De Ene zal tot koning worden
over heel de aarde,-
te dien dage
zal de Ene de enige zijn
en zal zijn naam de enige zijn.
Naar aanleiding van Zach. 14:9 vond ik het volgende sprookje.
Er was eens een koning. Niet zomaar een gewone koning, nee, een koning die alles kon doen wat hij wenste; geestelijk zowel als fysiek. Wanneer hij zich vertoonde scheen zijn glorieuze uitstraling zo intens, dat iedere onderdaan in zijn tegenwoordigheid overweldigd zou zijn. Die onderdaan zou zijn eigen individuele bestaantje opgeven en opgaan in de koninklijke lichtende liefde. Daardoor zou de koning altijd volstrekt alleen zijn in zijn paleis. De koning vond het best; zijn onderdanen wilden het kennelijk zo.
Maar toen de koning besloot om een groot koninklijk feest te organiseren, was Leiden in last. ‘Hoe kun je nu in je eentje een groot feest hebben? Wat voor lol is daar nou aan? Als ik mijn onderdanen naar mijn hof toe uitnodig, dan geven ze er de voorkeur aan zichzelf op te lossen in wie ik ben! Wat zou ik daaraan kunnen doen?’
Toen kwam hij op een mooi idee.
'Ik ga het zó aanpakken: ik trek gewoon al mijn costuums en maskers en schoenen uit de kast, en vermom mijzelf als al mijn onderdanen. Ik kan immers alles? Nóu dan! Ik kom dan met zijn allen mijn paleistuin binnen, en het zal lijken alsof die vól is met de meest uiteenlopende mensen. Ik ga dan met zijn allen de hele tijd zingen, dansen, en eten, en gemeenschap hebben, en… maar steeds houd ik wil mijn vermommingen op om de pret niet te bederven.
En op het eind van het feest leg ik dan alle vermommingen af, en zal ik daar naakt staan…..zoals Ik Ben. En ik zal de enige zijn.
Zo zal het zijn met deze wereld. We zijn allemaal vermommingen van de éne koning, die uiteindelijk door allen gezien zal worden, zoals het geschreven staat: “En de HERE zal koning worden over de gehele aarde; te dien dage zal de HERE de enige zijn, en zijn naam de enige.”
(Uit There is One, Gutman Locks)