onlangs bezocht ik een forum van intellectuelen die over de toestand in het midden oosten met elkaar van gedachten wisselden. onder genot van een fris glas water, een enkel sapje en een gemakkelijke stoel waarin men lekker kon wegzakken werd de toekomst van het midden oosten besproken.
toen ik mijn vinger opstak voor een vraag, fronste men de wenkbrauwen. Ik zag er niet bepaald uit als een intellectueel. Mocht ik wel mijn mondje open doen?
Ik zei, hoe zit het met de Mahdi verwachting in het Midden Oosten? Nogmaals fronste men zeer onaangenaam verrast de wimpers. Eén van de heren had toevallig eens een boekje gelezen waar iets meer in stond. Hij begon schaapachtig te lachen.
Ach in bepaalde islamitische kringen gaan SPROOKJES de ronde over een figuur die de Mahdi heet. Nou ja zeg, als we op die toer gaan, dan halen we Alice in onderland er ook bij, en Assepoester.
De rest van de intellectuelen begon nu ook buikschuddend te lachen waarna één van de gasten per ongeluk een kuchje deed.
Maar ja, de gemiddelde theoloog of dominee moet er ook niet zoveel van hebben. Liever heeft men het over welke kerk de beste is, welke liederen voor de Here zalig in de oren klinken, of welk kerkorgel nog goed klinkt.
Oh ja, en natuurlijk de collectezak.
Zo heb je tegenwoordig gelovige christelijke atheïsten in de kerk. De Mahdi is ONZIN maar gelovige christelijke atheïsten zijn diepzinnig. Dit begrijp je niet zomaar. Je gelooft als het ware in een god die niet bestaat of je gelooft niet in een god die wel bestaat.
dit is pas echte filosofie.