Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's
rudi bijbelstudie
zoals intellectuelen verslaafd zijn aan hun eigen intellectualisme en nooit eens tot een vaste kern van waarheid komen, zo heb je ook religie verslaafden…
Symbiotische relaties met religie
Een symbiotische relatie betekent zoiets als dat je excessief en emotioneel afhankelijk bent van een partner, typisch een partner die hulp nodig heeft vanwege een ziekte. Zoals bij drugsverslaafden of alcoholisten. Die zijn ziek, afhankelijk van hun alcohol en de partner is nog eens afhankelijk van de verslaafde. Onnodig te zeggen dat zo'n relatie weinig perspectief biedt. De verslaafde mag daarna met zelfmedicatie verder gaan, met een drug naar keuze.
Hier valt veel van te leren, valt junks en alcoholisten. Religie is bijvoorbeeld een belangrijke factor waarbij mensen in een symbiotische relatie worden getrokken, vooral omdat de kerk het doen van goede werken eeuwenlang heeft benadrukt. En omdat ze flarden van de wet van Mozes in het christendom heeft geïncorporeerd.
Als je Jacob 2:24 neemt, dan staat er: iemand wordt gerechtvaardigd door werken en niet door geloof alleen. Deze zin staat haaks op de verklaring van Paulus die zegt dat: een mens alleen is gerechtvaardigd door geloof in christus. - Gal. 2:15-16.
Betekent dit dat de bijbel zichzelf tegenspreekt? Misschien kun je het zo zien, dat nieuwe onervaren gelovigen zich eerst naar Jacob richten. Maar zij die volwassen zijn geworden in hun geloof weten dat je alleen behouden wordt door geloof: Rom. 3:28.
Jezus zei: het is meer gezegend om te geven dan om te ontvangen. - Hand. 20:35. Bijvoorbeeld door het geven van geld of door anderen in nood te helpen. Veel christenen weten dat en geven gul, zijn continu op weg om anderen te helpen en rennen van hot naar her om de goede christen te spelen. Maar waar ze nooit zo over nadenken is dat ze ook moeten leren ontvangen. Dat is vaak en stuk moeilijker. Geven, mensen helpen, de samaritaan uithangen kan verslavend zijn en je zelfs in een symbiotische relatie trekken met diegenen die hulp nodig hebben. Ontvangen daarentegen is helemaal niet zo gemakkelijk of zo aangenaam.
Een dergelijke symbiotische relatie geeft ook de essentie weer van pogingen om het leven zelf te doen, in plaats van zich te laten leiden door de heilige geest. Vooral zij die met schuld-, en minderwaardigheidsgevoelens zitten, zullen eerder de neiging hebben om steeds weer de samaritaan uit te hangen en liever sterven dan hulp te ontvangen. Religie biedt de vrucht van de Boom van Goed en Kwaad. God heeft geen symbiotische relatie met ons.
Als je Ex. 2:23-24 leest staat er:
“jaren gingen voorbij en de koning van egypte stierf. Maar de Israëlieten gingen nog altijd onder dwangarbeid gebukt. Ze klaagden luid en hun hulpgeroep steeg op naar God. God hoorde hun jammerkreten en dacht aan het verbond dat hij met abraham, isaak en jacob had gesloten. Hij zag hoe de israëlieten leden en trok zich hun lot aan.”
2 Koningen 25:8-21 geeft het verhaal van de babylonische koning Nebukadnezzar die Jeruzalem veroverde, Koning Solomo's tempel in brand stak en het koninklijke paleis en alles meenam van waarde, inclusief de vele gevangenen, mee naar Babylon. Van de val van Jeruzalem in 586 voor Chr. was Israël nooit meer een soevereine staat tot 1948. 2500 jaar lang riepen de joden om God om hen het land te geven dat Hij hen beloofd had, in het verbond met Abraham. En uiteindelijk maakte God zijn belofte waar. Christenen kunnen geen 15 minuten wachten om een naaste te helpen, ja gaan zelfs driftig op zoek naar een naaste die in de goot ligt.
“Dag mevrouw, bent u een naaste? U ziet er wel een beetje uit als een naaste, wij willen u graag helpen en u bent verplicht om mee te werken.”
Mevrouw: “maar ik lig helemaal niet in de goot.”
Christenen: “mevrouw, dankzij ons, wij kwamen net op tijd, anders had u nu in de goot gelegen.”
God wacht rustig 2500 jaar dus wat drijft christenen tot hun dadendrang? Dingen doen, leidt je aandacht af van hoe moeilijk wachten soms is. De zieken helpen of gevangenen bezoeken, geven je het gevoel dat je iets waard bent, zeker als het ook nog in de naam van de Heer is. Maar ook als je niet in God of hemel gelooft, kan anderen helpen een zeer bevredigend gevoel geven.
Een kennis van me kreeg onlangs een profetische droom van God. Dromen zijn meestal nietszeggend en leiden nergens toe maar zo nu en dan bemoeit God zich er mee. Deze vrouw is getrouwd en heeft lang geleden de kerk achter zich gelaten uit pure frustratie.
Ze zegt over haar droom:
“In mijn droom was mijn man niet mijn echtgenoot, alleen een kennis. Hij was met een andere vrouw getrouwd die ik vaag kende. Verderop in de droom waren we opeens weer samen en vroeg hij mij om sex. Ik weigerde en zei: je bent toch met een ander getrouwd, of hoe zit dat eigenlijk? Hij antwoordde: dat huwelijk met die ander is nooit voltrokken. Na dat antwoord werd ik opeens wakker en realiseerde dat het geen gewone droom was geweest.”
Langzaam begon het me te dagen dat het een profetische droom was geweest over de kerk. De kerk is de bruid van Jezus ja, inderdaad, de kerk waar Paulus het over had. Maar zeker niet al die kerken die wij kennen. Hun huwelijk met christus is nooit voltooid. God openbaarde me nog meer en bracht me de vergelijking in herinnering van de wijze en domme meisjes. Deze vergelijking gaat er ook over hoe je juist niet een symbiotische relatie zult hebben met religie.
In Mat. 25:1-13 staat deze vergelijking. De wijze meisjes hebben extra olie voor de lamp, geen overbodige luxe want het duurt lang voordat de bruidegom komt. Allen vielen ze in slaap. Vlak voor de bruidegom eraan komt, worden ze wakker maar dan is de olie van de domme meisjes op. Ze zijn niet voor niets dom. Wat ze doen ligt voor de hand: ze vragen de wijze meisjes om wat extra olie. Maar die wijze meisjes zijn juist niet dom en weigeren want anders hebben ze zelf niet genoeg. Dit voorbeeld wordt door veel christenen nogal eens over het hoofd gezien en klinkt ook erg onbijbels. In Mat. 5:40-41 staat namelijk een voorbeeld wat haaks op het vorige staat: als iemand je jouw onderkleed vraagt, geef hem ook je bovenkleed. De meeste christenen gaan juist op dit laatste voorbeeld af, ja ze zijn zelf verslaafd aan goed doen, aan de barmhartige samaritaan uithangen.
Het komt bij de meeste christenen niet op om ook eens “nee” te zeggen.
Olie staat voor de heilige geest, dus je kunt zeggen dat de wijze meisjes meer van de heilige geest hadden. Toen de domme meisjes “nee” als antwoord kregen, gingen ze er snel op uit om alsnog olie te zoeken. Ja, toen kwam natuurlijk de bruidegom thuis, dus de domme meisjes misten de boot. Zonder totale eenheid tussen christus en zijn bruidegom is er geen olie (kracht) beschikbaar omdat kracht juist uit die eenheid voortvloeit. Jezus deed alleen wat Hij de Vader zag doen. Dat is eenheid, dat is kracht, en dat is de olie voor onze lampen vandaag de dag. Zolang de eenheid nog niet voltooid is, zijn we net als de domme meisjes en ervaren we de pain van de scheiding van God die Jezus vergeleek met de barensweeën. In Joh. 16:21-24 staat hier wat over:
“ook een vrouw die baart heeft het zwaar als haar tijd gekomen is, maar wanneer haar kind geboren is, herinnert ze zich de pijn niet meer omdat ze blij is dat er een mens ter wereld is gekomen.”
“Jullie hebben nu verdriet maar ik zal jullie terugzien en dan zul je blij zijn, en niemand zal je je vreugde afnemen. Dan hoeven jullie mij niets meer te vragen. Maar ik verzeker jullie: wat je de Vader ook vraagt in mijn naam - hij zal het je geven. Tot nu toe hebben jullie niets in mijn naam gevraagd maar vraag het en je zult het ontvangen. Dan zal je vreugde volmaakt zijn.”
Sommigen gaan er al van uit dat deze dag al is aangebroken waarop we maar hoeven vragen en we vervolgens ontvangen wat hun hartje begeert, dikwijls gevolgd door nogal wat teleurstellingen. In Ophrah Winfrey zie je zulke mensen over “het grote geheim” kletsen. Dit grote geheim is vaak niet anders dan een slappe versie van Oosterse mystiek. “De kosmos wil dat je het krijgt, alles wat je hoeft te doen is erom te vragen.” In feite is het niets anders dan de vrucht van de Boom van Goed en Kwaad. De waarheid is dat we alleen die goede werken doen die Jezus voor ons heeft bereid. - Efe. 2:8-10.
Helaas, krijgen we een psychologische kick als we anderen helpen en goede daden doen. Dat is ook precies de reden waarom de kerk het doen van goede daden, helpen van oude dametjes, de afgelopen 2000 jaar gepropageerd heeft. Paulus zegt daarentegen dat het echte mysterie dat eeuwen verborgen was gebleven nu eindelijk geopenbaard is in Jezus Christus. De enige taak die de kerk nu nog volbrengt ondanks al haar fouten is mensen bij Jezus brengen, maar ook daar zorgt Jezus zelf voor. Jezus gebruikt de sterk geërodeerde kerk om de mensen bij Hem te brengen.
Wat is er fout aan om andere mensen in nood te helpen? Opnieuw: God heeft GEEN symbiotische relatie met ons. Hij laat ons waar we zijn tot hij de tijd rijp vindt om ons te gebruiken voor de werken die hij lang voor de schepping bereid heeft. Laten we niet vergeten dat toen Lazarus ziek werd, doodziek, Jezus 2 dagen wachtte om naar hem toe te gaan. (Joh. 11:6). Het leek of hij veel te laat ging, alsof hij het er om deed, maar zoals we nu achteraf weten, deed hij dat omwille van God's glorie opdat de Zoon van God verheerlijkt zou worden. We willen mensen bevrijden van pijn en lijden maar God weet hoeveel pijn het kost om ons open te doen staan voor Hem om Hem te ontvangen. Zijn wegen zijn zeker niet onze wegen want Hij weet het eind vanaf het begin.
De enige weg om te wandelen is in de Geest: Joh. 16:13-14. Veel andere wegen lijken de juiste voor ons maar leiden uiteindelijk tot de dood omdat ze van de Boom van Goed en Kwaad komen. Goede daden komen van dezelfde Boom als kwade daden. Alleen de heilige geest brengt fundamentele veranderingen voort in je leven en onthult
