Ik gaf je de tekst.
Die tekst is precies wat ik bedoel.
Dit forum staat op alleen-lezen. Je kan hier informatie zoeken en oude berichten terugvinden, maar geen nieuwe berichten plaatsen.
Meer informatie op bijbel.startpagina.nlWat we hier doen weet ik niet:), maar wat doe jij hier?
Die hele poppenkast die RK-kerk heet, hoeft van mij niet en die heiligenverering al helemaal niet.
Enne……laten “we” eens eerlijk zijn, kun jij zonder een Bijbels discussiebord? Je bent jaren en jaren op bijna ieder min of meer serieus bord bezig geweest toch?
Douce
Die katholieken sluiten op dit moment zowel massaal de bijbel als hun kerkgebouwen. Het katholicisme in dit land verdwijnt of verwordt tot een splintergroepering. Als je nu tegen kinderen spreekt over de goede herder of het lam Gods weten ze vaak al niet meer over wie je het hebt of waar je het over hebt. Als je hun vraagt hoeveel megapixel de nieuwste camera op hun Ipad heeft kunnen ze je dat fijnloos vertellen vaak. Hun wereld is niet meer de wereld van kerk en geloof.
The times… they are changing.
Ik wens de protestanten en anderen die vanuit het verleden vaak grote afkeer van het katholicisme hebben gehad en heden ten dage vaak nog hebben een betere toekomst toe in het doorgeven van de boodschap die in landen als Nederland steeds minder gehoord wordt.
En wat betreft de neergang van het katholicisme in landen als Nederland - we moeten daar niet al te rouwig om zijn. De katholieke kerk heeft de boodschap en zeker het wezen van de boodschap van Christus te vaak getreden met voeten. En iedereen krijgt loon naar werken. Vroeg of laat. Hopelijk voor de katholieke kerk krijgen ze nog eens een tweede kans. Het zou een zegen zijn.Want er zijn altijd elementen geweest in de katholieke kerk die God vanuit het diepst eerden en God de eer wilde brengen in de wereld die Hij verdient. Iedereen kent iemand als pater Damiaan of moeder Theresa. Maar er zijn er miljoenen geweest. En die mensen krijgen nu iets op hun bord door de recente geschiedenis wat ze niet verdienen. Ik doe daar ook niet aan mee. Veel hebben velen aan die mensen te danken.
Ik ben zelf Rooms-Katholiek. En dat blijf ik tot mijn dood omdat ik begraven wil komen liggen op het Rooms-Katholieke kerkhof waar mijn dochter begraven ligt. Maar als ik alles over kon doen zou ik niet langer Rooms-Katholiek meer zijn. Ik zou anders kiezen. Er zitten te veel elementen in de RK kerk die ik niet anders kan zien als grote onzin en flauwe kul. En dat deze kerk in het verleden antisemitisch is geweest en de slavernij en oorlogen heeft goedgekeurd is voor mij onvergeeflijk. Evenals als het toedekken van kindermisbruik waarmee ze de woorden van Jezus ‘Laat de kinderen tot mij komen’ verkracht en verkwanseld hebben. Onvergefelijk. Een boetedoening van de paus op de blote knieën op het Sint Pietersplein onder luid geschrei om alle slachtoffer en openlijk vergeving vragen aan de wereld voor het feit dat je jezelf ooit als plaatsvervanger van Christus op aarde hebt gezien. Er is geen paus geweest die zich maar enigszins kon meten met Christus in liefde en barmhartigheid.
Met een groet,
Michiel…
Michiel voor jou kan ik meedelen dat er goed nieuws is, de kerk is het lichaam van Christus en daar zit jij ook in. De herders zullen verantwoordelijk worden gehouden voor hun handelen en wandelen, en voor de misleiding van hun schapen. Maar blijf volharden in je geloof in Jezus Michiel en blijf in Zijn woord.
In de protestantse kerken is het ook niet altijd goed, maar daar geld hetzelfde voor de herders, en de schapen.
Het is onze persoonlijke relatie met God met Jezus en de heilige Geest, dat is wat waarde heeft.
Ook ik heb een kind verloren ,ik deel je verlies, die begraven is op Rooms Katholieke grond, maar ik geloof dat hij daar niet meer is, voor mij is de plek van begrafenis niet echt van belang, maar de plek waar men naartoe gaat na de dood.
Mensen moeten leed nooit vergelijken .
Toch is één van de ergste dingen die een mens kan overkomen je eigen kind naar het graf te moeten brengen.
Hartverscheurend.
Vrede krijgen met het verleden is vaak moeilijk, vrede krijgen met het verlies van een kind lijkt onmogelijk.
Hoe houdt een mens dan moed voor het heden en hoop voor de toekomst?
Met God. Met goede mensen om je heen.
Hoe ga je met teleurstellingen en verdriet en zorg en dood om?
Het zijn geen vragen waar antwoorden op gegeven hoeven worden, het zijn vragen die bij ieder mens leven en een ieder heeft een eigen karakter en verwerkingsproces.
Sterkte voor jullie allen.
Weet je zeker dat je deze post als spam wil rapporteren aan de beheerder?
Deze post wordt als spam gerapporteerd aan de beheerder van het forum. Bedankt!
Weet u zeker dat u dit topic wil verwijderen?