Thomas je hebt gelijk wat jou laatste opmerking over de kerk in het algemeen betreft.
Maar je moet er wel bij stilstaan dat de kerk of beter in de kerk de gemeente van Jezus Christus samenkomt.
Wat de dogmatiek betreft, ja veel kerkgangers (let wel ik zeg kerkgangers en niet gelovigen) slaan je ermee om de oren, alsof de dogmatiek het geloof zelf is.
Zij vergeten vaak dat de dogmatiek alleen aan fundament is waarop je als gelovige jou geloofshuis kunt bouwen.
Alleen het fundament dus nog niet het geloofshuis, en zonder dat laatste zit je als gelovige wel in weer en wind.
Aan de andere kant kun je niet zonder een goede dogmatiek, anders zal jij je geloofshuis zonder fundering bouwen (het huis op het zand).
Daarom hebben de gelovigen van het eerste begin af de gemeente gevormd om de gelovige te onderwijzen en op allerlei wijzen te steunen zoals God dat in zijn woord, Jezus door zijn prediking en de Heilige geest door dromen en gezichten dat hun had opgedragen.
Een aantal Bijbelse voorbeelden van het gemeente zijn staan hieronder:
en zij loofden God en vonden genade bij heel het volk. En de Heere voegde dagelijks mensen die zalig werden, aan de gemeente toe.
En het gebeurde dat zij een heel jaar met de gemeente samenkwamen en een grote menigte onderwezen en dat de discipelen voor het eerst in Antiochië christenen genoemd werden.
Petrus werd dus in de gevangenis bewaakt; maar door de gemeente werd voortdurend voor hem tot God gebeden.
En er waren in Antiochië, in de gemeente aldaar, enkele profeten en leraars, namelijk Barnabas, Simeon, die Niger genoemd werd, Lucius van Cyrene, Manahen, die met Herodes de viervorst opgegroeid was, en Saulus.
Toen zij daar aangekomen waren, riepen zij de gemeente bijeen en deden er verslag van wat voor grote dingen God met hen gedaan had, en dat Hij voor de heidenen de deur van het geloof geopend had.
Toen zij in Jeruzalem gekomen waren, werden zij ontvangen door de gemeente en de apostelen en de ouderlingen; en zij deden verslag van alles wat God door hen gedaan had.
Toen dacht het de apostelen en de ouderlingen met heel de gemeente goed, enige mannen uit hun midden te kiezen en met Paulus en Barnabas mee te sturen naar Antiochië: Judas, ook Barsabas geheten, en Silas, leidinggevende mannen onder de broeders.
Zie dan toe op uzelf en op heel de kudde, te midden waarvan de Heilige Geest u tot opzieners aangesteld heeft om de gemeente van God te weiden, die Hij verkregen heeft door Zijn eigen bloed.
Je ziet aan de laatste Bijbeltekst dat de gemeente van Jezus Christus in wat voor kerkgenootschap dan ook (sektarische groeperingen niet meegerekend) een belangrijke taak heeft.
Gods Geest werkt in de harten van de gelovigen, maar de leiders van de gemeente of kerkgenootschap moeten de gelovige onderwijzen.
Zeg nu zelf, het is toch vreemd om te roepen dat je gered moet worden zonder te vertellen waarvan je gered moet worden?
Of dat God van je houd, zonder te vertellen waarom en wat het God gekost heeft om zijn gemeente te redden?
Dat noemen ze nu dogmatiek, waarom hebben veel mensen hier een hekel aan?
Leo.
Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's
