Zonde betekent: ‘Het doel missen’. Dat wil zeggen, dat de mens voorbijgaat aan het heilige wezen van God. Zonde is alles wat niet overeenkomt met het wezen van God, dus iedere daad, iedere karaktertrek, iedere situatie. Toen de zonde door Adam en Eva in het menselijke geslacht kwam, werden Adam en Eva daardoor een totaal ander wezen, verdorven en decadent. En al hun nakomelingen erfden deze gevallen aard, dit verdorven wezen van hen. De oorspronkelijke volmaaktheid van de mens was volkomen vernietigd. We hoeven alleen maar te kijken naar de dagelijkse nieuwsberichten, dan zien we hoezeer de wereld gedegenereerd is.
De zonde heeft alle sociale regels van de mensheid kapotgemaakt. In het huwelijk en gezin, in de maatschappij en onder de volken heerst meestal, en in toenemende mate, ontrouw, leugen, haat oorlog en dood. Het samenzijn verandert steeds meer in tegenover elkaar staan; overal is tweedracht, ruzie en oorlog. De Bijbel leert, dat het gehele wezen van de mens verdorven is, zodat het niets goeds voortbrengt (Rom. 3:10-12).
Verder leert de Bijbel, dat de mens in zijn wil (Rom. 1:28), in zijn gezindheid (2 Cor. 4:4) en in zijn geweten verdorven is (1 Tim. 4:2) en dat zijn hart en verstand verblind zijn (Efe. 4:18, 2 Cor. 4:3-4). Ja wij mensen zijn tot het diepste van ons wezen verdorven, dat wij niet pas een zondaar worden doordat wij zonden begaan, maar: wij zondigen omdat wij een zondige natuur hebben.
Daarbij komt, dat iedere zonde die wij daadwerkelijk doen ( in gedachten, woorden en daden) door God als zonde toegerekend wordt. En net zomin als men steenkool wit kan wassen, kan men net zomin door eigen inspanningen van de zonde bevrijd worden.