Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's
Eliyahu
Bs'd
http://christenenvoorisrael.nl/bijbel/vraag-het-de-israelpredikant/2378-zondag-of-sjabbat-slot
Vraag: Dag ds. Poot,
Iemand van onze Bijbelstudiegroep maakte mij erop attent wat u in Israël Aktueel van oktober 2010 schreef over Sjabbat en Zondag. Sinds 2007 houden wij zelf ook de Sjabbat. Wij zijn daartoe door God zelf geroepen nadat mijn man en ik een studiereis van Peter Steffens meemaakten. Op de avond van Sjabbat gaf hij daar uitleg over en hierdoor was ik enorm geraakt. Inmiddels geven wij bij ons thuis sinds verleden jaar ook Bijbelstudie, waar wij ook op zo'n bijzondere manier toe geroepen zijn. Nu geeft uw artikel bij de groepsleden behoorlijke verwarring.
Alie en Marius Verhagen
Antwoord: Beste Alie en Marius,
Bedankt voor jullie vraag. Ik denk dat jullie moeten doen wat je goeddunkt. Voor mij blijft staan dat de grote discussie in Paulus' dagen, verwoord in zijn brieven, gaat over wat van de gelovigen uit de heidenen mag worden gevraagd. Het is duidelijk dat die wetten waardoor Israël gekenmerkt wordt in haar leven met God: De Sjabbat, de besnijdenis en koosjer eten ook voor de in Christus gelovigen uit Israël verplicht blijven.
Dat heeft twee redenen:
a) Er blijft een onderscheid binnen het volk van God van de eindtijd. De gelovigen uit de volkeren komen er wel bij, maar gaan niet op in Israël en vermengen zich niet met hen. Dat heeft blijkbaar te maken met de verschillende rollen/taken van de gojim en Israël binnen het Lichaam van Christus. Israël blijft daarin de dienstknecht des Heren(Jesaja 53!) en Gods partner op weg naar de komst van het Koninkrijk.
b) De wet zou kunnen gaan werken als een heilsmiddel en de redding die er alleen is in Christus voor de gojim kunnen vertroebelen. Alsof er nog iets bij zou moeten (Hiertegen m.n. de Galatenbrief).
Nu is het evenzeer duidelijk dat de zondag voor de andere gelovigen niet een eigen Sjabbat moet worden. Dat is gebeurd en dat was niet juist. We kennen de geschiedenis daarvan. De zondag is gebruikt als middelpunt van de vervangingstheologie. Dat wil niet zeggen dat de gemeente van Christus die dag niet mag vieren als de dag van de opstanding van haar Heer. Zoals zij ook bijvoorbeeld Hemelvaart viert, Advent of het Oudjaar. Dat de zondag een eigen symboliek heeft, namelijk dat het licht van de opstanding de week die voor ons ligt bestraalt is ook geen gedachte die verboden is. Maar inderdaad, het is geen Sjabbat.
Of wij als gelovigen uit de volkeren de Sjabbat moeten houden, ons moeten laten besnijden etc. is voor mij geen vraag meer. De apostelen hebben besloten mij dat niet op te leggen. Of het mag? Natuurlijk wel, maar ik ga dat niet anderen opleggen. Ik bezoek wel eens diensten van Zevende-Dag Baptisten in Drachten en Leeuwarden en wat me daar opvalt is de open en onwettische manier waarop men met deze dingen omgaat. Maar goed dat is ook een kwestie van karakter en inslag. Dat besef ik.
Blijft over de tekst in Handelingen 15, waarin gezegd wordt dat Mozes in elke stad wel gepredikt wordt. Sommigen zien daarin een uitnodiging: Het hoeft niet, maar als je wilt kun je overal in elke synagoge terecht om verder in de wet onderwezen te worden. Nu wordt deze uitleg niet door de commentaren op Handelingen door Nieuw-Testamentici gedragen. Ergens is dat ook logisch: De apostelen hadden even daarvoor de zaak niet opengelaten, maar duidelijk gezegd het niet op te leggen, geleid door God zelf (vers 28). Bovendien waren de meeste gelovigen uit de volkeren al lang vertrouwd met de synagoge. Velen van hen waren immers “Jodengenoten” geweest en hadden jaren lang de uitleg van de wet gehoord.
De tekst moet dus iets anders bedoelen. De conferentie legt geen minimum op dat je dan individueel moet aanvullen met onderricht in de synagogen die overal te vinden zijn. Vers 21 slaat terug op vers 20. De Noachidische geboden moet men houden, in overeenstemming met de Joodse traditie. Als dat niet gebeurt, zal dat confrontatie oproepen met de Joden en Joden-christenen die je overal ontmoet. Er zijn immers overal Joodse gemeenschappen.
In Herders Theologischer Kommentar zum Neuen Testament lezen we: “Men mag dan als gelovigen uit de volken vrij zijn van de wet, maar men moet zich wel houden aan de aloude regels die voor de volkeren (Leviticus 17 v.v.) gelden en die overal door de synagoge verkondigd worden: namelijk de verwachting dat zij wel de Noachitische geboden houden, zoals die genoemd worden in vers 20”. Ook hier slaat vers 21 terug op vers 20. Hierin zie je tevens een compromis tussen de twee flanken. De gelovigen uit de Farizeesche kringen die heel de wet willen opleggen aan iedereen en Petrus en Paulus de pleiten voor vrijheid van de wet voor niet-Joodse gelovigen.
Met andere woorden: de gelovigen uit de volken zijn wel vrij van de wetten die God Israël heeft opgelegd, maar moeten zich natuurlijk wel houden aan wat de wet zelf de volken oplegt. Als zij dat niet zouden doen, zou dit onnodig aanstoot geven aan de Joden die overal aanwezig zijn.
Tot op de dag van vandaag is dit begrijpelijk in de ontmoeting met het Jodendom. In gesprek met orthodoxe Joden merk ik herhaaldelijk dat men de lijn van de Noachitische geboden voor ons benadrukt en dus instemt met de uitspraak van de apostelconferentie van Handelingen 15. Men irriteert zich zelfs aan christenen die doen alsof ze Joden zijn.
Nogmaals daarmee is het houden van de Sjabbat nog niet verboden. Zoals ook niemand u verbieden zal u te laten besnijden, de hoeken van uw baard af te scheren of het Sjabbatsjaar te houden. Maar leg het niet op en laat het niet tot verdeeldheid leiden in het Lichaam van Christus.
Met vriendelijke groet,
Ds.H.Poot
Het licht begint te schijnen in de duisternis.
