Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's
baldu
Vaker heb ik iets gezegd over gesluierde geschriften
De bijbel staat er bol, vol van
Velen nemen de vormen, de woorden letterlijk,
om ze te bewaren bevriezen ze deze vormen tot ingredienten van
een instant maaltijd die zij zodra zij iets proberen te bewijzen of
te weerleggen in hun eigen verstandelijke magnetron ontdooien.
Degene met wie zij dan in op zeker moment in discussie gaan krijgt
dan deze instant maaltijd voorgeschoteld met het dringend, al dan niet
dwingend verzoek die dan maar te moeten nuttigen, want het is de enige maaltijd
met levenswaarde. Vooral omdat er een bepaalde naam in voorkomt.
Wat men doet is echter niet meer dan het scheppen van mis-baksels,
koekjes van eigen deeg.
Vreet de ander die niet, tja, dan loopt het slecht met hem af.
Dit schrift-gebruik, of beter gezegd misbruik, kun je doortrekken
naar het leven van een meester en zijn slaven.
De meester wilde dat de slaven, die hij immers gekocht had,
in zijn persoonlijke levensbehoefte zouden voorzien.
Aldus smeedde deze meester deze behoeften tot werkzaamheden
en regels en wetten, waarbij lijfstraffen bij het niet voldoen aan die
wetten een logisch gevolg waren.
Deze meesters zijn er nog altijd, zij het niet meer in de oude
vorm maar dan wel in een nieuwe vorm, namelijk het bepalen
wat de ander moet verstaan in een tekst.
Lukt de ander dat niet, of wil deze dat niet, dan zal hij
niet ‘behouden’ worden, en dat betekent dat deze niet deel
zal uitmaken aan een fysieke opstanding.
Er is een oude joodse uitspraak die al eeuwen lang waarschuwt
voor het bevriezen van vormen tot pasklare antwoorden en ingredienten
voor een instant maaltijd. Zij luidt zo'n beetje als:
“wee degene, die de sluier van de Torah voor de Torah houdt”
Maar hoewel de bijbelse geschriften een Joodse overlevering zijn
waar de maaltijdbereiders met liefde hun ingredienten uit kiezen
hebben zij niet in de gaten dat zij vaak gewoon net datgene doen
waarvoor deze woorden zo voor waarschuwen.
In de volgende post plaats ik een evenzo gesluierd stuk, van Rumi
uit zijn zo onder het Sufisme bekende Masnevi
Ik nodig degenen die geen magnetron en/of instant maaltijden hebben dan ook uit
eens te kijken naar dit stuk, en wat zij eruit op kunnen maken.
Vertaal je de woorden gewoon met het verstand, dan zou je
wel eens een heel raar stuk kunnen zien. Laat je het stuk
echter binnenkomen op hart-niveau, dan kan het zomaar
gebeuren dat je dingen ontdekt, die je zonder het hart niet
ontdekt zou hebben.
Let wel: er is niet slechts één uitleg, of interpretatie juist
alles wat innerlijk aan je duidelijk wordt gemaakt, is juist voor jou op dat moment.
Let dus wel: het is dan voor jou bedoeld, niet voor een ander.
Oh ja, voor ik het vergeet het volgende.
Mocht iemand die denkt alles met het verstand te kunnen beredeneren
toch tot bepaalde ontdekkingen komen van de versluierde
betekenis van dit stuk, dan komt dat doordat deze ook een hart bezit
dat op een of andere manier getriggerd wordt en betrokken raakt, waarbij
subtiele signalen naar het verstand worden gestuurd die deze omzet.
Het verschil is alleen, dat deze mogelijk niet eens in de gaten
heeft dat dit gebeurt
Succes, en op naar de volgende post
Baldu
