Wat voor zin heeft het om je telkens weer opnieuw af te vragen wat de zin van geloven is ?
Je gelooft of je gelooft niet. Een vrije keuze daarbij heb je niet echt. Zoals jij niet kunt geloven lukt het mij tot op heden niet om niet te geloven. Zelfs als ik ongelovig zou willen zijn, zou me dat niet lukken. Omdat alles in mij - gevoel en ratio - zegt dat er een God bestaat die voor het alles om mij heen en in mij verantwoordelijk is. En dat andere mensen overtuigd zijn van het feit dat ik dwaal en ongelijk heb is prima. En alles wat ze aandragen om mijn ongelijk aan te tonen - ook het feit dat ze mij erop wijzen dat ik in niets beter ben dan een ongelovige (wat ook zo is !!!) - is ook prima.
Iedereen in zijn of haar waarde laten. Het is zo gemakkelijk. En zo veel mensen hebben er zo veel moeite mee. Jammer. Maar het is in de menselijke geschiedenis nooit anders geweest. Misschien dat het ooit nog anders wordt. Wie zal het zeggen.