Welkom op het forum van startpagina!

Dit forum staat op alleen-lezen. Je kan hier informatie zoeken en oude berichten terugvinden, maar geen nieuwe berichten plaatsen.

Meer informatie op bijbel.startpagina.nl

het Oude en het Nieuwe

  • 'en passant'

    Verleden en Toekomst

    Ik zeg U dat de kinderen van gisteren nu ronddwalen op de begrafenis van de tijd die zij voor zichzelf hebben geschapen. Zij klampen zich vast aan een verrot stuk touw dat spoedig breken zal, waardoor ze in een vergeten afgrond zullen vallen. En ik zeg U dat zij in huizen wonen die wankele fundamenten hebben. Als de storm begint te razen – en dat zal niet lang meer duren – dan storten hun huizen boven hun hoofden in en wordt het tot hun graf. Ik zeg U dat al hun gedachten, hun woorden, hun twisten, hun liederen, hun boeken en al hun werken niets anders zijn dan ketenen die hen hinderen, omdat ze te zwak zijn om het gewicht ervan voort te slepen.

    Maar de kinderen van morgen zijn degenen die door het leven geroepen worden, en zij volgen deze roep met vaste tred en geheven hoofd. Zij vormen het ochtendgloren van de nieuwe grenzen. Rook zal hun blik niet vertroebelen en gerinkel van ketenen zal hun woorden niet overstemmen. Zij zijn met weinigen, maar het verschil is zo groot als tussen een graankorrel en een hooiberg. Niemand kent hen, maar zij kennen elkaar. Zij zijn als bergtoppen die elkaar kunnen zien en horen – en niet als grotten, want die kunnen dat niet. Zij zijn als het zaad dat door Gods hand in het veld wordt gestrooid, en dat uit zijn dop barst, en dan zijn jonge bladeren wuiven laat in het aangezicht van de zon. Het zal uitgroeien tot een machtige boom die met zijn wortels tot in het hart van de Aarde reikt, en met zijn takken tot hoog in de hemel.

    – Kahlil Gibran.

  • M*j*r**

    Marith Schreef:

    ——————————————————-

    > Verleden en Toekomst

    >

    > Ik zeg U dat de kinderen van gisteren nu

    > ronddwalen op de begrafenis van de tijd die zij

    > voor zichzelf hebben geschapen. Zij klampen zich

    > vast aan een verrot stuk touw dat spoedig breken

    > zal, waardoor ze in een vergeten afgrond zullen

    > vallen. En ik zeg U dat zij in huizen wonen die

    > wankele fundamenten hebben. Als de storm begint te

    > razen – en dat zal niet lang meer duren – dan

    > storten hun huizen boven hun hoofden in en wordt

    > het tot hun graf. Ik zeg U dat al hun gedachten,

    > hun woorden, hun twisten, hun liederen, hun boeken

    > en al hun werken niets anders zijn dan ketenen die

    > hen hinderen, omdat ze te zwak zijn om het gewicht

    > ervan voort te slepen.

    >

    > Maar de kinderen van morgen zijn degenen die door

    > het leven geroepen worden, en zij volgen deze roep

    > met vaste tred en geheven hoofd. Zij vormen het

    > ochtendgloren van de nieuwe grenzen. Rook zal hun

    > blik niet vertroebelen en gerinkel van ketenen zal

    > hun woorden niet overstemmen. Zij zijn met

    > weinigen, maar het verschil is zo groot als tussen

    > een graankorrel en een hooiberg. Niemand kent hen,

    > maar zij kennen elkaar. Zij zijn als bergtoppen

    > die elkaar kunnen zien en horen – en niet als

    > grotten, want die kunnen dat niet. Zij zijn als

    > het zaad dat door Gods hand in het veld wordt

    > gestrooid, en dat uit zijn dop barst, en dan zijn

    > jonge bladeren wuiven laat in het aangezicht van

    > de zon. Het zal uitgroeien tot een machtige boom

    > die met zijn wortels tot in het hart van de Aarde

    > reikt, en met zijn takken tot hoog in de hemel.

    >

    > – Kahlil Gibran.

    Mooi. :)

    (En de kinderen van morgen zijn het die de lamp op een standaard zetten en niet onder de korenmaat.)

  • 'en passant'

    M*j*r** Schreef:

    ——————————————————-

    >

    > (En de kinderen van morgen zijn het die de lamp op

    > een standaard zetten en niet onder de korenmaat.)

    Precies! En die voldoende olie in voorraad hebben ;)

    Marith

  • M*j*r**

    Marith Schreef:

    ——————————————————-

    > M*j*r** Schreef:

    > ————————————————–

    > —–

    >

    > >

    > > (En de kinderen van morgen zijn het die de lamp

    > op

    > > een standaard zetten en niet onder de

    > korenmaat.)

    >

    > Precies! En die voldoende olie in voorraad hebben

    > ;)

    >

    > Marith

    Ook dat!

    En de kinderen van morgen zullen het licht der wereld zijn en de schepping ziet er reikhalzend naar uit dat openbaar wordt wie deze kinderen van God zijn. (rom.8)

    Nou ja, niet iedereen kijkt er naar uit vrees ik.

  • 'en passant'

    M*j*r** Schreef:

    ——————————————————-

    >

    > En de kinderen van morgen zullen het licht der

    > wereld zijn en de schepping ziet er reikhalzend

    > naar uit dat openbaar wordt wie deze kinderen van

    > God zijn. (rom.8)

    >

    > Nou ja, niet iedereen kijkt er naar uit vrees ik.

    Nee, dat klopt, maar toch meer dan we denken. ;)

    Wanneer je een Ontwaakt mens ontmoet, dan doen al die meningen of richtingen,stromingen er niet meer toe, er is slechts Eenheid door de ‘gouden draad’ van Liefde die tussen beiden stroomt. Het geeft je vleugels…

    En die zijn er, ze komen vanuit het niets op je weg, zullen nooit beweren dat ze de Geest Gods hebben, maar je ziet Hem werkzaam doorheen hun handelingen. Als de Liefde aanklopt aan je deur, letterlijk, gebeuren er wonderen. Ik mocht er de voorbije dagen getuige van zijn, ik zag hierdoor ook wat ‘komende’ is , het gaf me Troost en het stemde me Hoopvol! :)

    Marith