Onderweg

21 oktober, 2011

Met het woord ‘weg’ zou een cabaretier aardig uit de voeten kunnen, denk ik zo:

Als ‘zijweg’ is, is ook de ‘ventweg’ en is hij echt ‘snelweg’ want dan is zijn ‘hoofdweg’. Nou ja, zoiets.

Maar gaandeweg zijn, onderweg zijn, dat soort woorden, kijk, dat is andere koek. Dat is het leven zelf. Wel een woordspeling, maar geen grap.

En – zoals Okke Jager eens zei – als je op basis van de ernst van het leven het spel met de taal afwijst, dan doe je het leven ernstig te kort. Niet dat er dus in het leven niets te lachen valt. Wis en waarachtig wel. Er moeten vooral veel goede grappen verteld worden. Dat is goed voor de lever, zei mijn tante. En gelijk had ze. Maar er zijn ook mensen die voortdurend lachend door het leven gaan; die het zelfs aan hun stand verplicht zijn, vinden ze, minimaal enkele keren per dag uitgebreid in een deuk te liggen. Ik wantrouw dat. Ik geloof er niet in. Ik vind het niet echt.

Hoe zei Prediker dat ook al weer? ‘Er is een tijd om te huilen en een tijd om te lachen, een tijd om te rouwen en een tijd om te dansen.’

We zijn op weg naar november, de maand waarin soms het huilen nader is dan het lachen. De weken van het nog meer weet hebben van de afwezigheid van geliefden, het gemis. De dagen van rouwrituelen; waar gelukkig steeds meer aan wordt gedaan.

Allerhande Allerzielen. Dat geeft saamhorigheid in diversiteit. Zo is er in de kerken, op begraafplaatsen, in het bos of bij een kruis troost; is het er ongemakkelijk comfortabel. Daar worden verticale en horizontale lijnen gesponnen.

Voor het alweer zevende requiemconcert te Lochem op 6 november, met Cappella Amsterdam, is er ook gesponnen en geweven. Letterlijk. Beeldend kunstenaar Ton Kramer kreeg de vraag om vanuit het Zenboeddhisme iets met het thema ‘weg’ te doen. En dat doet hij met lange banen stof door de hele Grote Kerk van Lochem heen. Van achter naar voor een spirituele èn een werkelijkheidsweg. Spectaculair en tegelijkertijd ingetogen. Een prachtige combinatie met de uitvoering van o.a. de Via Crucis van Franz Liszt door het fenomenale Cappella Amsterdam o.l.v. Daniel Reuss.

Zie dan wat gij hoort, daar in Lochem op 6 november in de Grote of Sint-Gudulakerk.

Info: www.stichtingrequiemlochem.nl

Steven van Campen,

dichter/schrijver te Lochem

http://www.zinweb.nl/zinprofiel/2011/10/21/onderweg