Jozua 24:15
…….. kies dan nu wie u wel wilt dienen: de goden van uw voorouders ten oosten van de Eufraat of de goden van de Amorieten, van wie u nu het land bewoont. In ieder geval zullen ik en mijn familie de HEER dienen.’
Je ziet hem zo voor je staan: een wat vergrijsde, maar nog altijd woeste strijder van het slavenvolk die 40 haar lang met knuppel en zwaard in de voorste rijen steeds andere woestelingen in de pan hakte.
Zijn ideeen over God waren zeer zeker anders dan die van ons. Geen God van liefde, maar een woeste vechtgod, die een oude en vastgeroeste maatschappij upside down kon keren, en zijn vertegenwoordigers op aarde als het nodig was kon laten verdrinken. In zijn tijd had een weggelopen slaaf behoefte aan een Vechtjas die voor hem uit kon gaan, en een schild kon zijn.
Een woeste vechtgod, die vooruitstrevende ideeen had over hoe een samenleving eruit zou moeten zien. Vreemdelingen mag je niet uitbuiten. Jullie weten immers hoe het voelt om vreemdeling te zijn, omdat jullie zelf vreemdelingen zijn geweest in Egypte. (Ex 23:9)
Als je dan op het punt staat om allerlei onontgonnen gebied in bezit te nemen ….. wat doe je dan? Kijk je terug en kies je voor oude vertrouwde gedachten en gewoontes waar de vrouw van Lot voor gekozen zou hebben? Of kijk je vooruit - en neem je nieuw land in bezit terwijl je vertrouwt op het Leven waar je middenin staat den Dat je tot deze keus heeft gebracht?
Kiezen ….. eigenlijk het mooiste wat het Leven je biedt. Hoe dieper je je keus verantwoord - des te voller Leef je.
“Zalig zij” die weten hoe ze kunnen leven.