De incarnatie is een kostbare waarheid. Ook de waarde van deze waarheid is vaak verstoord geweest.
Om te snappen wat de incarnatie precies is, laat ik eerst een ander woord de revue passeren. Paulus heeft het over het Kruis. Paulus bedoelt hiermee dat in de enkele menselijke ervaring van de Ene, onze Here Christus Jezus, God zowel de conditie van vervreemding als van vereniging had geschapen van zichzelf en de hele mensheid door de dood van zijn Zoon.
Vrijdenkerij probeert deze waarheid te reduceren tot het in elkaar timmeren van 2 houten stokjes tot een kruis. Deze manier van vrijdenken is de grootste vloek geweest binnen het Westerse Fundamentalisme.
Petrus verwijst al naar het kostbare bloed van christus. Het gaat hem niet per sé om het fysieke bloed van christus maar om de waarde ervan om al de hele mensheid in te sluiten in dat bloed. Het vleselijke leven is dan in het bloed. Datzelfde bloed heeft zo´n immense waarde dat toen het geklutst werd door de vijandigheid van de mens jegens God, effectief alle vijandigheid terug gekaatst werd naar god en omgebogen werd tot verzoening. Wij werden gered door dat kostbare bloed. De prijs die onze vervreemde harten van God verlangden was aan ONS betaald. We werden terug gebracht binnen het offer gebeuren toen we als vervreemde mensheid met de verzoenende liefde geconfronteerd werden in de persoon en dood van christus.
De incarnatie is dus dit, dat de godheid mens werd, in en door de goddelijke Zoons persoonschap. In Hem zien we de vereniging van godheid en mensheid. Zonder incarnatie kon christus niet sterven voor onze zonden. Je kunt geen ontmantelde geest kruisigen of alleen een ziel of een lichaam zonder geest.
Geesten worden geboren en niet geschapen. Dat wat uit Geest geboren is, is geest. Individuele geesten worden geboren uit de geest van god. Schepping behoort tot een andere dimensie van de uitwerking van het ontwerp van God's raadsbesluit. De schepping en geschapen vorm is gegrond in het geboren wezen. Wij ZIJN het nageslacht van God. Uw primaire identiteit is die van een geborene. Door God zijn we geboren, echter in een staat waarin we hergeboren moeten worden doordat we afgesneden zijn van Hem die ons geboren liet worden.
Gnostici haten deze gedachte van de zoon van God die als een fysiek wezen aan het kruis bungelt. Veel verwarring komt voort uit het feit dat het woord vlees in de bijbel verkeerd wordt opgevat. Vlees wijst in essentie naar ons als mens en heeft dan geen negatieve bijklank. Er staat: de glorie van de Here zal geopenbaard worden en alle vlees zal hem zien. Vlees is de ontvangende dimensie van gods openbaring.
Een geest wordt niet geschapen maar geboren. God is de vader van de geesten. Hij schept geen geesten maar laat ze geboren worden. Soms wordt zelfs gesteld dat geesten vanuit het niets zijn geschapen. Schepping vanuit het niets is nog destructiever dan evolutie. Evolutie zegt dat we van de trilobiet stammen, de schepping vanuit het niets stelt in feite dat onze wortels terug gaan naar niets. Volgens deze gedachte bent u uit niets gemaakt. Hoe is dat mogelijk?
In Christus Jezus als zoon van god en mensenzoon, ontmoetten god en de mens elkaar toen de crisis van menselijke haat jegens en vervreemding van god zichzelf uitwerkte. Deze vervreemde menselijke conditie ontmoette de goddelijke verzoenende liefde van god en in christus was de vijandschap jegens god die in het hart van de mensen was gebroken. Toen de mens zich van de slechte kant liet zien aan god, toonde God zijn beste kant terug.