Is evolutie bewezen ?
Wat zeggen de bewijzen? Het antwoord op de vraag waar de kinderen vandaan komen is uitvoerig beschreven en er bestaat geen discussie over. Leven komt altijd voort uit bestaand leven. Kan het zijn dat deze fundamentele wet toch ooit verbroken is als we maar ver genoeg teruggaan in de tijd? Kan leven zich echt spontaan ontwikkelen uit niet-levende chemische verbindingen? Hoe groot is de kans dat zoiets gebeurt?
Onderzoekers zijn erachter gekomen dat een cel alleen kan overleven als er minimaal drie verschillende soorten ingewikkelde moleculen samenwerken: DNA desoxyribonucleïnezuur…., RNA ribonucleïnezuur…. en eiwitten.
Tegenwoordig zullen maar weinig wetenschappers beweren dat een complete levende cel plotseling en toevallig ontstaan is uit een mengsel van levenloze chemische stoffen.
Maar hoe groot is de kans dat RNA of eiwitten door toeval ontstaan?
Veel wetenschappers denken dat leven door toeval kan ontstaan vanwege een experiment dat in 1953 werd uitgevoerd. Toen lukte het Stanley Miller om een aantal aminozuren de chemische bouwstenen van eiwitten te produceren. Hij deed dat door een gasmengsel waarvan men aannam dat het de atmosfeer van de jonge aarde nabootste, te bestoken met elektrische ontladingen.
Na die tijd zijn er ook aminozuren aangetroffen in een meteoriet. Betekent dit dat alle fundamentele bouwstenen van het leven makkelijk door toeval kunnen ontstaan? Dat is tegen alle redelijkheid in!
Robert Shapiro, emeritus hoogleraar scheikunde aan de Universiteit van New York, zegt dat sommigen hieruit de conclusie hebben getrokken dat alle bouwstenen van het leven gemakkelijk in experimenten als dat van Miller kunnen ontstaan en in meteorieten voorkomen. Dat is niet het geval.
Neem nu de RNA-molecule. Die is samengesteld uit kleinere moleculen die nucleotiden worden genoemd. Nucleotiden verschillen van aminozuren en zijn nog iets complexer. Volgens Shapiro heeft niemand ooit melding gemaakt van nucleotiden die bij een experiment met elektrische vonken zijn ontstaan of in meteorieten zijn aangetroffen….. De kans dat een zichzelf replicerende RNA-molecule zich op een willekeurige manier vormt uit een soep van chemische bouwstenen, zegt hij, is zo onvoorstelbaar klein, dat, zelfs wanneer het maar een keer ergens in het zichtbare heelal zou gebeuren, we moeten spreken van ongelooflijke mazzel;..maar wiskundig gezien zo goed als onmogelijk.
Hoe zit het met eiwitmoleculen? Ze kunnen bestaan uit nog geen vijftig of uit wel duizenden aminozuren, die in een heel specifieke volgorde aaneengeregen zijn. Een gemiddeld functioneel eiwit in een ’eenvoudige’ cel bevat tweehonderd aminozuren.
Zelfs deze cellen bevatten al duizenden verschillende soorten eiwitten. De waarschijnlijkheid dat ook maar één eiwit dat slechts honderd aminozuren bevat zich ooit spontaan op aarde ontwikkelt, is berekend op een kans van één op de biljard.
De onderzoeker Hubert Yockey, die een voorstander is van de evolutieleer, gaat nog verder. Hij zegt: Het is onmogelijk dat bij de oorsprong van het leven de eiwitten er het eerst waren. Er is RNA nodig om eiwitten te maken, maar eiwitten zijn weer betrokken bij de productie van RNA. Maar stel nu dat het extreem onwaarschijnlijke gebeurt, en dat zowel eiwitten als RNA-moleculen bij toeval tegelijk op dezelfde plaats ontstaan.
Hoe groot zou de kans dan zijn dat ze zouden samenwerken en dat er een levensvorm zou ontstaan die zichzelf kan repliceren en in leven kan houden? De kans dat dit bij toeval zou gebeuren….met een willekeurig mengsel van eiwitten en RNA lijkt astronomisch klein, zegt dr. Carol Cleland van het Astrobiologisch Instituut van de NASA.
Ze vervolgt:
Toch lijken de meeste onderzoekers aan te nemen dat als ze eenmaal weten hoe eiwitten en RNA zich onder de oeromstandigheden in de natuur onafhankelijk van elkaar kunnen ontwikkelen, de samenwerking voor zich spreekt.
In verband met de huidige theorieën over de manier waarop deze bouwstenen van het leven door toeval kunnen zijn ontstaan, zegt ze: Geen daarvan geeft echt een overtuigende uitleg van hoe dit is gebeurd.
Ons lichaam is een van de ingewikkeldste structuren in het universum. Het bestaat uit zo’n honderd biljoen minuscule cellen: beencellen, bloedcellen en hersencellen, om er een paar te noemen.
Er zijn zelfs meer dan tweehonderd soorten cellen in ons lichaam.
Hoewel de cellen qua vorm en functie enorm van elkaar verschillen, vormen ze samen een ingewikkeld netwerk.
In vergelijking daarmee is internet ondanks de miljoenen computers en snelle netwerkverbindingen ontzettend inefficiënt. Geen enkele uitvinding van mensen komt ook maar in de buurt van de technische genialiteit die zelfs in de eenvoudigste cel terug te vinden is. Hoe zijn de cellen waaruit het menselijk lichaam is opgebouwd, ontstaan?
Door evolutie? Ach je moet er maar in geloven;…Ja toch Frederik D.
Johanan.