Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's
LeSage
Genesis 1
1 In het begin schiep God de hemel en de aarde. 2 De aarde was nog woest en doods, en duisternis lag over de oervloed, maar Gods geest zweefde over het water.
3 God zei: ‘Er moet licht komen,’ en er was licht. 4 God zag dat het licht goed was, en hij scheidde het licht van de duisternis; 5 het licht noemde hij dag, de duisternis noemde hij nacht. Het werd avond en het werd morgen. De eerste dag.
6 God zei: ‘Er moet midden in het water een gewelf komen dat de watermassa’s van elkaar scheidt.’ 7 En zo gebeurde het. God maakte het gewelf en scheidde het water onder het gewelf van het water erboven. 8 Hij noemde het gewelf hemel. Het werd avond en het werd morgen. De tweede dag.
9 God zei: ‘Het water onder de hemel moet naar één plaats stromen, zodat er droog land verschijnt.’ En zo gebeurde het. 10 Het droge noemde hij aarde, het samengestroomde water noemde hij zee. En God zag dat het goed was.
11 God zei: ‘Overal op aarde moet jong groen ontkiemen: zaadvormende planten en allerlei bomen die vruchten dragen met zaad erin.’ En zo gebeurde het. 12 De aarde bracht jong groen voort: allerlei zaadvormende planten en allerlei bomen die vruchten droegen met zaad erin. En God zag dat het goed was. 13 Het werd avond en het werd morgen. De derde dag.
In plaats van het verhaal van de schepping, lijkt het eerste Genesisgedeelte eerder een verhaal van de scheiding.
Immers: na de konstatering van de woeste doodse aarde met Gods geest zwevend over de duisternis van de oervloed, wordt er tot drie keer toe gescheiden.
1. Het licht van het duister
2. Het water onder de hemel van het water boven de hemel
3. Het water onder de hemel van het land.
Die eerste scheiding is trouwens verbazend. Er blijkt dus, in het allereerste oerlicht, duisternis aanwezig te zijn. het was dus niet zo dat vóór de schepping alles 100% Goed was.
Zou dat slaan op de val van satan?
Lijkt me niet want er wordt niet verteld over een aktie, een rebellie. Er wordt gesproken over een statische situatie van een soort troebele oersoep waarin “God” beweging brengt. Slechts één ‘aktor’ in dit verhaal: God. Buiten Hem en de oersoep is er niets. Het scheiden, tot 3x aan toe blijkt een voorwaarde te zijn voor het uiteindelijke ontkiemen van al het levende en voor uiteindelijk de hele bewoonde wereld.
Wat zou er beter zijn …. die oorspronkelijke oersoep, of het resultaat van de schepping; de stand van zaken die “God” verleidde te gaan rusten?
