De eerste stap, de eerste gevoelens.

• 

  LeSage2

  17-01-2013 22:47

  In een tijdschrift kwam ik onderstaand gedichtje tegen, door de anonieme schrijver zelf gemaakt als een weergave van, zoals zij dat omschreef: “de eerste momenten toen ik besloot afstand te nemen van het geloof aan God, maar tegelijkertijd mijzelf me af voelde vragen hoe het nu verder moest met die leegte die daardoor ontstond.”

  Mijn voeten zoeken naar een vlakke grond

  Onwennig, griezelig

  Ik kom voorzichtig overeind om rond te zien

  Naar hulp. Waar eerst de bergen waren

  is God zelfs nergens meer te zien

  Ik ben alleen. Volslagen, moederziel.

  Rondom mij is alleen maar mist

  Terwijl mijn arme armen zoeken naar

  een stok, een staf, een steun,

  besef ik dat nog niemand hier

  een voet gezet heeft

  en men maar makkelijk verdwalen kan
• 

  LiaDonkers

  17-01-2013 22:57

  Mijn voeten dansen, bevrijd van hun ketenen,

  heerlijk, jubelend

  Vol zelfvertrouwen kom ik overeind om rond te zien

  Ik straal. In de bergen, die ooit van God waren

  is God nergens meer te zien

  Ik ben bevrijd! Een leven zonder God ligt voor mij

  De Here afgeschud, weg ben ik uit de mist

  Mijn armen dansen mee, ik ‘weet’ niet meer

  maar ik ga zoeken, echt nadenken,

  ik besef dat velen mij zijn voorgegaan

  hun voeten hebben gezet

  de echte wereld in, zonder het juk van dwaalleren
• 

  Frederik D

  17-01-2013 22:59

  Mijn voeten zoeken naar een vlakke grond, onwennig, griezelig. Ik kom voorzichtig overeind om rond te zien naar hulp. Waar eerst de bergen waren, is God zelfs nergens meer te zien. Ik ben alleen. Volslagen, moederziel. Rondom mij is alleen maar mist. Terwijl mijn arme armen zoeken naar een stok, een staf, een steun, besef ik dat nog niemand hier

  een voet gezet heeft en men maar makkelijk verdwalen kan.

  En zo is het nogal slecht proza.
• 

  Frederik D

  17-01-2013 23:00

  Is ook geen poëzie. Maar dat was ook jouw bedoeling niet.
• 

  LiaDonkers

  17-01-2013 23:00

  Dat ga je over mijn stukje toch niet ook zeggen, he?
• 

  theo

  17-01-2013 23:01

  Als geloven een knelling is dan is het een kwelling.

  Stelling:

  Als geloven geen bevrijding is dan is er iets fout met dat geloof.
• 

  LiaDonkers

  17-01-2013 23:01

  Okee, okee. had je reactie nog niet gezien. Inderdaad, ik heb niet geprobeerd po"etisch te zijn.
• 

  LiaDonkers

  17-01-2013 23:02

  Dat er iets fout is met het geloof, dat zeg ik al heel lang. :-)
• 

  theo

  17-01-2013 23:04

  LiaDonkers Schreef:

  ——————————————————-

  > Dat er iets fout is met knellend geloof, dat zeg ik al

  > heel lang. :-)
• 

  LiaDonkers

  17-01-2013 23:06

  > > Dat er iets fout is met knellend geloof, dat zeg

  > ik al heel lang. :-)

  Het moet toch echt zijn:

  > > Dat er iets fout is met het geloof, dat zeg

  > ik al heel lang. :-)