Was God maar een mooie vrouw!
Geplaatst op 1 november, 2012 door goedgelovig
Afgelopen weekend kwam de Dwaze Schare in Ede bijeen om de documentaire ‘WOESTE ZEE van een ex-christen’ van Maurits Malschaert te bekijken. Tekenaar Rob was erbij en mailde ons een recensie en enkele cartoons. Zijn commentaar:
De documentaire schetst een beeld van een christelijk gezin van het zwaardere kaliber waar de angst voor de zonde, demonen en de hel al vroeg werd ingepeperd. Vanaf het vijfde jaar werd de kinderen uit het gezin verteld dat er een duivel was en een hel waar je gestraft en gepijnigd zou worden voor je zonden en eeuwig zou branden. Zoon Maurits heeft onthouden dat het toch allemaal goed zou komen, als hij maar geloofde en geen seks had.
Dat was iets wat een groot probleem werd toen hij ouder werd en als puber heftig begon te dromen van seks. Die drang werd zo sterk dat hij naar de hoeren wilde gaan om zijn spaarvarken eens flink om te keren. Maar de vrees om daarna in de hel te eindigen was erg groot. Als tussenoplossing koos hij ervoor om niet te neuken, maar zich door de dames van lichte zeden te laten masseren.
Uiteindelijk weet Maurits zich uit de wurgende greep van de zonde te bevrijden door contact te zoeken met zijn verlichte oom Jan, die ervan overtuigd is dat er geen schuld bestaat. Oom Jan heeft hierover een interessante theorie: ”Je hoeft je niet schuldig te voelen tegenover God, want als je af en toe iets lulligs doet dan komt dat door een fabrikagefoutje. De schepper heeft ons niet goed ontworpen. Als Hij er zoveel problemen mee heeft dat we op seks belust zijn, dan had Hij ons niet met die drang moeten scheppen. Zo simpel is het!” “In onze familie is de seksuele drift helaas een groot probleem,” betreurt oom Jan. “We zijn zo geil als boter, maar zeg het maar niet op een verjaardag, want dan valt er een diepe stilte. Niemand durft het toe te geven.”
Voor de theorie van oom Jan valt veel te zeggen. Als wij ons schuldig moeten voelen voor driften waar we toch niets aan kunnen doen, dan kan de Schepper beter bij Zichzelf te rade gaan. Jammer genoeg is dit argument alleen valide als de zonde zich zou beperken tot de vleselijke seksuele drift.
Maurits levert het bewijs dat de vleselijke drift toch wel erg diep in de familie zit, want verderop zegt hij iets opmerkelijks: ”Als God een vrouw was met mooie billen en mooie borsten waar je in weg kunt vluchten, dan was ik absoluut gelovig gebleven.” Aangezien de kans vrij klein lijkt dat een christelijke God gelijkenissen gaat vertonen met een mooie rondborstige vrouw zal het waarschijnlijk nooit meer wat worden met het christelijk geloof en Maurits. Maar misschien is het een bruikbare tip voor evangelisatiediensten.
“Als God een vrouw was met mooie billen en mooie borsten waar je in weg kunt vluchten, dan was ik absoluut gelovig gebleven,” verzucht Maurits.
De vader van Maurits heeft nog hoop op herstel omdat Maurits in het verleden toch gekozen had voor God, en God Maurits daarom niet vergeten is en vasthoudt. ”Het is niet erg als Maurits twijfelt, maar zonder God zal het een onzekere reis worden,” zegt vader om hem toch maar over de streep te trekken weer in God te doen geloven. Toch kiest Maurits heel dapper voor die onzekere woeste zee zonder God.
In de film is ook te zien hoe beide broers van Maurits (Tijmen en Daniël) tot andere conclusies komen, maar ook worstelen met het zondebesef en de vleselijke lusten. Daniël weet zich zelfs te herinneren dat hij al op 6-jarige leeftijd boekjes doorzocht op plaatjes van mooie vrouwen. Gelukkig was het gezin in het bezit van stapels National Geographics met genoeg bergtoppen en heuvels om zijn honger te stillen. Daniël is in tegenstelling tot Maurits gelovig gebleven en weet te melden dat het met zijn seksuele onreinheid gelukkig inmiddels helemaal goed is gekomen.
Wat mij opvalt als (gelovige) kijker:
Wat is de kijk op zonde in deze film enorm versimpeld en op mannen en mannelijke seksualiteit gericht. Want moeder is in tegenstelling tot vader bijvoorbeeld geen moment bang voor de hel en heeft blijkbaar geen deel aan de familieproblematiek, de ernstige strijd tegen seksualiteit. Wat ook opvalt is dat de kinderen ondanks hun opvoeding geen grote psychische trauma’s lijken te hebben opgelopen.
Zou er een relatie bestaan tussen de familieproblematiek (seksuele lusten) en het loodzware verbod op die verboden vrucht? Of is het toch redelijk normaal dat een Daniël op 6-jarige leeftijd de National Geographic afspeurt naar blote plaatjes en Maurits Gods vaderarmen liever inruilt voor een mooie vrouwenboezem?
http://goedgelovig.wordpress.com/2012/11/01/was-god-maar-een-mooie-vrouw/#more-33115