Welkom op het forum van startpagina!

Dit forum staat op alleen-lezen. Je kan hier informatie zoeken en oude berichten terugvinden, maar geen nieuwe berichten plaatsen.

Meer informatie op bijbel.startpagina.nl

Orthodoxe gelovigen moeten in therapie

  • Sietse 45

    Orthodoxe gelovigen moeten in therapie

    Door: Marcel Hulspas

    Gepubliceerd: vandaag 09:26

    Update: vandaag 12:30

    Rabbijn Aryeh Ralbag durft het land niet meer in, vertelde hij in de NRC van maandag. Hij heeft namelijk ‘sterke aanwijzingen’ dat er een aanslag op zijn leven wordt beraamd. Nou ja, sterke aanwijzingen: hij zegt dat ‘goed geïnformeerde mensen’ in wie hij ‘een groot vertrouwen’ heeft, hem hebben aangeraden nog een paar weekjes te wachten, ‘tot de gemoederen bedaard zijn’. Dat klinkt nou niet echt alsof ze in de Reguliersdwarsstraat stiekem de messen aan het slijpen zijn. Eigenlijk is er niks aan de hand. Hij wordt gewoon vriendelijk verzocht weg te blijven. Hij heeft gewoon al genoeg ellende veroorzaakt. Maar ja, ‘ik ben mijn leven niet zeker!’ klinkt natuurlijk heel zielig en machtig interessant.

    •Ralbag: ik word bedreigd•'Schorsing grenst aan fascisme'•Column: De homo is anders dan anders•Column: Homo’s•Opperrabbijn Ralbag van taken ontheven•CIDI eist vertrek opperrabijn A'dam•Scherper toezicht homotherapie

    Zielig, dat wil Ralbag vooral zijn. Hij heeft nooit gezegd dat homoseksualiteit een ziekte is, benadrukt hij in het interview: ‘Ik word gekruisigd vanwege een standpunt dat ik niet heb.’ Goh, gekruisigd – wie had dat gedacht! En die juridische dwaling, daar had Jezus ook al zo last van! Rabbijn Ralbag, de nieuwe Man van Smarten.

    Maar als homo's niet ziek zijn, waarom moet een joodse homo dan in therapie, vroeg de NRC. Zijn antwoord: ‘Omdat hij als gelovige jood én homoseksueel een innerlijk conflict heeft. Wie daar last van heeft, en van dat conflict af wil, moet zichzelf laten behandelen.’

    Oeps, dit is helaas geen martelaar meer. Hier horen wij een rabbijn op de terugtocht. De verklaring waar hij zijn handtekening onder zette, stelt héél duidelijk dat een homo die joods is, een conflict moét voelen. Dat die twee zaken nóóit samengaan en dat zo iemand dus in therapie moét. En nu beweert Ralbag ineens dat iemand last kán hebben van een innerlijk conflict. En dat alleen dán therapie nodig is. Hij heeft blijkbaar goed geluisterd naar de christelijke Vereniging Different, die ook stelt dat ze slechts mensen wil helpen die een conflict ervaren tussen christen en homo zijn. Een mooie terugtrekkende beweging, rebbe! Politiek correct verbeterd! Maar met orthodoxie heeft dit geklets natuurlijk niks meer te maken.

    Ondertussen kunnen we het natuurlijk wel met Ralbag eens zijn. Als iemand een conflict voelt tussen zijn geloof en zijn geaardheid, en daar van af wil, moet zich laten behandelen. Maar, en daar had Ralbag natuurlijk effe niet aan gedacht, aangezien je aan je geaardheid niets kunt doen, dient de therapie zich te richten op het geloof. Logisch. Dat laat zich prima veranderen. Hij of zij dient een stevige anti-orthodoxie-therapie te krijgen. Een stuk of tien sessies moet voldoende zijn om iemand ervan te doordringen dat al dat georakel over Gods Onfeilbare Woord, waar alles en iedereen voor moet buigen, waar desnoods alle geluk en alle menselijkheid voor moet wijken, een gruwelijk historisch relict is dat al genoeg mensenlevens heeft verpest. Niet de homo, maar de gelovige moet hard aangepakt! Minister Schippers, die de vergoeding voor de anti-homo-therapie van Different ‘bizar’ noemde, is ongetwijfeld voorstander van een vergoeding voor deze ‘anti-orthodoxie-therapie’. Want geloof aanpakken is wél mogelijk, en het werkt écht! Sterker, deze therapie heeft de stilzwijgende goedkeuring van rabbijn Ralbag.

    Maar die zit voorlopig vast in New York. En het is te hopen dat hij bij zijn nieuwe standpunt blijft, want als zijn collega-rabbijnen ervan horen, zullen hem dat niet in dank afnemen. Een van hen, Steven Pruzansky, vertelde in de Volkskrant van diezelfde maandag dat híj wel wist waarom ze in Nederland het orthodoxe standpunt verwierpen. Nederland, zo weet Pruzansky, is ‘zo tolerant, met legale en open prostitutie en sterk afnemende huwelijkstrouw’, dat de Nederlandse joden de Thora niet meer omarmen. Ze verkeren volgens hem ‘in spirituele shock’. Ralbag nu dus ook. Die heeft nu ook vreselijk last van zijn orthodoxe geloof. Ik kan hem therapie aanbevelen.

    Dit is het persoonlijke blog van Marcel Hulspas, wetenschapsredacteur en columnist van De Pers en DePers.nl.

    http://www.depers.nl/binnenland/626225/Orthodoxen-moeten-in-therapie.html

  • Richard II

    Gelovigen getuigen in ieder geval van ziekelijke bemoeizucht met andermans leven.

    Ik vraag mij altijd af wat geloofsgenootschappen of kerken te maken hebben met hoe iemand leeft. Of iemand wel of niet homo is, dat gaat ze toch helemaal niks aan? Daar maak je je bij een postzegelclub toch ook niet druk over?

    Net als met trouwen, voor mij is het volstrekt onbegrijpelijk dat mensen zoiets in kerken doen en dan ook nog eens zeggen dat het trouwen daar eigenlijk het echte trouwen is en het gemeentehuis maar bijzaak. Hebben kerken niets mee te maken. Maar kerken doen toch een partijtje moeilijk over zaken als ongetrouwd samenwonen, trouwen van mensen met een verschillend geloof etc etc…. In de kerk kom je om naar preken te luisteren, te bidden en psalmen te zingen. Daarvoor maakt het echt niet uit of je homo bent, ongetrouwd samenwoont of wat dan ook.

    Sietse, ik vrees dat dergelijke verschijnselen bij gelovigen ongeneeslijk zijn.

  • eenzame man

    en bovendien schrijft marcel hulspas over graancirkels

  • Sietse 45

    Richard II Schreef:

    ——————————————————-

    > Gelovigen getuigen in ieder geval van ziekelijke

    > bemoeizucht met andermans leven.

    >

    > Ik vraag mij altijd af wat geloofsgenootschappen

    > of kerken te maken hebben met hoe iemand leeft. Of

    > iemand wel of niet homo is, dat gaat ze toch

    > helemaal niks aan? Daar maak je je bij een

    > postzegelclub toch ook niet druk over?

    >

    > Net als met trouwen, voor mij is het volstrekt

    > onbegrijpelijk dat mensen zoiets in kerken doen en

    > dan ook nog eens zeggen dat het trouwen daar

    > eigenlijk het echte trouwen is en het gemeentehuis

    > maar bijzaak. Hebben kerken niets mee te maken.

    > Maar kerken doen toch een partijtje moeilijk over

    > zaken als ongetrouwd samenwonen, trouwen van

    > mensen met een verschillend geloof etc etc…. In

    > de kerk kom je om naar preken te luisteren, te

    > bidden en psalmen te zingen. Daarvoor maakt het

    > echt niet uit of je homo bent, ongetrouwd

    > samenwoont of wat dan ook.

    >

    > Sietse, ik vrees dat dergelijke verschijnselen bij

    > gelovigen ongeneeslijk zijn.

    Ben bang dat je gelijk hebt in iedergeval bij orthodoxe gemeenschappen

    uit de hoek waar ik zelf oorspronkelijk vandaan kwam zijn ze aardig ruimdenkender geworden:D

  • Frederik D

    Maar op sceptische wijze.

  • perihelium

    Richard II Schreef:

    ——————————————————-

    > Gelovigen getuigen in ieder geval van ziekelijke

    > bemoeizucht met andermans leven.

    Hoe zie je dat met abortus, het beindigen van leven?

  • Michiel...

    Richard II Schreef:

    ——————————————————-

    > Gelovigen getuigen in ieder geval van ziekelijke

    > bemoeizucht met andermans leven.

    Bemoeizucht is niet alleen te vinden bij gelovigen. Niet-gelovigen zoals Hitler, Stalin en Mao of in onze tijd mensen als Assad of de politieke leiders in Noord-Korea of China zijn ook zeer bemoeizuchtig met het leven van anderen. Vraag maar eens na bij Amnesty International hoezeer die niet gelovige mensen bemoeizuchtig zijn met het leven van anderen. Mensen bemoeien zich graag met anderen - religieus of seculier. Leven en laten leven zie je bijna nergens. Ik ben goed en zie het juist en de ander is dom en moet van mij leren en net zo doen als ik - dan komt het allemaal goed en ontstaat het paradijs op aarde. Zo staan mensen toch vaak in het leven. Zowel religieuze mensen nogmaals als seculiere mensen. En wij zijn allemaal maar mensen die uiteindelijk ook maar wat doen en het ook allemaal niet weten.

    In Nederland zie je nu ook al dat het meerderheidsdenken steeds minder ruimte laat voor het denken van de minderheidsgroepen die er ook nog zijn. Een mooi voorbeeld is de weigerambtenaar. Iemand die misschien 30 jaar geleden in functie kwam. En nu opeens het standpunt van de politieke meerderheid en het politieke correcte denken moet hebben om zijn baan te behouden. En anders op kan krassen in steeds meer gevallen. In mijn ogen belachelijk. Ik hoop dat er altijd mensen zullen zijn die durven blijven opkomen voor hun niet geaccepteerde mening. Anders wordt het allemaal wel heel erg eng. Anders is het als je nu ambtenaar van de burgerlijke stand wil worden. Dan weet je wat de eisen zijn en dien je vooraf te bepalen of je kunt instemmen met de Nederlandse wet over bijvoorbeeld het homohuwelijk.

    >

    > Ik vraag mij altijd af wat geloofsgenootschappen

    > of kerken te maken hebben met hoe iemand leeft. Of

    > iemand wel of niet homo is, dat gaat ze toch

    > helemaal niks aan? Daar maak je je bij een

    > postzegelclub toch ook niet druk over?

    Het gaat een geloofsgemeenschap inderdaad niets aan of iemand homo is of niet. Maar zo kun je de rollen ook omdraaien. Het gaat de niet-gelovige gemeenschap helemaal niets aan of de gelovige gemeenschap homosexualiteit accepteert of niet. Opgelegde, dwangmatige acceptatie is geen acceptatie maar onderdrukking van het vrije denken. De acceptatie van homosexualiteit binnen de kerken zal van binnenuit moeten komen en niet opgelegd van buitenaf.

    > Net als met trouwen, voor mij is het volstrekt

    > onbegrijpelijk dat mensen zoiets in kerken doen en

    > dan ook nog eens zeggen dat het trouwen daar

    > eigenlijk het echte trouwen is en het gemeentehuis

    > maar bijzaak. Hebben kerken niets mee te maken.

    Dat kan en mag jij hier wel zeggen. Dat is je goed recht. Maar ik ben getrouwd voor de kerk en voor de wet. En voor mij telt maar 1 huwelijksvoltrekking - wat iemand als jij daar ook van mag vinden of zeggen - dat doet daar helemaal niets aan af. En ten overvloede -> dat is niet de voltrekking bij de wet. Trouwen voor de wet was een juridische verplichting en een rationele. Trouwen in de kerk was een kwestie van het hart. Ook hier geld - ik zal jou nooit verplichten om te trouwen voor de kerk. Maar als jij zegt dat kerken niets met trouwen te maken hebben ga je wel erg kort door de bocht. In kerken werd al getrouwd toen Nederland nog niet bestond. Ieder het zijne - jij de ondertekening op het gemeentehuis - ik mijn huwelijksbelofte in de kerk.

    > Maar kerken doen toch een partijtje moeilijk over

    > zaken als ongetrouwd samenwonen, trouwen van

    > mensen met een verschillend geloof etc etc…. In

    > de kerk kom je om naar preken te luisteren, te

    > bidden en psalmen te zingen. Daarvoor maakt het

    > echt niet uit of je homo bent, ongetrouwd

    > samenwoont of wat dan ook.

    In de kerk waar ik altijd kwam werd helemaal niet moeilijk gedaan over ongetrouwd samenwonen en dergelijke. Niet alle kerken zijn hetzelfde. Ook in kerkenland is de wereld niet zwart-wit (Wat zou dat toch fijn zijn he -als alles duidelijk zwart-wit zou zijn) maar zijn er tal van grijstinten. Overigens heb ik zelf ook enkel jaren samengewoond voor mijn trouwen. Werd totaal niet moeilijk over gedaan.

    >

    > Sietse, ik vrees dat dergelijke verschijnselen bij

    > gelovigen ongeneeslijk zijn.

    Het verschijnsel dat mensen zich niet los kunnen maken van het denken in stereotyperingen en in hokjes is een ongeneeslijk verschijnsel dat je tegenkomt bij heel veel mensen, ook bij mensen die zichzelf graag zien als rationele,wijze mensen. Voorlopig is het ook niet te verwachten dat er een medicijn voor op de markt komt. Misschien een mutatie in ons DNA op termijn.Dat wij waarlijk mensen worden met een helikoptervieuw die zaken vanaf verschillende gezichtspunten kunnen gaan bekijken en niet vanuit ons eigen beperkte zicht.

    Leven en laten leven. Op een voorwaarde. Elkaar niet fysiek en/of geestelijk kwetsen.

    Met een groet,

    Michiel…

  • theo

    Ik herschrijf je reactie met en ook zonder uw welnemen.

    Zoek de verschillen..

    Richard II Schreef:

    ——————————————————-

    > Sommige gelovigen getuigen in ieder geval van ziekelijke

    > bemoeizucht met andermans leven.

    >

    > Ik vraag mij altijd af wat geloofsgenootschappen

    > of kerken te maken hebben met hoe iemand leeft. Of

    > iemand wel of niet homo is, dat gaat ze toch

    > helemaal niks aan? Daar maak je je bij een

    > postzegelclub toch ook niet druk over?

    >

    > Net als met trouwen, voor mij is het volstrekt

    > onbegrijpelijk dat mensen zoiets in kerken doen en

    > dan ook nog eens zeggen dat het trouwen daar

    > eigenlijk het echte trouwen is en het gemeentehuis

    > maar bijzaak. Hebben kerken niets mee te maken.

    > Maar een aantal kerken doen toch een partijtje moeilijk over

    > zaken als ongetrouwd samenwonen, trouwen van

    > mensen met een verschillend geloof etc etc…. In

    > de kerk kom je om naar preken te luisteren, te

    > bidden en psalmen te zingen. Daarvoor maakt het

    > echt niet uit of je homo bent, ongetrouwd

    > samenwoont of wat dan ook.

    >

    > Sietse, ik vrees dat dergelijke verschijnselen bij

    > gelovigen ongeneeslijk zijn.

  • Sietse 45

    Je bent vaak genoeg met hem in discussie:D

  • Richard II

    > Bemoeizucht is niet alleen te vinden bij

    > gelovigen. Niet-gelovigen zoals Hitler, Stalin en

    > Mao of in onze tijd mensen als Assad of de

    > politieke leiders in Noord-Korea of China zijn ook

    > zeer bemoeizuchtig met het leven van anderen.

    Nazisme en communisme vallen in dezelfde categorie als christendom.

    Het zijn allemaal totalitaire systemen.

    > In Nederland zie je nu ook al dat het

    > meerderheidsdenken steeds minder ruimte laat voor

    > het denken van de minderheidsgroepen die er ook

    > nog zijn. Een mooi voorbeeld is de weigerambtenaar.

    Een standpunt is niet automatisch juist omdat het wordt aangehangen door een minderheid.

    Bij weigerambtenaren gaat het om discriminatie. Daar hoort de staat verre van te blijven.

    > Het gaat een geloofsgemeenschap inderdaad niets

    > aan of iemand homo is of niet. Maar zo kun je de

    > rollen ook omdraaien. Het gaat de niet-gelovige

    > gemeenschap helemaal niets aan of de gelovige

    > gemeenschap homosexualiteit accepteert of niet.

    > Opgelegde, dwangmatige acceptatie is geen

    > acceptatie maar onderdrukking van het vrije

    > denken. De acceptatie van homosexualiteit binnen

    > de kerken zal van binnenuit moeten komen en niet

    > opgelegd van buitenaf.

    Ook hier gaat het om discriminatie.

    ((Ter ziide: bij gelovigen met hun mond vol over naastenliefde zou discriminatie niet eens in hun hoofden behoren op te komen.))

    Homoseksuele onderwijzers bijvoorbeeld horen op welke school dan ook les te kunnen geven zoals ieder ander.

    ((En nou niet zeggen dat christelijke scholen dat zelf moeten kunnen bepalen. Op grond van de vrijheid van godsdienst behoren christelijke scholen immers niet te bestaan.))

    > > Hebben kerken niets mee te maken.

    > Dat kan en mag jij hier wel zeggen. Dat is je goed

    > recht. Maar ik ben getrouwd voor de kerk en voor

    > de wet. En voor mij telt maar 1

    > huwelijksvoltrekking - wat iemand als jij daar ook

    > van mag vinden of zeggen - dat doet daar helemaal

    > niets aan af.

    Prima toch?

    > Trouwen in de kerk was een kwestie van het hart.

    Voor jou wellicht. Zo zullen veel gelovigen het zien.

    Maar is het dat echt? Is het niet eerder een kwestie van macht? Dat is immers waar kerken op uit zijn. Op macht over het leven van hun gelovigen. Mijn ouders moesten bij hun huwelijk bijvoorbeeld aangeven dat eventuele kinderen christelijk opgevoed zouden worden. Daaruit kun je opmaken wat voor de kerken zelf de waarde van het huwelijk is.

    > In de kerk waar ik altijd kwam werd helemaal niet

    > moeilijk gedaan over ongetrouwd samenwonen en

    > dergelijke. Niet alle kerken zijn hetzelfde. Ook

    > in kerkenland is de wereld niet zwart-wit (Wat zou

    > dat toch fijn zijn he -als alles duidelijk

    > zwart-wit zou zijn) maar zijn er tal van

    > grijstinten. Overigens heb ik zelf ook enkel jaren

    > samengewoond voor mijn trouwen. Werd totaal niet

    > moeilijk over gedaan.

    We leven in een land waar de inwoners, ook gelovigen, veel ruimte bevochten hebben voor zichzelf.

    Zo is het in twintig eeuwen christendom lang niet altijd geweest.

    > Het verschijnsel dat mensen zich niet los kunnen

    > maken van het denken in stereotyperingen en in

    > hokjes is een ongeneeslijk verschijnsel dat je

    > tegenkomt bij heel veel mensen, ook bij mensen die

    > zichzelf graag zien als rationele,wijze mensen.

    > Leven en laten leven. Op een voorwaarde. Elkaar

    > niet fysiek en/of geestelijk kwetsen.

    Maar dat geldt niet voor homo's?