Met een schuine blik naar onze verzorgingsstaat vroeg ik mij, redelijk in de kerstsfeer zijnde, dit af:
de hulpverlener doen r echt heel veel aan om daklozen aan kwalitatief hoogstaande woonruimte te helpen. Het is onzin om te denken dat er voor deze mensen geen plaats, geen eigen plekkie zou kunnen zijn, waar ze zelf kunnen eten en slapen.
Dat is er.
En tóch trekken veel daklozen dan toch weer naar de straat, en wijzen hulpverlening zelfs faliekant af.
Daar sta je dan met je kerstgevoel en je kerstgedachte en Jezus in de stal. En wat dan??