maar is Hij ook verrukt en intens gelukkig met ons.
Woordeloos stil zijn voor Gods aangezicht is ook bidden. Ook wij mogen sprakeloos zijn.
In Jesaja 30:15 In rust en inkeer ligt jullie redding.
Juda vertrouwde op macht en aanzien. Wie stil wil zijn heeft zelf niets te zeggen. Hij legt eigen opvattingen en oprispingen even het zwijgen op. Hij wil luisteren. En geloven begint met luisteren
Ieder die iets heeft te zeggen, heeft eerst geleerd te zwijgen
bron: bijbelplaatsen