Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's
LeSage
de vraag is niet of God je accepteert.
De vraag is of je jezelf accepteert, en zonder te grote verwachtingen of te lage verwachtingen, in evenwicht de volgende stap vooruit doet.
Dit forum staat op alleen-lezen. Je kan hier informatie zoeken en oude berichten terugvinden, maar geen nieuwe berichten plaatsen.
Meer informatie op bijbel.startpagina.nl
LeSage Schreef:
——————————————————-
> de vraag is niet of God je accepteert.
> De vraag is of je jezelf accepteert, en zonder te
> grote verwachtingen of te lage verwachtingen, in
> evenwicht de volgende stap vooruit doet.
Wat heeft je advies, om zonder te weten wie we zijn pretentieloos voort te gaan, met de Bijbel (en gelukkig worden) te maken?
De vraag of God je accepteert is al beantwoord door Hemzelf door Zijn Zoon Jezus Christus. Dus dan blijft zelfacceptatie over. In hoeverre is er zelfacceptatie als je bijvoorbeeld een verslaafde bent? Laten we zeggen een alcoholist. Je accepteert dat je verslaafd bent, maar je wil er van af. Maar jij stelt dat je geen hoge of lage verwachtingen moet hebben, want je bent nu eenmaal een alcoholist. Hoe zie je die volgende stap vooruit doen in evenwicht? Want eigenlijk stel je dat je geen hoop moet hebben, maar in je “lot” moet berusten.
perihelium Schreef:
——————————————————-
> LeSage Schreef:
> ————————————————–
> —–
> > de vraag is niet of God je accepteert.
> > De vraag is of je jezelf accepteert, en zonder
> te
> > grote verwachtingen of te lage verwachtingen,
> in
> > evenwicht de volgende stap vooruit doet.
>
>
> Wat heeft je advies, om zonder te weten wie we
> zijn pretentieloos voort te gaan, met de Bijbel
> (en gelukkig worden) te maken?
Een merkwaardige reaktie.
Denk je dat het jezelf accepteren mogelijk is zonder jezelf te kennen?
En hoe bedoel je ‘pretentieloos’?
Denk je dat dat mogelijk is, wanneer je jezelf hebt geaccepteerd?
samuel Schreef:
——————————————————-
> De vraag of God je accepteert is al beantwoord
> door Hemzelf door Zijn Zoon Jezus Christus. Dus
> dan blijft zelfacceptatie over.
Volgens mij zijn we het nog nooit zo eens geweest. Ook al zou ik het niet zo willen formuleren.
> In hoeverre is er
> zelfacceptatie als je bijvoorbeeld een verslaafde
> bent? Laten we zeggen een alcoholist. Je
> accepteert dat je verslaafd bent, maar je wil er
> van af. Maar jij stelt dat je geen hoge of lage
> verwachtingen moet hebben, want je bent nu eenmaal
> een alcoholist.
Dat zeg ik niet.
> Hoe zie je die volgende stap
> vooruit doen in evenwicht?
Lees eens iets vanuit de Anonieme Alcoholisten.
> Want eigenlijk stel je
> dat je geen hoop moet hebben, maar in je “lot”
> moet berusten.
Waar lees je dat?
LeSage Schreef:
——————————————————-
> perihelium Schreef:
> ————————————————–
> —–
> > LeSage Schreef:
> >
> ————————————————–
>
> > —–
> > > de vraag is niet of God je accepteert.
> > > De vraag is of je jezelf accepteert, en
> zonder
> > te
> > > grote verwachtingen of te lage verwachtingen,
> > in
> > > evenwicht de volgende stap vooruit doet.
> >
> >
> > Wat heeft je advies, om zonder te weten wie we
> > zijn pretentieloos voort te gaan, met de Bijbel
> > (en gelukkig worden) te maken?
>
> Een merkwaardige reaktie.
> Denk je dat het jezelf accepteren mogelijk is
> zonder jezelf te kennen?
Accepteer jij alles van jezelf?
>
> En hoe bedoel je ‘pretentieloos’?
Zonder verwachtingen.
> Denk je dat dat mogelijk is, wanneer je jezelf
> hebt geaccepteerd?
De woorden ‘je naaste liefhebben als jezelf’ bevatten alleen een gebod de ander lief te hebben, maar niet een gebod om jezelf te beminnen.
Het is heel belangrijk te bedenken, dat God alles geschapen heeft tot zijn eer. Wij zijn er voor God. Het feit dat we naar het beeld van God geschapen zijn, moet in de eerste plaats ons respect voor God, de Schepper, verhogen. Het dient ook om ons met de neus op het feit te drukken dat we waardige beelddragers van God behoren te zijn.
De mens vormt weliswaar de kroon van de schepping, en hij is ver boven de dieren verheven, maar we zijn er vooral voor Gods eer. http://www.jaapfijnvandraat.nl/index.php?page=artikel&id=3461
LeSage Schreef:
——————————————————-
> samuel Schreef:
> ————————————————–
> —–
> > De vraag of God je accepteert is al beantwoord
> > door Hemzelf door Zijn Zoon Jezus Christus. Dus
> > dan blijft zelfacceptatie over.
>
> Volgens mij zijn we het nog nooit zo eens geweest.
> Ook al zou ik het niet zo willen formuleren.
Voor een christen staat dat zo vast als een rots!
>
> > In hoeverre is er
> > zelfacceptatie als je bijvoorbeeld een
> verslaafde
> > bent? Laten we zeggen een alcoholist. Je
> > accepteert dat je verslaafd bent, maar je wil
> er
> > van af. Maar jij stelt dat je geen hoge of lage
> > verwachtingen moet hebben, want je bent nu
> eenmaal
> > een alcoholist.
>
> Dat zeg ik niet.
Oh, wat zeg je dan wel?
>
> > Hoe zie je die volgende stap
> > vooruit doen in evenwicht?
>
> Lees eens iets vanuit de Anonieme Alcoholisten.
Ik weet wat de AA verkondigt en waar hun roots liggen, maar ik vroeg het aan jou, ik zou er ook een heroïne verslaafde van maken of een cocaïne of ect. ect.
>
> > Want eigenlijk stel je
> > dat je geen hoop moet hebben, maar in je “lot”
> > moet berusten.
>
> Waar lees je dat?
In jou stukje.
