LeSage Schreef:
——————————————————-
> alzo zal ook de toekomst van de Zoon des mensen
> wezen.
> de toekomst??
De toekomst is Nu.
Het is nu aan ons mensen om het oude achter ons te laten en op zoek te gaan.
Doctrines te durven doorbreken, en onszelf als nietig wezen dat alles verkeerd deed te leren kennen, door ons zelf met open vizier te durven aanschouwen en te aanvaarden zoals je bent. Dat is heel moeilijk, omdat ons zelfbeeld is gevormd door onze opvoeding. Wanneer je als kind nog een verbintenis met de eenheid bezit, wordt je door volwassenen geconfronteerd met van alles wat niet mag, niet goed is etc. Hiermee raken we langzaam de verbintenis met de eenheid kwijt en gaan we een identiteit opbouwen (wat op zich noodzakelijk is om hier op Aarde in de dualiteit te kunnen ervaren). Er wordt zo ook een zelfbeeld gebaseerd op angst gevormd wat neerkomt op: ik ben niet goed genoeg. Accepteer jezelf en de angst verdwijnt.
Zelfkennis is erg moeilijk, omdat je in feite bang bent jezelf te kennen. Als je werkelijk in jezelf doordringt, zal blijken dat het beeld dat je de wereld van jezelf hebt voorgehouden vals is. Het is voor ons comfortabeler de illusie in stand te houden. Je kunt jezelf terug vinden in anderen.
Anderen zijn een spiegel voor ons en dat is confronterend. Het is daarom altijd de ander die iets mankeert. Dit geeft ons ook een gevoel ‘goed’ te zijn. Kritiek Leveren op een ander, maakt jezelf beter dan de ander en dat geeft een prettig gevoed. De ander zwart maken, pesten, uitlachen, respectloos behandelen en noem maar op. Het zijn altemaal trucs om niet naar jezelf te hoeven kijken. Jezus wijst ons hier op in zijn bekende uitspraak ''Wat ziet gij de sprinter in het oog van uw broeder, maar de balk in uw eigen oog bemerkt gij niet (o.a. Mattheus 7:3).
Oordelen is een daad van het ego, gebaseerd op afgescheidenheid en ongelijkwaardigheid, voorkomend uit angst. Mensen zijn verschillend, maar volkomen gelijkwaardig.
(dit stukje is uit een boek ingescand omdat ik wel toepasselijk vond)