Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's
Gonnie
Als je Frans altijd goed goed gevolgd had, dan kon je weten dat Frans nooit op iemand op dit bord heeft veroordeeld.
Zelfs niet als iemand nogal grof tegen hem was.
Dit forum staat op alleen-lezen. Je kan hier informatie zoeken en oude berichten terugvinden, maar geen nieuwe berichten plaatsen.
Meer informatie op bijbel.startpagina.nl
Ik heb Frans wel gevolgd in algemene zin. Maar ik volg niemand altijd.
Als ik ga reageren heb ik meestal wel goed gelezen en terug gelezen waarover het gaat.
Overigens twijfel ik niet aan de goede bedoelingen van Frans.
Dat wil niet zeggen dat hij zich niet kan vergissen of ongelukkig uitdrukken.
Ellen
Ellen-Josee Schreef:
——————————————————-
> Je moet het natuurlijk zelf weten en daar ben je helemaal vrij in… maar hoe en waarom is het belangrijk dat er misschien mensen zijn die zich mooier voordoen dan ze zijn in het kader van ons mens zijn.
> Zoals je schreef: God ziet het hart aan. Maar wij kunnen helemaal geen harten aanzien, wij kennen zelfs ons eigen hart niet.
Als dat laatste zo was zouden we onschuldig zijn, niet ten volle misschien, maar als gelovigen kunnen we dit niet meer als uitvlucht gebruiken.
> Oh je hebt een tijdje niet geprikt. Nu bepaalde christelijke gelovigen zijn best wel voor farizeeër uitgemaakt als de boodschap die ze hadden niet prettig gevonden werd.
Ja, dat is natuurlijk het gevolg van in deze wereld te leven, het zal er niet op beteren.
> Even een kleine anekdote over mezelf: ik had eens een stelletje mensen die flink tegen mij gezondigd hadden volledig vergeven. Daar was ik eigenlijk best trots op, tot ik nog eens nadacht over
> vergelijkbare zonden van mezelf. Toen voelde ik mij heel erg klein hoor. Dus wat nu anderen veroordelen die bepaalde ‘daden’ doen.
Hiermee bevestig je juist wat ik wilde zeggen, je voelde je op dat moment klein omdat je jezelf naar waarheid durfde oordelen. Is juist bewonderenswaardig. De daden heb je veroordeeld, niet jezelf.
> Dat neem ik zo van je aan hoor..
> Je woorden kwamen op mij nogal verwarrend en veroordelend over en dat heb je dus niet zo bedoeld.
Ik merk vaak dat mijn woorden anders overkomen dan bedoeld, zo kan ik met bijv. Peri perfect praten op de chat (kan veel sneller gecorrigeerd of uitgelegd worden) en op dit bord zijn we al een aantal keren vastgelopen.
Datzelfde heb ik ook, op de chat kan ik even snel uitleggen wat ik bedoel als Peri een opmerking op eigen wijze invult, dan is de onderlinge verhouding prima.
Van meer mensen heb ik op de chat gemerkt dat de gesprekken anders zijn. Soms ook wel even een klein privédingetje tussendoor of wat achtergrondinformatie.
Het (vooral van mij) ik ga even thee maken - brb is bijna een gevleugelde uitspraak:)
Douce
Frans Schreef:
——————————————————-
> Ellen-Josee Schreef:
> ————————————————–
> —–
> > Je moet het natuurlijk zelf weten en daar ben
> je helemaal vrij in… maar hoe en waarom is het
> belangrijk dat er misschien mensen zijn die zich
> mooier voordoen dan ze zijn in het kader van ons
> mens zijn.
> > Zoals je schreef: God ziet het hart aan. Maar
> wij kunnen helemaal geen harten aanzien, wij
> kennen zelfs ons eigen hart niet.
>
> Als dat laatste zo was zouden we onschuldig zijn,
> niet ten volle misschien, maar als gelovigen
> kunnen we dit niet meer als uitvlucht gebruiken.
Ik zie dat anders; ik heb verscheidene malen in mijn leven dingen gedaan b.v. landschapjes schilderen of stadswacht worden, als iemand mij 10 jaar daarvoor had verteld dat ik dàt zou gaan doen; had ik ze hartstikke voor gek verklaard. Hetzelfde met joods en christelijk worden op de manier waarop ik dat gedaan heb.
Dus je kent jezelf niet ook al denk je van wel.
Dat je daarom onschuldig zou zijn ben ik stomweg niet met je eens; bijna bij iedereen gaat op een gegeven moment het geweten functioneren.
Ik weet nog heel goed wanneer en hoe dat bij mij gebeurde. Was ik ongeveer vier jaar.
>
> > Oh je hebt een tijdje niet geprikt. Nu bepaalde
> christelijke gelovigen zijn best wel voor
> farizeeër uitgemaakt als de boodschap die ze
> hadden niet prettig gevonden werd.
>
> Ja, dat is natuurlijk het gevolg van in deze
> wereld te leven, het zal er niet op beteren.
>
> > Even een kleine anekdote over mezelf: ik had
> eens een stelletje mensen die flink tegen mij
> gezondigd hadden volledig vergeven. Daar was ik
> eigenlijk best trots op, tot ik nog eens nadacht
> over
> > vergelijkbare zonden van mezelf. Toen voelde ik
> mij heel erg klein hoor. Dus wat nu anderen
> veroordelen die bepaalde ‘daden’ doen.
>
> Hiermee bevestig je juist wat ik wilde zeggen, je
> voelde je op dat moment klein omdat je jezelf naar
> waarheid durfde oordelen. Is juist
> bewonderenswaardig. De daden heb je veroordeeld,
> niet jezelf.
Klopt en zo zie ik het bij anderen ook. Dus om nu zomaar te zeggen dat iemand een witgepleisterd graf is…
Het is als het verschil tussen: ‘jij bent dom’ en ‘dat is dom’.
>
> > Dat neem ik zo van je aan hoor..
> > Je woorden kwamen op mij nogal verwarrend en
> veroordelend over en dat heb je dus niet zo
> bedoeld.
>
> Ik merk vaak dat mijn woorden anders overkomen dan
> bedoeld, zo kan ik met bijv. Peri perfect praten
> op de chat (kan veel sneller gecorrigeerd of
> uitgelegd worden) en op dit bord zijn we al een
> aantal keren vastgelopen.
Dat herken ik. Geschreven woord gaat vaak een eigen leven lijden omdat er niet meteen een reactie komt en dan wordt alles groter dan het is.
Vandaar dat ik door vraag, anders blijf ik met een bepaald beeld zitten wat steeds negatiever wordt.
Groet, Ellen
Ellen-Josee Schreef:
——————————————————-
> Ik zie dat anders; ik heb verscheidene malen in mijn leven dingen gedaan b.v. landschapjes schilderen of stadswacht worden, als iemand mij 10 jaar daarvoor had verteld dat ik dàt zou gaan doen; had ik ze hartstikke voor gek verklaard.
> Hetzelfde met joods en christelijk worden op de manier waarop ik dat gedaan heb.
> Dus je kent jezelf niet ook al denk je van wel.
Dat zie ik eerder als evolueren, toen we 16 waren vonden we dingen stom die we onze eigen kinderen vol overtuiging meegeven, maar ok, je kan soms aardig van jezelf schrikken tot wat je in staat bent, zowel positief als negatief, toch brandde het lampje al in je achterhoofd, tenminste zo heb ik het ervaren.
> Dat je daarom onschuldig zou zijn ben ik stomweg niet met je eens; bijna bij iedereen gaat op een gegeven moment het geweten functioneren.
> Ik weet nog heel goed wanneer en hoe dat bij mij gebeurde. Was ik ongeveer vier jaar.
Het geweten werkt vrij vroeg, klopt, maar het inzicht om te beseffen wat goed en wat fout is nog niet. Ik bedoel als mama zei dat je geen snoepje mocht nemen dan wist je al gauw dat dit verkeerd was. Ze had echter nog niet gezegd dat je geen wasmiddel mag drinken, en daar lig je dan in het hospitaal. Zo ongeveer bedoel ik het.
> Klopt en zo zie ik het bij anderen ook. Dus om nu zomaar te zeggen dat iemand een witgepleisterd graf is…
> Het is als het verschil tussen: ‘jij bent dom’ en ‘dat is dom’.
Is dat nu niet precies wat ik ook beweer? Als ik zeg ‘jij bent dom’ is dat de mens oordelen, als ik echter zeg ‘wat je doet, dat is dom’ gaat het over de daad.
> Dat herken ik. Geschreven woord gaat vaak een eigen leven lijden omdat er niet meteen een reactie komt en dan wordt alles groter dan het is.
> Vandaar dat ik door vraag, anders blijf ik met een bepaald beeld zitten wat steeds negatiever wordt.
> Groet, Ellen
Fijn dat je die moeite doet, laat ons dat ook met anderen doen.
Slaap lekker straks, ik ben eigenlijk erg ziek dus op tijd naar bed.
