Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's
LeSage
Bij het verwerken van het nieuws over het sexueel misbruik door rk geestelijken, blijf ik me toch het volgende afvragen:
- voor een christen is het belangrijk om (elkaar) te vergeven.
Maar hóe kun je hier nu tot vergeving komen? Vergeven betekent niet alleen maar mekaar een handje geven en het proberen te vergeten. M.i. is vergeving het eindpunt van een zeker proces dat begint met: konstateren dat dader en slachtoffer ver van elkaar verwijderd zijn. Na een poos ontstaat er (als het goed gaat) zelfinzicht en zelfkritiek bij de dader met een begin van berouw. Wanneer ook het slachtoffer daar aan toe is, kan een begin van zoeken naar ‘de weg terug tot elkaar’ en tot God ontstaan. Het boete doen, als daad van zichtbaar berouw, kan reinigend werken. In de kerkgeschiedenis zijn voorbeelden van zelfkastijding bekend.
Het lijkt me dat dit proces heel zorgvuldig en rustigaan moet gebeuren omdat te grote haast nieuwe schade aan kan richten bij zowel dader als slachtoffer.
-heeft een organisatie ook schuld aan de misdaden van een individu?
Ik denk dan niet alleen aan de rk kerk, maar aan alle organisaties waarin het (seksueel) misbruik van een ander plaats vindt. Denk aan creches, scholen, jeugdzorginstellingen, de padvinderij, de protestantse kerk, zwembaden en noem maar op.
Als je vindt van niet - dan zijn we gauw klaar. Maar dan nog rijst de vraag: wat doe je als organisatie als het slachtoffer de dader toch ziet als een vertegenwoordiger van jouw club?
Maar als je vindt van (toch) wel …….. hoe kun je dat als organisatie dan proberen goed te maken? Hoe doe je in zo'n situatie boete?
-als blijkt dat het slachtoffer de weg tot God totaal kwijt is….hoe stel je je dan op als christen?
De meest banale uitdrukking die ik in dit verband hoorde, was: ‘aan God mankeert niets maar dat gondpersoneel van hem…..’. Zo'n opmerking gaat totaal voorbij aan het gevoel van geschonden vertrouwen, niet alleen in de geestelijke, maar ook in God Zelf als de rots waarop men meende te kunnen bouwen.
Zoiets als: als een gebouw op je hoofd in elkaar stort, kun je de aannemer aansprakelijk stellen, maar in hoeverre is de architect niet verantwoordelijk?
