er is nogal wat te doen om de ziekte van Pompe en de kosten om chronisch zieken in leven te houden. Een kant van de zaak die nog niet belicht is, is dat door mensen langer in leven te houden, de dood langer zijn werk kan doen…
Leven is de energie waardoor het koninkrijk van God zichzelf uitbreidt. God maakte Jezus Heer over alle dingen maar op dit moment verbergt hij zijn soevereine status tot de tijd daar is. Het is niet aan ons om Hem tot onze Heer en christus te maken. Nee, het gaat andersom, Hij stapt in zijn uitgestippelde traject met ons en claimt ons terug als zijn bezit, wat we altijd al waren. Dit doet hij door zijn leven in een infuus in ons te brengen.
Tegelijk is ons wereldsysteem vergroot en uitgebreid door de dood. De energie van de dood of hoe je het noemen wilt, is een destructieve energie. De dood wordt door de generaties heen door gegeven MAAR dit proces is wel parasitair aan de uitbreiding van het Leven. Elke keer als een nieuw leven is geboren, begint de dood zichzelf te vermeerderen, paradoxaal via dat leven.
We leven ons leven. Maar hoe zit het met de dood. In Romeinen 6:10 staat iets wat hout snijdt:
“Die eens en voor altijd stierf aan de zonde, maar Die leeft; Hij leeft voor God.”
Jezus stierf een dood. Zoals leven geleefd is, zo sterft de dood. We leven het leven en sterven de dood. Hier wordt duidelijk gesproken van iemand die een dood sterft; Hij stierf een vreedzame dood of hij stierf een gruwelijke dood. De dood die aan alle mensen wordt door gegeven, is een dood die aldoor sterft. Het doel van dit kwade systeem is om de proces in stand te houden, te weten het sterven van de dood tegen de achtergrond van het leven van het leven.
De dood zal zich uiteindelijk overgeven aan het leven. Deze garantie geeft Jezus ons door zijn opstanding. Hoewel het zo lijkt dat de dood het leven vernietigt, is het tegengestelde het geval, namelijk het leven vernietigt de dood. De dood die hij stierf, stierf hij voor onze zonden, voor eens en altijd. In zijn dood, is de dood tenslotte gestorven. De dood is een dood einde maar het leven gaat door. Jezus stierf de dood die de dood beëindigde maar gaat door door met eeuwig leven voor, met en door God ten behoeve van ons.
In onze communicatie met anderen is dit misschien ook merkbaar; welke energie speelt er tussen 2 mensen op een bepaald moment. Zonder vaag te worden; maar gaat een boodschap richting het leven van het leven of richting het sterven van de dood?
Dit principe van de dood die parasiteert op het leven maar soms ook de boventoon energie voert, zie je terug in de gezondheidszorg. De medicinale wereld is één van de paradepaardjes van de moderne wetenschap. Maar als je dit systeem onder de loep legt, draait het erop uit dat mensen dankzij medicijnen langer in leven worden gehouden opdat de dood zich langer voort kan zeten in hun levens. Als je in de wachtkamer zit in het ziekenhuis en je ziet je lotgenoten hier ook zitten dan bekruipt het gevoel dat deze mensen niet leven maar stervende zijn en net genoeg in leven worden gehouden om hun sterven voort te laten duren. Heel kort door de bocht zijn ze geldkoeien voor de farmaceutische industrie die een eigen agenda heeft. We mogen dit medicinale hulp noemen maar zeker geen gezondheidzorg. In het mainstream gebeuren is slechts weinig echte gezondheidszorg zichtbaar. Deze is in de praktijk meer vervuild met het verwoesten van de gezondheid en de patient tegelijk niet dood te laten gaan.
De uiterlijke mens gaat voorbij maar de innerlijke mens wordt van dag tot dag vernieuwd. Op geen manier wil ik de indruk wekken dat zieke mensen een gebrek aan een geestelijk leven hebben. Het is juist zo dat christus zich openbaart in mensen die erg ziek zijn en niet meer op hun benen kunnen staan. Ik stippel alleen een principe uit, namelijk als leven en dood beiden voor je staan, kies dan voor het leven, maar ook als je ervaring van de dood dominant is in je bestaan, of dit nu geestellijk, emotioneel, ziels of fysiek is, weet dan dat christus de dood heeft overwonnen in de opstanding.