Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's
Eliyahu
Bs'd
De overleveringen van de babyloniërs.
We beginnen in het oude rijk Babylon, waar de taalverwarring zou hebben plaatsgevonden. De babyonische koning Nebukadnezar II (ca 570 vgj ) die ook meermaals in de bijbel genoemd wordt, beschreef in een inscriptie een grote toren die hij “De Tempel van de Zeven Lichten der Aarde” noemde.
De toren lag 17 km zuidwestelijk van de ruïnes van Babylon en Nebukadnezar noemde hem “het huis van de basis der aarde, het oudste monument van Babylon”. Hij zei er over: “Een vroegere koning bouwde hem (men schat in 42 jaar) maar hij voltooide de spits niet. Al sinds lange tijd hadden de mensen hem, in totale spraakverwarring, verlaten. Toen hadden een aardbeving en de donder zijn zonverdroogde leem verstrooid, waren de stenen van zijn omhulsel gebroken, en lag de aarde van de binnenkant er in hopen om heen.
De plaats waar de ruïne van de toren stond werd door de oude Babyloniërs “Borsippa” genoemd. Deze naam refereert volgens Oppert, de geleerde die de inscripties ontcijferde, naar de verwarring van de talen: “Ik heb de betekenis van de term “Borsip” uitgelegd als “toren van de talen”. Deze opinie wordt bevestigd door het spijkerschrift zelf: De naam “Borsippa” wordt vaak geschreven met tekens (ideogrammen) die voor “stad voor de verstrooiing van de talen staan” Dat de oude Babyloniërs de toren inderdaad associeerden met de taalverwarring wordt bevestigd door de vondst van een kleitablet in de ruïnes van Babylon met de tekst: “De bouw van deze beroemde toren beledigde de goden. In één nacht gooiden zij omver wat zij gebouwd hadden. Ze verstrooiden hen naar andere gebieden en maakten hun spraak vreemd.”
De ruïnes waar Nebukadnezar naar verwees zijn tegenwoordig bekend als de Birs Nimrud, waar de resten van een ziggurat (afgodspiramide) te zien zijn. De naam “Birs Nimrud” verwijst naar Nimrod, de eerste machtige heerser van Babylon en sleutelpersoon in de cultus rondom de god Bel. Ook de griekse historicus Herodetus van Halicarnassus beschreef zeer waarschijnlijk deze toren toen hij in 440 vgj sprak over de de ‘Tempel van Jupiter Belus’ in Babylon. Deze Belus is waarschijnlijk een naar latijn omgezette versie van de god Bel die in Babylon aanbeden werd.
De bouw van de toren van Babel wordt overigens ook vermeld in de oudste religieuze geschriften uit Babylonië. Het opmerkelijkste is echter dat deze geschriften de toren beschrijven vanuit het perspectief van de volgelingen van Nimrod – namelijk als een geweldige verblijfplaats voor de goden, zo hoog als de hemel. De Enuma Elish vertelt hoe de goden zeggen: ‘Laten we een heiligdom bouwen (….) waar wij in kunnen verblijven.’ Vervolgens geeft Marduk (een benaming voor Nimrod) de opdracht tot de bouw van de toren. ‘Toen Marduk dit hoorde straalde zijn gelaat als de dag. “Richt Babylon op … maak de bakstenen klaar. Je zult het noemen: “het Heiligdom”.’ De anunnaki zorgden voor de uitvoering; een jaar lang goten zij bakstenen. Toen het tweede jaar aanbrak voltooiden zij de top van de Esagila (een hoge tempel), zo hoog als de Apsu (de goden) Toen zij een terrasvormige toren zo hoog als de Apsu hadden gebouwd maakten zij er een verblijfplaats in voor Marduk, Enlil, en Ea.
De toren van Babel in legenden op alle continenten.
Vanuit Babylon gaan we naar het oude Griekenland. De griekse historicus Abydenus (die waarschijnlijk rond 200 vgj leefde) schreef: ‘Sommigen zeggen dat de eerste mensen die zich verdeelden over de aarde trots werden op hun kracht en grootheid, en opschepten dat zij tot meer in staat waren dan de goden, en dat zij zich voornamen een toren te bouwen waar Babylon nu gelegen is; maar toen deze bijna de hemelen raakte, werd hij door de goden omvergeworpen over de mensen heen met de hulp van de wind; en de ruïnes werden Babylon genoemd. De mensheid had tot dan toe slechts één taal, maar de goden hadden de talen verdeeld, en toen begon de oorlog tussen Saturnus en Titanus.’
Maar er zijn ook volken ver buiten Europa en het Midden Oosten die de geschiedenis van de toren van Babel kennen door de overlevering van hun voorouders. Het chinese Miaovolk bijvoorbeeld. Zij beschrijven de gebeurtenis in fascinerende details, inclusief de verwarring van hun taal. Hun verhaal luidt: ‘Zij spraken allemaal dezelfde woorden en taal. Daarna zeiden zei: “Laten wij een zeer grote stad bouwen; laten wij tot de hemel een toren doen verrijzen.” Dit was verkeerd, maar zij namen deze beslissing. Het was niet goed, maar zij waren vastbesloten. God sloeg hen, veranderde hun taal en accent. Hij daalde neer in woede, Hij verwarde tonen en stemmen. Wat men sprak tot de ander had voor hem die luisterde geen betekenis; hij sprak in woorden, maar zij konden hem niet begrijpen. Dus de stad die zij bouwden werd nooit afgemaakt. De toren die zij gemaakt hadden, moest onafgemaakt blijven staan. In wanhoop scheidden zij zich onder de hele hemel, zij verlieten elkaar om de wereldbol te doorkruisen.’
De Mikirstam (ook wel de Karbi genoemd) uit het noordoosten van India vertelt over de nakomelingen van Ram, die sterke mannen waren. Ze raakten uitgekeken op de aarde en wilden de hemel veroveren. Zij begonnen daarom een toren te bouwen. ‘Hoger en hoger werd het gebouw, totdat de goden en demonen tenslotte vreesden dat deze reuzen de meesters van de hemel zouden worden, zoals zij ook op aarde waren. Daarom verwarden zij hun taal en verstrooide hen over de vier hoeken der aarde. Zo ontstonden de verschillende talen der mensheid.’
De Elemastam in Papoea-Nieuw-Guinea kent de geschiedenis van de toren van Babel ook in detail: ‘Ooit leefden alle mensen in Papoea-Nieuw-Guinea op een plaats genaamd Pawpaw, dichtbij Muru, in het Vailala gebied. …… Iedereen was gelukkig en leefde in perfecte vrede. Wederzijds begrip was verzekerd omdat zij allemaal dezelfde taal hadden. Niemand stierf in die tijd, en de hemel was lager dan hij nu is. De mensen in Pawpaw hadden een project gestart met de bedoeling henzelf dichter tot God in de hemel te brengen. Dit wilden zij bereiken door een geweldig en groot huis te bouwen dat tot de hemel reikte. Dat baarde God zorgen. Hij wilde niet dat alle mensen Hem bereikten, en Hij besefte dat, omdat de hemel zo laag was, hun werk spoedig voleindigd zou zijn, tenzij Hij hen zou stoppen. God’s oplossing was om de mensen die op verschillende hoogtes van het huis werkten, verschillende talen te geven.
De Ghaikos, een stam van de Karen uit Myanmar, vertellen hoe de mensen in de tijd van Pan-dan-man een pagode (een aziatische religieuze toren) wilde maken die de hemel zou bereiken. Toen ze halverwege waren met bouwen kwam de Godheid naar beneden en verwarde de taal van de mensen, zodat ze elkaar niet meer konden verstaan. Vervolgens verspreidden de mensen zich, en Than-mau-rai, de stamvader van de Ghaikos, trok naar het westen met acht stamhoofden, en vestigde zich in de vallei van de Sitang.
Op het eiland Hao (één van de Tuamotu-eilanden) in Frans-Polynesië kent men de traditie rond de drie zonen van Rata die met hun ouders een grote vloed overleefd hebben. Zij beraamden het plan om een bouwwerk te maken waarmee waarmee zij de hemel konden bereiken, om zo de schepper-God Vatea of Atea te kunnen zien. De god werd echter woedend en joeg de bouwers weg, brak het gebouw af, en veranderde hun taal, zodat zij verchillende talen begonnen te spreken.
Toen de eerste europeanen voet zetten op het amerikaanse vasteland waren zij verbaasd dat de indianen in Mexico en Chaiapas op hun kalenders de bouw van een grote toren tot in de hemel vermeldden, waarbij de spraakverwarring ontstond. Inderdaad zijn er opvallend veel vermeldingen van de toren van Babel onder de indianenvolken in Centraal Amerika. Een goed voorbeeld zijn de Azteken. Omstreeks de zestiende eeuw heeft een Azteek genaamde Ixtlilxochitl de geschiedenis van zijn volk beschreven op basis van de religieuze geschriften en archieven van zijn volk. Ixtlilxochitl beschrijft hoe de azteken naar eigen zeggen afstammen van de tolteken, en noemt het volgende: ‘In de historie van de tolteken is te lezen dat er volgens hen een “eerste wereld” geweest is, die 1716 jaar geduurd heeft, en dat men verdelgd is door enorme regen en bliksem uit de lucht, en dat al het land, zonder enige uitzondering, en evenzo de hoogste bergen, bedekt zijn geweest met water …. en hier vertelden zij nog andere fabels bij, over hoe de mens zich vermenigvuldigde vanaf hen die aan deze ramp ontsnapten in een “toptlipetlocali”, (een afgesloten kist) en hoe men, nadat men zich had vermenigvuldigd, een zeer hoge ’zaculi' (toren) bouwde om er in te kunnen schuilen voor het geval dat ook de tweede wereld vernietigd zou worden. Op dat moment werd hun taal verward, en omdat men elkaar niet langer kon verstaan, trok men naar verschillende plaatsen op aarde.
De Choctaw indianen in Louisiana bezitten eveneens een verbasterd verhaal over de toren van Babel. Hun overlevering verteld hoe de eerste generatie Choctaw indianen één taal spraken, en hoe ze elkaar konden begrijpen omdat Aba, de goede geest die boven is, hen zo geschapen had. De Choctaws kregen echter het verlangen om naar de hemel op te klimmen. De mythe vertelt: 'Dus ze brachten vele stenen en begonnen een grafheuvel te bouwen die de hemel moest gaan raken. Die nacht stak er echter een zware storm op en de stenen vielen van de heuvel. De bouwers overleefden het. Maar toen het dag werd, en zij onder de puinhopen vandaan kwamen, probeerden zij met elkaar te spreken. Ze waren stomverbaasd dat ze plotseling verschillende talen spraken en elkaar niet konden verstaan. Sommigen bleven de oorspronkelijke taal spreken, de taal van de Choctaws, en uit hen kwam de Choctawstam voort. De anderen, die deze taal niet begrepen, begonnen met elkaar te vechten. Uiteindelijk scheidden ze zich van elkaar. De Choctaws bleven de oorspronkelijke mensen, maar de rest verspreidde zich over de aarde- sommigen gingen noordelijk, sommigen oostelijk, en anderen westelijk, en zij vormden allerlei stammen. Dit verklaart waarom er zoveel stammen in het land zijn vandaag de dag.
Het Minahasvolk uit Noord- Celebes (Indonesië) vertelt dat zij allemaal afstammelingen zijn van dezelfde stamvaders. Nadat zij zich snel vermenigvuldigd hadden, kwamen er ruzies onder het volk. Vervolgens werden all afstammelingen verdeeld onder drie groepen, een gebeurtenis die plaatsvond op de ontmoetingsplaats genaamd ‘Pinawetengan u-nuwu’ wat ‘scheiden van de talen’ betekent.
Daarnaast is het verhaal van de toren van Babel ook terug te vinden bij de Tharu van Nepal en Noord India en volgens de beroemd ontdekkingsreiziger David Livingstone ook bij de Afrikanen die hij in 1879 ontmoette bij het Ngamimeer.
We zien zelfs nog flarden van de gebeurtenis bij Babel terug in de latere Soemerische mythologie. Zo wordt in het Soemerische epos “Enmerkar en de heer van Aratta” verteld hoe de wereld in de vroegste tijd vol vrede was, en iedereen dezelfde taal sprak, en enkel tot de God Enlil bad. Totdat de God Enki of Ea de talen verwarde zodat er meerdere talen ontstonden.
Dit doet denken aan de Griekse fabel die beschreven wordt door de latijnse auteur Gaius Julius Hygins (ca. -64 – 17 ngj): ‘Lange tijd leefde de mensheid onder het bestuur van Jove, zonder steden, zonder wetten, en iedereen sprak slechts één taal. Maar nadat Mercurius de talen van de mensen had geïnterpreteerd verstrooide hij ook de natiën. Toen begon de tweedracht.’
Het is duidelijk dat de toren van Babel, of “Toren der tongen”, altijd in verband gebracht is met de verwarring van de taal. Niet voor niets zien we dat in meerder talen ‘Babel’ of een verbastering daarvan, verband houdt met verwarring en talen. In het hebreeuws kent men het woord ‘Bilbél’, en in het arabisch ‘babil’, dat ‘verwarren’ betekent. In het latijn kent men het woord ‘babulus’ wat ‘kletser’ betekent. Ook in het engels en nederlands zien we het woord nog terug, waarschijnlijk onder invloed van de bijbel, in ‘to babble’ en ‘babbelen’.
Uit “De Wereldwijde Vloed” van Tjarko Evenboer: http://www.bol.com/nl/p/de-wereldwijde-vloed/9200000009390540/
6: E Ranyard “Stones Crying out and Rock Witness to the narritives of the Bible concerning the Time of the Jews; the Evidence of the Last Ten Years' The Book Society londen 1865 p 461 en ‘Chronologie van de Bijbelse Geschiedenis’ Atrium Rijswijk, 2003 paginanummering ontbreekt.
Opmerkelijk feit is ook dat het ‘Boek der Rechtvaardigen’ vermeldt dat de toren na de spraakverwarring ineenstortte, en een derde deel bleef staan. Zie ‘Boek der Rechtvaardigen’, 9:38
7: J Oppert ‘On Babylon, and the Discovery of the Cueiform Characters and the Mode of Interpreting them’. Brakell, 1856 p 98
8: De inscriptie werd gevonden door de bekende 19e eeuwse Engelse Assyrioloog George Smith. Zie: Perez J.L. ‘The Restauration Covenant’ Volume 2, Noah: Mankinds second chance, iUniverse 2002 p. 108
9: Herodetus (ca 484-425 vgj) ‘Histories of Herodetus’ boek 1, vers 181
10: Enuma Elish, tablet VI
11: J Edwards en D Brainerd ‘The works of President Edwards’ G & C & H Carvill, New York, 1830 p 212
De oorspronkelijke tekst van Abydenus is verloren gegaan, maar delen van zijn werk zijn bewaard gebleven door verwijzingen in de geschriften van Eusebius en (in dit geval) Cirullus van Allexandrië
12: E Truax ‘Genesis according to the Miao People’ Acts & Facts 20 (4) 1991
13: P Sheppard ‘Tong Twisting Tales, One Language, Many Legends’ in: ‘Answers Magazine’ April-June 2008 p 56 Oorspronkelijke bron: J G Frazer
Folk-Lore in the Old Testament: Studies in Comparitive Religion, Legend, and Law' Vol I 1918 p 150
14: C M White, ‘In Search of the Origin of Nations’ History Research Projects, 2003, p 106
15: J G Frazer Folk-Lore in the Old Testament: Studies in Comparitive Religion, Legend, and Law' Vol I 1918 p 383
16: Deze Atea was eigenlijk de eerste mens, samen met zijn vrouw Owe (zie paragraaf 2.5) Zoals bij zoveel volkeren werd de eerste mens verward met de schepper-god zelf.
17: R W Williamson ‘Religious and Cosmic Believes of Central Polynesia’ 1933 p 94
18: F S Clavigero ‘The History of Mexico’, vertaald door C Cullen, C Thomas Dobson, 1817, p 474
19: Dit citaat komt oorspronkelijk uit Alva Ixtlilxochitl, F de. 'Relacion Historica de la
20: D L Bushnell, ‘The Choctaw of Bayou Lacomb’, St. Tammany Parish, Louisiana, ‘Bulletin of the Bureau of American Ethnology’ vol 48, 1909, p 30, geciteerd in: B Johnson ‘American Genesis, The Cosmological Believes of the Indians’ impact article 369, Institute for Creation Research, maart 2004, te downloaden op www.icr.org/i/pdf/imp/imp-369.pdf
21: De drie groepen zijn: Tonsea, Tombulu, en Tontemboan. Zie de beschrijving van de geschiedenis van de Minahasa op internet: www.enotes.com/topic/Minahasa
22: H Beverly ‘Report on the Census of Bengal’, Secretariat Press, Calcutta 1872, p. 160
23: D Livingstone, ‘Missionary Travels and Researches in South Africa’ New York, 1858, hoofdstuk 26. Livingstone zegt: 'Zij hebben een traditie die mogelijk verwijst naar de torenbouw van Babel, maar deze eindigt met de brutale bouwers die van de steigers vallen, zodat hun kronen aan diggelen vallen.
24: Hyginus, ‘Fabulae’. Overgenomen uit A Hislop ‘The Two Babylons, or The Papal worship Proved to be The Worship of Nimrod and his Wife’, James Wood, Edinburgh, 1862, p 37. Volgens Hislop wordt met Jove niet Jupiter bedoeld, maar J-H-W-H.
