de tuin van eden was de eerste tempel, de tempel van salomo de 2de. De tuin van eden was een blauwdruk van de tempel van salomo met buiten de tuin de hof van eden.
Eva was Adam's aanvulling, complement en andersom. Nadat ze van de boom van kennis gegeten had, moesten ze de tuin van eden uit. Eerst hadden ze nog een tijd in de Hof rondgehangen.
Maar was de vrucht waarvan Eva gegeten had giftig? Waarschijnlijk niet want Eva kreeg geen blauwe vlekken op haar wangen. En ze viel ook geen 10 kilo af.
God had alleen gezegd, als jullie van die boom eten, zul je sterven, niet dat men ter plekke dood neer zou vallen als men van de boom gegeten had. Want wat was het geval. In de tuin stond nog een boom, de levensboom, een type van christus, zoals de boom van kennis een type van de wet was.
Zolang men hiervan at, was men onsterfelijk. Zou de boom plaats maken voor een grand café of een winkelcentrum dan kon men er niet meer van eten en was men dus niet meer onsterfelijk. God verdreef Eva en Adam uit de tuin zodat ze geen toegang meer hadden tot de levensboom. En zodoende dus sterfelijk waren. Niet omdat de boom van kennis giftig was maar omdat ze niet meer bij de levensboom konden.
Nu had god 2 problemen.
Allereerst moest de messias ooit geboren worden. Als eva en Adam nu langzaam zouden sterven, zou die messias er nooit van komen.
Verder was Eva Adam's complement. Maar wat had Adam eraan als hij toch doodging? En bovendien wat was de waarde van dat complement nu? Zodoende bedacht god dat adam en eva zich zouden voortplanten. De procreatie zoals het met een net woord heet zou zorgen voor de aanstaande messias en tevens de waarde van het complement weer in ere herstellen.
Voortplanting was dus net als een band plakken, een reparatiemethode om het debacle in de tuin van eden te ondervangen.
Hiephoi, dacht Eva toen ze Kaïn kreeg, de messias is geboren, we kunnen weer terug naar de tuin.
Maar zo eenvoudig was het nu ook weer niet.
* zie ook eden en gethsemané: http://ecotopia.org/ecotopia-and-political-expectations/